Vanmorgen op tijd opgestaan en genoten van een heerlijk ontbijt in de B&B. Daarna op weg naar Hondaribbia. Het is een schilderachtig havenstadje waarvan de historische binnenstad geheel tot monument is verklaard. De middeleeuwse dorpskern is omringd door 15e eeuwse stadsmuren en de twee poorten :Puerta de Santa Maria (met stadswapen) en Puerta San Nicolas. Wat Hondarribia nog het meest kenmerkt, zijn de prachtige kleurijke (vissers)huizen met houten of ijzeren balkons. Statige pleinen, smalle kasseistraatjes en de vele arcades, zuilen en muurschilderingen maken van Hondarribia een uiterst fotogeniek stadje.

8 september
De Plaza de Armas (Plein van de wapens) biedt heerlijk uitzicht op de baai, bij fiestas verandert ze in een feestplein. Dit gebeurt ieder jaar op 8 september tijdens het ‘Alarde feest’ of ‘feest van de Wapenschouw’. De plaatselijke bewoners hadden vroeger geen dienstplicht, maar kenden wel de plicht om de stad te verdedigen bij gevaar. Daarom inspecteerden de instanties de civiele troepen elk jaar tijdens de Alarde. De bewoners komen die dag nog steeds gekostumeerd naar buiten met wapens en rode baretten. Elke 8e september wordt met een bedevaart en trommeloptocht (Alardes de Armas) de overwinning op de Fransen in 1638 gevierd die, zo gelooft men, te danken was aan het ingrijpen van de heilige maagd, Virgen de Guadalupe.

Daarna pikte ik de weg weer op met de
Buen Camino-app. Omhoog, steeds hoger richting het kerkje van Guadeloupe. Daar was, in verband met de feestdag, politie aanwezig en de nodige dranghekken.
Omdat ik nieuwsgierig was naar de zwarte Madonna, heb ik maar aan een politieagent gevraagd of ik even binnen mocht kijken. Dat lukte: zie foto's!

En weer verder de Jaizkibel op. Ik moet bekennen dat het vandaag een mooie dag was om over de toppen van de Jaizkibel te lopen, maar ik heb gekozen voor de makkelijkere variant: de route langs de flanken. Ook mooi hoor en heerlijk wandelen in de schaduw. Na de afdaling was ik in Pasaia Donibane. Een heel gezellig plaatsje met vele terrasjes. Tijd voor een stop om weer op krachten te komen: eten & drinken (of omgekeerd 😉).

Hoe leuk is het om met een pontje naar de overkant te gaan?! Super! Daarna was het wandelen richting zee om vervolgens weer de hoogte in te gaan richting Mont Ulia. Een prachtige wandeling door de natuur met hier en daar een bord om de geschiedenis uit te leggen (ook in het Engels).

Na lang wadelen hoorde ik 'strandgeluiden' nog voordat ik kon zien waar het vandaan kwam. Maar daar was ineens een doorkijkje richting San Sebastian. Prachtig! Vooral omdat SS mijn eindpunt van de dag is. Rustig naar beneden gewandeld en mijzelf getrakteerd op een ijs-bolletje 'after eight'. Jummie!

En nu zit ik in een pinxto-bar, te genieten van een bordje vol heerlijkheden. Ze verstaan hier de kunst van heerlijke smaken combineren, terwijl het ook nog een lust voor het oog is. Een heerlijke afsluiting van mijn eerst wandeldag op de Camino del Norte!

Geschreven door Lies.loopt.del.norte