Zoals gezegd vandaag rustdag. De kindjes doen terug wat werk voor t school. Spelling en wiskunde op het programma. Mama doet de was en ik zorg voor de nodige backups van onze foto's en blogupdates.
Ze hebben een goed uitgeruste keuken, dus we kunnen eens uitgebreid aperitieven en op ons gemak en op een normaal uur eten. Het is vandaag wel een stuk frisser, 13 graden een echte herfstdag, maar ze geven geen regen uit...
Het park beschikt over een minigolfbaan en s middags gaan we er spelen. Louka vroeg er al heel de tijd om wanneer we eens gingen spelen. Aan de negende hole, begint het ineens te druppelen. Tiens, hadden ze toch niet voorspeld. We wachten even onder een afdak om te kijken of het over gaat, maar het begint alleen harder te regenen. Louka is zeer ontgoocheld dat we niet kunnen verder doen, wanneer het dan toch even vermindert, werken we de laatste negen holes wat sneller af. Best want het begint net terug harder te regenen.
Terug naar de camper, Lien gaat eerst binnen en ik hoor haar ineens vloeken, het regent binnen... Onze tafel waar we eten is kletsnat, een deel van haar was is terug nat.... We beginnen vlug alles op te drogen en plaatsen wat potten om het nog steeds druppelende water op te vangen.
Ondertussen begint het gewoon nog harder te regenen. We proberen alle zaken die kunnen nat worden ergens anders te leggen, want het water kruipt overal. Ik ga naar de receptie om een ladder te vragen. Op het dak hoopt het water samen tussen het rechte achterste gedeelte en de boog vooraan. Deze is gevoegd met siliconen, maar die is volledig verstorven en zwart. Als je eens goed begint rond te kijken zie je dat de siliconafwerking op niet veel trekt.
Ik probeer het meeste water er af te krijgen, maar dweilen met de kraan open is hier van toepassing. Een vriendelijke Nieuw-Zeelandse overbuur ziet mij bezig en vraagt of hij kan helpen. Zo zijn ze hier wel, vanaf dat ze maar zien dat je hulp zou nodig hebben komen ze spontaan helpen. Hij heeft wat siliconen gegeven, maar opnieuw dweilen met de kraan open. Gelukkig stopt het met regenen. Aan de receptie zeiden ze me dat zo'n regenbui plots kon opkomen, maar even snel verdwijnen, er was nochtans niks voorspeld. Na een tijdje stopt het gedrup dan ook binnen.
Tijd voor een boze telefoon naar de verhuurfirma. Ze vragen onze reisroute en woensdag kunnen we in Dunedin terecht om het te repareren, morgen geven ze gelukkig stralende zon.
Geen leuk einde van de dag dus, maar eens het binnendruppelen stopt en we de boel terug wat proper krijgen kunnen we toch gerust gaan slapen.
Rustdag was het dus niet echt geworden...
De reactie van de Nieuw-Zeelanders, Well that's camping...

Geschreven door Familiedeprest.avonturen