Zaterdag 20 januari

Gisterenavond zijn we aangekomen in Chiang Mai.
Een tuk-tuk heeft ons in een wilde rit door het drukke stadsverkeer naar ons hotel midden in de stad gebracht. Chiang Mai is geen stad als Bangkok, maar het is al snel duidelijk dat we ons niet zullen vervelen... dit is niet bepaald een slaperig provinciestadje: Chiang Mai staat bekend om haar dolce vita, haar keuken, haar tempels (er zijn er meer dan 350!), haar bergen en haar gemoedelijke bohemien sfeer.
Wat hier ook meteen opvalt is hoeveel kathoey hier zijn, ladyboys. En ik bedoel niet in de prostitutie maar gewoon in het straatbeeld: de receptioniste van ons hotel, de eigenares van een massagesalon, het meisje achter de bar... allemaal kathoey.
Er zijn er heel veel in Thailand en het is algemeen aanvaard. Boedhisten geloven dat er geen 2 geslachten zijn, maar 3: man, vrouw en mixed. Bovendien zouden kathoey een hogere spirituele status hebben omdat ze contact kunnen leggen met zowel mannelijke als vrouwelijke geesten. Ze zijn dus graag gezien en zouden volgens sommige bronnen zelfs geluk brengen!
Deze ochtend verkennen we de stad een beetje, en die blijkt groter te zijn dan we eerst dachten, je kan er makkelijk verdwalen in de straatjes vol winkeltjes, restaurantjes en massagesalons...
We passeren een tempel waar buiten een lange rij mensen op stoeltjes zit voor een voetmassage. We besluiten dat we dat ook wel kunnen gebruiken. Ik ben er normaalgezien geen voorstander van met mijn voetenfobie, maar hier kan ik het best verdragen omdat ze er zo goed in zijn. Het principe van voetreflexologie wordt hier gebruikt en Robbie is benieuwd of het zou helpen tegen de lichte hoofdpijn waar hij vanmorgen mee is opgestaan.
Een uur later stappen we met vederlichte benen weer buiten en... de hoofdpijn is inderdaad verdwenen als sneeuw voor de zon!
Thailand is the place to be voor massages natuurlijk, maar ook voor alles wat met schoonheid en verzorging te maken heeft. Al sinds we vertrokken zijn moet ik in de weer met mijn pincet om mijn wenkbrauwen in toom te krijgen... dringend... maar ik ben veel te lui!
Ik heb hier al rondgekeken maar de enige manier waarop ze hier ontharen is door te waxen.
Uiteindelijk besluit ik het te proberen, voor een paar euro kan ik met frisse wenkbrauwen naar buiten stappen, maar het is toch een beetje akelig. Als je elkaars taal begrijpt kan je zeggen wat je precies wil en niet wil (niet te dun, niet te rond, niet te hoekig...) maar de dame die de was opwarmt spreekt geen woord engels dus ik moet het maar ondergaan en hopen dat ik niet met twee dunne streepjes boven mijn ogen buiten kom. De angst was voor niets nodig. De mensen zijn hier ijdel, ze weten echt wel wat mooi is en wat niet, dus 10 minuten later sta ik buiten met wenkbrauwen waar ik me de rest van de vakantie niet meer om hoef te bekommeren.
We houden het verder rustig vandaag, na nog een beetje rondzwerven in de stad genieten we even van helemaal niets doen bij het zwembad.
's Avonds gaan we naar een Muay Thai wedstrijd kijken (Thaiboksen).
Ik denk niet dat het mijn ding is maar Robbie wil graag gaan kijken en ik vind inderdaad wel dat we het een keer moeten gezien hebben. Bangkok en Chiang Mai zijn bovendien de beste plaatsen om te gaan kijken, op veel andere plekken in Thailand zouden de gevechten een beetje fake zijn.
Ik probeer nog om er tegenover te zetten dat Robbie mee gaat ziplinen, dat kun je hier ook doen, maar hij is nog steeds niet te overtuigen, ook al zijn de zipline parcours hier veel korter en minder hoog dan in Costa Rica, het lukt me niet...
De Muay Thai begint om 21u met de eerste categorie: kinderen van een jaar of 9. Hun vaders (of zijn het hun trainers?) staan te brullen langs de kant, er wordt stevig gegokt tijdens deze wedstrijden en er wordt vaak veel geld ingezet op de mogelijke winnaar.
Daarna volgen prille tieners van een jaar of 13. Dan jonge tienermeisjes (het gaat er minder hard aan toe bij deze categorie). Daarna gaan we over naar mannelijke twintigers en dan vrouwelijke twintigers, en op het einde vindt de hevigste wedstrijd plaats, waarbij één van de mannen al na de 2de ronde knock-out op de vloer ligt.
Het is best de moeite om eens te gaan kijken, al is 1 keer wel genoeg denk ik.
De sport is redelijk agressief, met amper regels waar niet mag geslagen of gestampt worden, maar tegelijkertijd is ze toch ook vrij elegant, met een soort ritme en dansbewegingen tussendoor. Klinkt vreemd ik weet het, ga gewoon eens kijken als je de kans hebt.

