S morgens vroeg opgestaan om ons lek te laten herstellen aan de camper. Terwijl doen we een korte wandeling in Dunedin. Na een half uurtje zijn ze klaar en kunnen we vertrekken naar het Otago Peninsula. Het schiereiland grenzend aan Dunedin.
We rijden eerst naar Sandfly bay. Het wordt een bochtige en heuvelachtige rit om er te geraken. Naast de parking liggen heuvelachtige velden vol met schapen. Als je je hier moet bezig houden met schaapjes tellen val je zeker in slaap. De wandeltocht naar beneden verloopt zeer steil in zandduinen, de kindjes amuseren zich want ze kunnen keihard naar beneden rennen en als ze vallen doen ze zich toch geen pijn. Ik vrees dat het terugkeren wel wat zwaarder zal worden. Het uitzicht beneden op het strand is wederom adembenemend. Surfers zouden zich hier amuseren het zijn spectaculaire golven, maar we kwamen voor de zeeleeuwen. Er liggen er een paar te slapen tussen de rotsen en in het zand liggen ze uit te rusten na hun jacht op zee. We houden onze afstand.
De kindjes amuseren zich met een boomstam op het strand. Telkens ze hem in het water gooien komt hij terug met de golven.
De tocht terug was zoals te verwachten veel zwaarder, we voelden het aan onze "kieten", maar de kindjes hielden weer zeer goed stand en haalden de finish.
Het is reeds middag en we rijden door naar het Portobello Village tourist park onze kampeerplaats voor vannacht, we eten er wat en rusten wat uit. Doordat het een beetje regent stellen we onze middagactiviteit een beetje uit.
Rond 15u30 vertrekken we dan naar het Royal Albatros centre op de punt van het schiereiland. Daar huist een kolonie van koningsalbatrossen. Het is de enige plaats op vasteland waar deze soort paart en broedt(enkel op zuidelijker gelegen eilandjes vind je ze terug) Enkel om te paren en broeden komen deze reuzevogels met een spanwijdte van 3m aan land. We kijken rond in het museum met ook uitleg over de zeeleeuwen, pinguïns en andere vogels van de streek.
We boeken ook de laatste albatrossen tour voor 110 nz dollar (65 euro) niet goedkoop, maar het geld wordt besteed aan het onderzoek en de instandhouding van de Albatros. We krijgen eerst uitleg van een gids en een film te zien, voor we verder kunnen gaan naar een uitkijkpost met speciaal glas waar de vogels ons niet kunnen zien. Er liggen 4 Albatros chiks in hun nest, je kan ze goed zien en herkennen doordat ze nog vol met dons hangen. Ze zijn al serieus groot, uiteindelijk zullen ze 12 kg zwaar worden voor ze door de ouders op dieet gezet worden om te kunnen vliegen, want een volwassene weegt maar 7 kg. Een leuke en interessante uitstap.
Daarna gaan we nog naar een pinguïn Sanctuary. Daar kunnen we een gelijkaardige tour doen, maar het begint al laat te worden en de kids worden moe en het is een tour van anderhalf uur voor 120nz dollar een beetje teveel van t goeie.
Als compensatie krijgt Yara (eindelijk) haar verjaardagscadeautje, een pluchen pinguïn, ook Louka krijgt een kleintje.
Moe maar voldaan terug naar onze camper.

Geschreven door Familiedeprest.avonturen