s Morgens rijden we naar de Karangahake gorge. Daar kan je een aantal mooie wandelingen doen doorheen de historische site van een goudmijn.
Als eerste gaan we naar de Owharoa falls, weer een zeer mooie trapvormige waterval, onder een stralende zon, nog mooier.
Dan rijden we iets verder naar Karangahake gorge waar we de Windows walk doen, een wandeling van 2,5 km, ongeveer een uur heen en terug. De wandeling start met 2 hangbruggen. Eens aan de overkant volgen we de oude spoorweg die leidt naar een oude goudmijn. Eind 19de eeuw en tot in de jaren 30 van de 20ste eeuw werd hier goud uit mijnen gewonnen. Oude foto's langs de weg tonen hoe het er vroeger uit zag. Paarden die mijnkarren voorttrekken met stenen uit de mijn en die vervoeren naar een "battery". Er staat langs het traject nog een oud mijnkarretje op de treinsporen, weliswaar vastgeketend om Indiana Jones toestanden te vermijden... De kindjes gaan er maar al te graag eens in zitten. Het wandelpad loopt een stuk door de mijnen, we hebben onze hoofdlampjes weer mee dus we kunnen alles goed bekijken. We proberen 1 zijvertakking van de mijn wat verder te verkennen, maar als het te ver begint te gaan keren we terug. Vanuit de mijnen zijn er aantal Windows gemaakt (vandaar de naam van de wandeling) van waaruit we een mooi zicht hebben op de omgeving.
Via een derde hangbrug komen we dan aan de overkant van de rivier, je kan nog zien op de foto's dat we hetzelfde traject volgen als vroeger de spoorlijn. Allemaal heel mooi.
Na deze wandeling keren we nog even terug naar het stadje Waihi waar we een kort bezoekje brengen aan de Martha mine. Een gigantische put waaruit goud wordt gewonnen. De mijn sloot in 1952 en was 1 van de belangrijkste goudmijnen geweest in de wereld. In de jaren 70 en 80 heropende de mijn terug, door de stijging van de goudprijs werd het terug rendabel en toen werd het pas een open put. De mijn ligt nu stil doordat er 2 grote instortingen waren 2 jaar terug en er nu geologische studies lopen om te zien of er kan verder gewerkt worden.
Naast de mijn staat nog een pomphuis die vroeger het water uit de mijn moest pompen. Het Cornish Pumphouse werd een aantal jaren terug 300 meter verplaatst omdat ze dreigde in de put te storten omdat het op de rand stond.
s Middags reden we terug naar de kust naar Whangamata waar de kindjes zich op het strand konden uitleven bij een stralende zon. Nog steeds zomerse temperaturen rond de 20 graden, meer moet dat niet zijn. Overnachten deden we in Opoutere.

Geschreven door Familiedeprest.avonturen