Zondag 21 januari

Het is vroeg dag vandaag. Om 7u vertrekken we al om een beetje natuur te zien.
We gaan naar Doi Inthanon national park. Het park dankt zijn naam aan de gelijknamige berg en het wordt ook wel "het dak van Thailand" genoemd, omdat dit met 2565 meter het hoogste punt in Thailand is. De berg behoort tot het Himalaya gebergte, het wordt ook weleens de staart van de Himalaya genoemd, omdat het de laatste uitloper ervan is.
Het is een mooie wandeling met adembenemende uitzichten, grote watervallen en pagodes... alleen één minpuntje: druk!
We zijn gewend om in Costa Rica alleen te zijn met de natuur... hier is dat blijkbaar heel moeilijk. De wandelpaden zijn voorzien op veel mensen, langs de afgronden staan hekjes en ja... er is echt heel veel volk en dat is wel een beetje jammer.
We vragen ons af of we misschien beter in de namiddag waren gekomen, als de meeste tourbussen terug vertrokken zijn, maar ik vrees dat het hier nooit echt heel rustig is.
Het is best een eindje rijden van de stad en pas rond 17u zijn we terug in ons hotel om onze bagage op te pikken. We hadden gevraagd of we nog een nacht konden bijboeken maar helaas ging dat niet meer. Maar het is niet erg, want we hebben een pareltje gevonden!
We willen nog een paar nachten langer in Chiang Mai blijven en ik vond via Booking.com "Baan Vartika", een verschrikkelijk mooi hotel buiten het centrum, langs de Ping rivier.
Voor de prijs die je in België betaalt voor een basic kamer in een ketenhotel kan je hier vaak baden in luxe. In Baan Vartika blijkt dat zeker het geval: de kamers zijn suites in Thaise stijl, er is een zwembad met zicht op de Ping rivier, elke dag is er gratis taart met een kopje thee als je dat wil, er is fruit op de kamer... En dan heb ik het nog niet over Pam, de gastvrouw gehad. Wat een lieve dame! Ze wil dat haar gasten zich thuis voelen en daar slaagt ze absoluut in. Geen enkele moeite is haar teveel, het moet allemaal perfect zijn. We willen vanavond bijvoorbeeld de zondagmarkt bezoeken. Ze zegt dat we 1 keer per dag gratis vervoer kunnen krijgen naar de stad en dat de goedkoopste manier om terug te komen een Uber is. We hebben in Amerika vaak Uber gebruikt maar het probleem is nu alleen dat we onze smartphones hebben thuisgelaten. Zonder verpinken stelt ze voor dat we die van haar meenemen. Ze heeft nog een tweede gsm dus dat is geen probleem. We voelen ons er wel wat vervelend bij. In een vreemde stad rondlopen met de Samsung van iemand anders op zak... maar ze houdt vol dat ze wil dat we hem meenemen om een Uber te kunnen bestellen.
Goed dan, we gaan naar de zondagmarkt die elke zondag plaatsvindt van 18 tot 23 uur en... zo'n markt hebben we nog nooit gezien. We raken zelfs niet helemaal rond op een paar uur tijd! Het lijkt wel of er geen einde aan komt en ook hier worden allemaal heel mooie spulletjes verkocht. Er is muziek, er zijn straatartiesten... en het is er wel heel druk maar er hangt een heel gemoedelijke sfeer. Eten doen we uiteraard aan de streetfood kraampjes waar we hier en daar een klein hapje kopen. Echt een fijne stad om te verdwalen!
Als we 's avonds de Uber willen bestellen blijkt dat niet te lukken. Pams telefoonnummer moet ingevoerd worden en dat hebben we niet. Een taxi dan maar.
Eén van de eigenaardigheden van de Thai is dat ze geen nee kunnen/willen zeggen. Ze willen geen gezichtsverlies lijden dus als je hen iets vraagt en ze weten het niet, zullen ze dat nooit toegeven.
Als we de chauffeur het kaartje van het hotel geven bestudeert hij het adres lang en zegt dan "ok". We stappen in maar hebben het gevoel dat hij het helemaal niet weet zijn. En we hebben gelijk. Opeens begint de gsm van Pam te rinkelen, 5 keer achter elkaar worden we gebeld maar natuurlijk gaan we niet opnemen. Ineens heb ik door dat het de chauffeur is die probeert te bellen, waarschijnlijk om te vragen hoe hij er geraakt. We weten dat hij nooit zal toegeven dat hij de weg niet weet, dus we zeggen er niets van. Uiteindeijk stapt hij uit om het ergens te gaan vragen en zo geraken we toch nog thuis... en de chauffeur lijkt een beetje van zijn melk maar opgelucht dat het gelukt is!

