We rijden langzaamaan terug naar het noorden. De eerste stop is bij El Pinet, een klein dorpje niet ver van Elche. Hier hadden we de heenweg nog wat willen fietsen maar ons plekje wat gereserveerd. Dus nu een nieuwe poging. Vanaf de camperplek is het maar 10 min fietsen naar het strand dus dat doen we. We zijn aangenaam verrast dat dit deel niet is volgebouwd, gewoon puur natuur. Dat is genieten. De camperplaats heeft wel af en toe electriciteits storing. Degene die moet komen voor het herstel komt steeds maar niet tot grote ergernis van de eigenaar. Maar alla, het is te doen als het niet erger wordt. De volgende dag maken we een mooie fietstocht eerst door het binnenland en terug langs de kust. Routes maken we op Google maps die netjes vertellen; let op, het kan anders zijn. Dat gebeurt inderdaad wel eens enzo ook deze keer. Als we na onze mooie land route bijna bij een dorp zijn wordt ons fietspad steeds smaller en smaller…..en dan ineens stijgt het pad omhoog met veel losse stenen en amper te fietsen. Het wordt zo steil dat ik besluit af te stappen en nou ja, het wordt van de fiets vallen! De 1e keer dit jaar maar toch niet fijn. Gelukkig valt de schade mee, alleen een stukje ontvelling van mijn been. Nog geen 10 mete verder is het weer een breed fietspad😕. 15 min later merken we bij het restaurant dat mijn fiets sleutel weg is. Dus na de lunch toch maar terug en mazzel, we vinden hem helemaal intact🙂. De terugweg langs de kust is een prachtige route zonder rare paden. Maar met de elektriciteit op de camping is het minder. Veel storingen en rond 22.00 uur geen stroom meer. Dus de andere morgen besluiten we maar verder te gaan. De volgende stop langs de kust wordt net onder Valencia. In 3 min op het strand en 9 km fietsen naar Valencia. Het is de 2e keer dat we in Valencia zijn. Deze keer bekijken we hele andere dingen. Wel fietsen we weer door het park Turia, de oude rivierbedding. We bezoeken het prachtige beursgebouw uit de 15e eeuw, het keramiek museum in een oud paleis, de mercato de Colon met tegenwoordig allemaal eettentjes maar echt onder de indruk zijn we van de musea van de volksfeesten: musea Faller en museu del Corpus. De laatste is ter ere van het feest van Corpus Christi 8 weken na Pasen. Een feest van een hele dag met grote wagens met symbolische figuren, reuzen, muziek, dansende kinderen en veel symboliek. Fallers is een festival dat midden 18e eeuw is begonnen om de lente te verwelkomen. Buurtgenootschappen maken kleurrijke figuren passend bij de tijd.na de optocht wordt de mooiste gekozen en bewaard(in t museum) de rest wordt verbrand samen met vuurwerk. En dan lopend door Valencia staan we ineens voor 2 vrienden van Mart en Marian. Wat een leuke en gezellige verrassing! Er valt nog zoveel te zien in Valencia, we komen vast nog een keer terug. Maar voor nu zitten de 9 weken er echt bijna op. Het wordt tijd om terug te gaan rijden.

Geschreven door Jacqueline-en-joops.made