In plaats van saaie Nederlands les, mocht Rebekka de laatste paar lesdagen een verslag schrijven over hoe zij de afgelopen maanden heeft ervaren.
Hier is haar blog:

Hoi allemaal

We zijn nu alweer 3 maanden op reis!
We zijn nu alweer in Servië .
We hebben al 3500 km gereden!
Maar hoe bevalt het leven in een tiny house eigenlijk?

Wat waren mijn verwachtingen van de reis toen we nog thuis waren?

Toen we nog thuis in Drenthe waren vond ik het wel wat moeilijk om te vertrekken. Ik zag op tegen het moment dat we afscheid moesten nemen. Wat het wel een beetje makkelijker maakte was dat we de laatste twee tot 3 weken niet in ons eigen huis hebben geslapen maar in de stacaravan. We gingen naar het pinksterweekend op camping de Sikkeberg. En toen we terug kwamen bleven we nog 2 weken in de stacaravan zodat we de mensen die in ons huis gingen wonen , konden helpen met de dieren doen. Zo wisten ze hoe de dieren verzorgd moesten worden wanneer wij weg waren.
Zoals ik al zei vond ik het wel lastig om weg te gaan . Iedereen zei wel tegen mij:" Het is een avontuur dat je mee gaat maken", " Ik weet zeker dat je bijna de enige van jouw leeftijd bent die dit mee kan maken" ect. Ik wist wel dat ze gelijk hadden, maar je ging wel even 9 maanden weg!! Ik had er ook wel zin in hoor!! Lekker rondtrekken zonder tijd of afspraken, nieuwe landen en natuurlijk weer naar Roemenië!
Het was alleen een probleem dat Jessejan niet goed sliep, hadden we een apparte kamer waar mama en jessejan sliepen, maar op reis sliepen we allemaal in een kleine ruimte. Jessejan werd s'nachts regelmatig wakker. Qua school?? Gewoon homeschooling !!

Wat vind ik nu en hoe kijk ik nu tegen de reis aan?

Rijden
Ik moet toegeven dat het heel goed bevalt. We rijden elke dag ongeveer 2 tot 3 uur en we doen ongeveer 3 dagen per week homeschooling. Ik ben alweer heel erg gewend aan het reizen. Het liefst rijd ik heel lang door; maar dan wordt Jessejan moe en zeurderig . Ik geniet van het uitzicht. In Roemenië lopen de Karpaten kronkelend door Roemenië. Zo ontstaat er een heel gevarieërd landschap . Bergen, heuvels , valleien en bijna vlak landschap. Je kijkt je ogen uit! We rijden dan niet zo hard; ongeveer 50 km/u , maar daardoor zie je wel veel.

Homeschooling
In het begin vind iedereen het lastig om zich te concentreren op het werk. Als buiten het zonnetje schijnt en jij moet werken is dat wel irritant. Maar nu zijn we aardig op gang. Zelf Naomi doet mee! Ik probeer om mee te lopen met de andere kinderen van mijn leeftijd qua vakken. Wiskunde en nederlands gaat goed maar aan geschiedenis en Frans heb ik een hekel😁. Het gaat dus goed met school maar leuk is het nooit🙃.

Slapen
We hebben allemaal onze eigen bed met een gordijntje ervoor . Zo hebben we toch nog een soort van eigen kamertje en privacy. We mogen zelf ons kamertje inrichten hoe we willen. Naomi slaapt boven jessejan in een stapelbed en
Ik slaap boven Willemijn en Mark Peter. Op warme zomerdagen is het wel warm en klam bovenin want dan gaat alle warmte
omhoog, maar als het koud is dan werkt het in mijn voordeel. JesseJan begint nu eindelijk beter te slapen . Zo nu en dan slaapt hij door .

Hoe kijk ik aan tegen de komende maanden?

Helaas komt de winter alweer . Maar eerst de herfst, we rijden nu door de heuvels en genieten van de kleuren. We merken wel dat het kouder wordt. Dus zetten we er vaart in om naar Turkije te gaan waar we waarschijnlijk gaan overwinteren. Maar eerst nog door : Montenegro, Albanië, Noord-Macedonie en dan Griekenland. We verwachten dat we over een week in Montenegro aan te komen. Weer ren nieuwe taal. Ik vind het leuk om de taal waar we zijn te leren. Zo was het ook met Servies . Het lijkt op Russisch en als je de plaatsnamen wil uitspreken lijkt het net geheimtaal. Ik ben benieuwd naar de andere talen.

Ik heb heel veel zin om die landen te ontdekken en van de cultuur te leren. En nieuwe dingen te zien.

Geschreven door Dewegdiehijmijleidt