Maandag 22 januari

Ik ga het kort houden. Vandaag heb ik helemaal niets interessants te vertellen! Ik beloof dat ik het morgen goedmaak. Vandaag zijn we zo lui geweest... we hebben bijna de hele dag bij het zwembad gezeten, op een enorme opblaasbare zwaan en een enorme opblaasbare toekan gedobberd, taart gegeten en thee gedronken en 's avonds iets gegeten. Zo saai maar wel heerlijk :-)

Dinsdag 23 januari

Zoals beloofd: een veel minder saaie blog vandaag!
Deze ochtend ontbijten we licht en dat is maar goed ook, want we gaan verschrikkelijk veel eten vandaag!
We hebben een kookles geboekt! May Kaidee's Cooking School is één van de beste en bekendste Thaise kookscholen en bovendien de enige die volledig vegetarisch en vegan is!
May heeft een school in Bangkok en in Chiang Mai, maar ze wil ook de rest van de wereld leren koken. Momenteel is ze in New York mensen aan het opleiden voor haar toekomstige school daar. We zijn dus reuze, maar echt reuzebenieuwd!
De les begint al om 9u en we beseffen al heel snel dat we genoeg gaan eten om de dag door te komen. We zijn maar met 3 studenten dus dat is wel fijn. Eerst krijgen we wat uitleg over typische smaken en kruiden in de Thaise keuken, denk aan: citroengras, thaise basilicum, véél look, véél pepers enzovoort. Dan beginnen we meteen met een heel belangrijk basisrecept dat gebruikt wordt in heel veel gerechten: rode chili pasta! We zwieren de ingredienten in de wok tot de ruimte gevuld raakt met heerlijke geuren, daarna de verrukkelijke massa even de blender in en het resultaat is een perfecte rode chili pasta!
We zetten hem opzij want we hebben hem nog nodig voor het garneren van ons volgend recept: de bekende pikant-zure Tom Yam Soup! Als de soep klaar is nemen we pauze om ze op te eten. Het is absoluut overheerlijk, maar ik durf mijn kom niet helemaal op te eten want er komen nog heel wat andere gerechten.
Vervolgens leren we pindasaus te maken. Iets waar ik normaal niet zo wild van ben maar deze... manmanman... deze lust ik wel hoor! We zetten de saus weer opzij en beginnen aan één van mijn favoriete Thaise schotels: Pad Thai! Dit bord gaat wel helemaal op, ook al weet ik dat ik daarna eigenlijk echt niet meer kan, het is gewoon té lekker!
We maken ook nog een waanzinnig verrukkelijke Massaman Curry. Ik kan enkel proeven, het is gewoon teveel... we mogen het meenemen in een potje, maar we blijven straks in de stad rondhangen dus we geven het mee aan Julian, onze Argentijnse medestudent, die er zijn vriendin mee gaat blijmaken.
Als je denkt dat dit het was, denk dan nog maar eens... we gaan nog 4 gerechten maken... 4!!
Eerst leren we spring rolls maken, en ontdekken we dat we het oprollen van deegvelletjes altijd helemaal verkeerd deden. Dan maken we Pumpkin Humus, ook weer ontzettend lekker! Dan nog groene papaya salade... mmm! En tenslotte een dessert: paarse kleefrijst met mango en banaan.
We leren nog een Thais kookliedje en als we vragen wat de tekst betekent krijgen we als antwoord: het gaat over dat je in Thailand komt en het eten is zo pikant en zo veel maar toch blijf je maar eten eten eten omdat het zo verdomd lekker is...
Dit vat een beetje de hele kookles samen ja! Het was in elk geval weer een fantastische ervaring en we overwegen om misschien nog een les te nemen als we weer in Bangkok zijn en nog tijd hebben, we zullen zien!
In de namiddag zwerven we nog wat rond en besluiten tegen de avond dat het nog eens tijd is voor een wellness momentje. Je moet er hier echt van profiteren, het is zo goed en het kost bijna niets. We kiezen vandaag voor een gezichtsbehandeling van 45 minuten bij Lila Massage. Er zijn 6 van deze salons in Chiang Mai, ze behoren tot de top 10 van beste massagesalons hier én bovendien steun je er nog een goed doel mee als je je hier laat onder handen nemen! Lila is namelijk een initiatief van een ex-directrice van een vrouwengevangenis. Alle masseuses zijn ex-gevangenen die een intensieve opleiding van 180 uren hebben gekregen. De reden? Vrouwen die uit de gevangenis komen worden maar moeilijk weer aanvaard door de maatschappij, ze krijgen geen kans op werk en kunnen hun leven dus moeilijk weer opvatten. Gevolg: ze belanden vaak opnieuw in de criminaliteit. Door de opleidingen in Lila's kunnen ze werk krijgen, zo hun familie onderhouden en hun leven weer in handen krijgen. Terwijl ik met mijn ogen dicht naar de zachte muziek luister en mijn gezicht laat scrubben vraag ik me heel even af wat ze gedaan zou hebben om in de gevangenis te geraken: diefstal? drugs? moord? Maar ik bedenk ook dat je hier voor de stomste dingen kan opgesloten worden, zoals per ongeluk op een bankbiljet gaat staan waar een afbeelding van de koning op staat bijvoorbeeld. Ach, in elk geval, ze doen dat hier uitstekend! Als we buitenwandelen zeggen ze: see you again! En we denken allebei hetzelfde: mja, morgen misschien al?

Sawadee Kha!

Geschreven door Debbie-en-robbie-in-wonderland