Zondag 14 januari

Eindelijk is het zover! Vandaag stappen we in de grote vogel van Qatar Airlines die ons via Doha naar Bangkok zal vliegen...
We laten de koude donkere winter met veel plezier achter ons en reizen naar de zon en het land van de glimlach...

Maandag 15 januari

Bangkok!
We komen 's middags aan in een wereldstad die de langste naam ter wereld draagt, hou je vast: "Krung Thep Maha Nakhorn Amon Rattanakosin Mhindraytthaya Mahadilokrop Noparatana Rajdhani Buriram Udon Rajnivet Mahasatan Amorn Pimarn Avatarn Satit"
Dit betekent: "Grote stad van de engelen, hoogste altaar van de goddelijke juwelen, onoverwinnelijke vesting, uitgestrekt en allerbeste koninkrijk, koninklijke hoofdstad en de ongeëvenaarde van de negen edele parels, verheven verblijfplaats van de monarch..."
Het is makkelijker om er gewoon Bangkok van te maken, dat is duidelijk!
Veel hebben we niet geslapen maar we merken al snel dat dit zo'n boeiende, opwindende, energieke en bizarre stad is dat we, eens we in ons hotel zijn, er nog niet aan denken om eerst een dutje te doen...
Onze kamer ligt op de 30ste verdieping en als we de gordijnen opentrekken schreeuwt de skyline dat we snel naar buiten moeten komen.
De eerste indruk die we krijgen als we een paar meter gewandeld hebben is dat dit een boeiende maar ook extreem drukke, vermoeiende stad is... door de wolkenkrabbers die overal om je heen naar de hemel rijken krijg je amper iets van de lucht te zien. En die lucht is verontrustend smerig. Met meer dan 7 miljoen auto's heeft Bangkok een alarmerend hoog fijn stof gehalte. Het verkeer is pure waanzin. Auto's, Tuk-Tuk's, brommers... ze rijden gevaarlijk snel en kriskras door elkaar en aan de zebrapaden moet je als voetganger heel lang wachten voor je over kan steken. Boven je hoofd zoemt de skytrain voorbij...
We zitten in de zakelijke buurt, en toch zie je ook hier de ladyboys langs de kant van de weg met hun prijslijsten zwaaien... en het volgende cliché wordt ook bevestigd: oudere mannen lopen te pronken met een Thais meisje dat wat leeftijd betreft hun dochter of zelfs kleindochter zou kunnen zijn... tja...
Het lijkt alsof dit een plek is waar je zo snel mogelijk weg wil... toch weet de stad binnen de kortste keren te boeien, en voelt ze helemaal niet zo vreemd aan als je zou denken.
Maar de vermoeidheid begint zijn tol te eisen en we besluiten dat we het na het verkennen van onze buurt voor bekeken houden. Op de 37ste verdieping van ons hotel drinken we nog iets bij het zwembad en genieten van een spectaculaire zonsondergang boven de skyline van een stad die nooit slaapt...

