s Morgens gaan we naar Hot Water Beach. Als je een daar een put graaft op het strand komt er warm water naar boven. Dat gaan we eens proberen. We hebben nog steeds onze schop mee die we van de Duitser kregen. Misschien brengt die nu wat meer geluk dan bij het goud zoeken.
Op het strand zie je overal mensen druk in de weer om putten te graven. Een grappig zicht. Er is 1 grote en zeer diepe put en daar zit een mini klein beetje water in, waar 2 mensen in zitten. Ik begin ook te graven, maar na een tijdje geef ik er toch de brui aan, het type zand is niet ideaal om te graven, de put stort telkens zeer gemakkelijk in, en om een put van 4 meter diep te graven moet hij ook nog eens zeer wijd zijn. Wanneer ik dan nog eens zandvliegen voel stekken is de beslissing rap gemaakt. Je voelt wel hoe dieper je graaft hoe warmer het zand aanvoelt.
De kindjes spelen dan nog wat aan de waterrand. Opeens komt Louka aangelopen om te zeggen dat het water in de zee op een bepaalde plek zeer heet is. Ik probeer eens maar voel niet direct iets, vals alarm zeker. Ik ga terug uit het water. Een tijdje later komt Louka weer aangelopen om te zeggen dat hij heet water heeft gevonden. Ik geloof er niet direct meer in en ben net terug droog...
Ik ga toch nog eens mee en inderdaad op een bepaalde plaats is het water veel warmer. Als je daar met je voeten wikkelt in het zand voel je echt warm water. Doordat er telkens koud water over stroomt van de zee is de temperatuur ideaal, want als de zee zich terugtrekt is het zelfs iets te warm op die plaats. Toch nog warm water gevonden op dit eigenaardige strand, dankzij Louka.
We rijden wat verder de kust af naar Hahei beach, vanop dit strand start een wandeling naar cathedral cove. Net als we op de parking komen begint het te regenen, we stellen de wandeling even uit en besluiten om eerst te koken op de parking. Een goeie keuze want na de maaltijd schijnt de zon terug en kunnen we met volle maag de wandeling aanvatten. Het is toch een stevige wandeling van 1u10. Yara valt vrij vroeg tijdens de wandeling op haar knieën. (Ze droeg voor het eerst een kleedje tijdens een wandeling ipv een lange broek...) Ze moet de pijn wat verbijten tijdens de heentocht, maar ze houdt zich heel sterk.
De start is redelijk zwaar met een steile beklimming, daarna gaat het wat op en af. Gelukkig waren de tijden wat overschat op de bordjes en komen we er toch binnen het uur met een aantal rustpauzes inbegrepen. Het is een mooi strand, er zijn wel veel toeristen en vermits het weekend is, ook veel Nieuw-Zeelanders. Je kan er ook met een watertaxi naartoe. Wanneer we nog maar net vertrekken voor de terugtocht trekt een ferme regenvlaag over zee. Wij krijgen gelukkig maar een paar druppels op ons. Het levert wel een zeer mooie regenboog op en mooie plaatjes.
We rijden verder en overnachten in het Mill Creek campervan park.

Geschreven door Familiedeprest.avonturen