Deze ochtend weer veel regen dus we stellen onze plannen wat uit. De kindjes werken nog wat voor school. In België loopt het schooljaar ten einde, maar wij zullen nog wat langer les geven zodat onze kindjes alle leerstof onder de knie hebben.
Naar de middag toe begint het wat te minderen. We rijden eerst naar het Arenal national park. Om de zoveel kilometer vind je daar wel een park waar je dezelfde wandeling kan doen als wij gisteren: rond de meren en op de lava. Overal vragen ze hiervoor toegang. Nu eens 12 dollar per persoon, dan 15, dan zelfs 20. Alle wandelingen kosten hier geld en vermits we gisteren al een gelijkaardige wandeling hebben gedaan gaan we er niet op in. Dat valt hier op in Costa Rica, veel te doen, ook veel keer op korte afstand hetzelfde en veeeel geld om iets te doen. In andere landen waren wandelingen bijna altijd gratis of hoogstens een paar euro ingang.
We kiezen dus onze uitstappen doelgericht uit.
We kiezen dan om de Arenal hanging bridges uitstap te doen. Aan de hand van reviews lijkt dit wel iets uniekers dan de andere zaken in de aanbieding. Wel weer niet goedkoop, 26 dollar per volwassene. Gelukkig gratis voor de kinderen. Ze proberen ons nog een gids aan te smeren voor nog meer dollares, maar het zal wel alleen lukken.
Het is een leuk parcours, zeer mooie uitzichten op de Arenal vulkaan en veel hangbruggen die door de bomen door hangen. Het is een mooi aangelegd wandelpad en geen last van muggen. Op een bepaalde plek zien we ook heel veel witte neusberen of coati rondlopen. Op het moment zelf wisten we niet welk dier het was, maar opzoekingswerk achteraf wees uit dat het om neusberen ging. Op het pad verspert een grote groep met gids de weg. De gids heeft zijn telescoop gericht op iets hoog tussen de bomen. We wachten even want we kunnen toch niet door. We vermoeden dat het om een luiaard gaat. Als de groep vertrekt gaan we op dezelfde plaats staan en kijken we met onze verrekijker. We zien een harige bol, maar kunnen niet veel onderscheiden een luiaard is nu ook niet het meest actieve dier. Er komen nog wat mensen aan en die stoppen en vragen ons wat we zien. Ze kijken met ons mee. Op de duur komt er altijd maar meer volk bij en lijk ik wel de gids omdat ze aan mij uitleg komen vragen waar en wat we zien. Ineens schiet de luiaard in gang en begint hij te hangen aan de takken, krabt hij zich langs alle kanten en hebben we nu wel een heel duidelijk zicht op het dier. Moraal van het verhaal, betaal geen gids, maar loop een beetje verder en zie hetzelfde en zelfs meer, want die groep was al lang weg toen de luiaard goesting had om te bewegen 😂
Aan de laatste hangbrug zijn er ook veel brulapen te bewonderen die net naast de hangbrug in de takken hangen te bengelen.

Geschreven door Familiedeprest.avonturen