Dinsdag 16 januari

De stad heeft niet geslapen, wij gelukkig wel en na een overheerlijk thais ontbijt (denk: gebakken rijst, noedels, gewokte groenten...) zitten we helemaal in het juiste ritme én de juiste tijdzone!
Voor vandaag hebben we geluisterd naar een tip die we van verschillende mensen thuis hadden gekregen: ga een fietstocht doen in Bangkok! Wat? Fietsen? In deze helse wirwar van verkeersgekte? Inderdaad... en we kunnen achteraf zeggen dat het fantastisch was en misschien wel de beste manier om kennis te maken met deze gekke stad.
Je weet namelijk echt niet waar te beginnen als je hier toekomt, zeker als je je zoals wij heel weinig hebt geinformeerd. We willen ons graag laten verrassen op vakantie, maar het is hier zo groot dat een klein beetje planning wel aan te raden is...
We hebben een fietstour geboekt bij Co van Kessel. Dit was het eerste en meest gekende bedrijfje in Bangkok dat fietstours aanbiedt. De Nederlander die het heeft opgericht is inmiddels overleden maar zijn enthousiast Thais personeel zorgt ervoor dat de goede naam behouden wordt.
Onze gidsen voor vandaag zijn Cookie en Phim. Onze groep bestaat uit 10 personen, wat perfect blijkt voor deze tour. Nadat we onze eerste woordjes Thais hebben geleerd zijn we klaar om met onze gele fietsen de stad te doorkruisen (Sawadee Kha is hallo en tot ziens, als je het als vrouw zegt dan toch, mannen zeggen Sawadee Krap... en Kop Khun Kha of Kop Khun Krap is dan weer dankjewel). In een land waar vriendelijkheid centraal staat zijn dit twee heel belangrijke uitdrukkingen en al snel merken we dat je ze echt de hele dag door gebruikt.
De tocht begint in het kleurrijke en levendige Chinatown... in een lange sliert zigzaggen we door smalle steegjes waar was hangt te drogen, rijst staat te koken... we passeren mannen op brommertjes, kinderen die high fives uitdelen, oude tandenloze vrouwtjes die breed naar ons lachen... we zoeven langs heel veel zalig luierende poezen, honden met t-shirts aan, scharrelende kippen en een enkel zwijntje... en we merken dat Thailand echt het land van de glimlach is, zo'n vriendelijke, lieve mensen... je wordt er spontaan vrolijk van!
We ervaren de kleuren, geuren, geluiden en indrukken die deze stad rijk is. Sommige van die geuren zijn heerlijk, andere net iets minder...
We pauzeren even op een plek waar allerlei kraampjes hun streetfood uitstallen.
(Onze fietsen gaan niet op slot terwijl we wegwandelen. We vinden dat even raar, maar hoewel er natuurlijk overal mensen zijn met slechte bedoelingen zal je dat hier niet zo snel tegenkomen en dat komt grotendeels doordat Thai Boedisten zijn. Ze geloven dat alles wat je slecht doet naar jou terugkomt... natuurlijk is niet iedereen hier boeddhist en van goede wil dus toch altijd voorzichtig blijven)
Iedereen weet dat streetfood bij Thailand hoort, en dat het heerlijk is. Maar in het begin is het even durven. Nergens staat in het engels geschreven wat deze mensen verkopen en ook al ruikt het vaak heerlijk, het is toch even wennen.
Cookie zorgt ervoor dat we voor het eerst kunnen kennis maken met streetfood, de drempel zal daarna veel kleiner zijn. We proeven van verschillende kraampjes een vegetarische lekkernij en zijn helemaal overtuigd. En dan hebben we nog niet eens het diner geproefd dat in de tour inbegrepen zit!
Als we het eerste hectische deel van de route achter de rug hebben nemen we de veerboot naar de overkant van de rivier... waar we in een andere wereld terechtkomen. Rustige baantjes, een weggetje tussen de bananenbomen, doorheen tempels waar monniken bidden... ook dit is Bangkok. Na een aantal kilometers fietsen komen we bij de rivier waar we onze fietsen en onszelf in een longtailboat zetten. We maken een tocht over de khlongs en begrijpen waarom dit het Venetië van het oosten wordt genoemd. Dit is hoe Bangkok er eigenlijk echt uitziet: huisjes langs het water, waslijnen vol was, kinderen die in het water springen, majestueuze tempels die opdoemen, reigers en reuzachtige varanen...
Als we weer aanmeren krijgen we een homp brood in onze handen geduwd.
We mogen de katvissen voeren die zich massaal verdringen voor de aanlegsteiger. Iemand stelt de wat banale vraag of de vissen lekker zijn... Cookie kijkt een beetje geschokt... ze legt uit dat catfish hier niet gegeten wordt.
Deze vissen zijn heilig in Thailand, aan elke tempel zitten katvissen en hen voederen of aaien zou geluk brengen. Ik doe beide en als op een gegeven moment een aantal grote vissen vechten om een stuk worden we nog extra gezegend met een splash vies khlongwater over ons, als dat geen geluk brengt...
De finale van de tour is aangebroken.
Cookie en Phim brengen ons naar ons eetadresje waar we aan een lange gedekte tafel aanschuiven. De tafel staat vol kommen met allerlei dingen in die overheerlijk ruiken.
We zijn met 4 vegetariërs in de groep en daar heeft het vrouwtje dat al dit heerlijks gemaakt heeft fantastisch goed rekening mee gehouden: er is zalige soep, gebakken rijst, een noedelgerecht, een groene thaise curry, verschillende kommen met gewokte groenten...
Ik heb eens ergens gelezen dat er 2 soorten mensen zijn: zij die eten om te leven en zij die leven om te eten. Voor de tweede categorie is Thailand een paradijs en de eerste categorie verandert al snel in de tweede categorie zodra hij of zij het eten in Thailand heeft geproefd. Ik kan dat best geloven...
De tour eindigt als we terug in Chinatown zijn. Het was echt de perfecte manier om een indruk te krijgen van deze gigantische metropool!
Na de uitgebreide Thaise maaltijd hoeven we niet meer aan eten te denken dus we gaan de hypermoderne wijk Siam Square en haar shopping center bekijken... Hoewel ik niet van shopping centra hou en ook hier snel weer weg wil, moet het gezegd zijn dat de shopping centra van Bangkok spectaculair genoemd mogen worden. Je kan hier echt alles vinden... van een verdieping vol voeding, tot normale winkels als H&M en Zara, dure zaken als Prada en Vivienne Westwood, en etalages waar Rolls Royce en Lamborgini's staan te blinken... te gek voor woorden. Buiten dansen lichtgevende fonteinen op het plein en paraderen de rijkere Thai langs de peperdure etalages.
Het wordt later en na een drankje in het Hardrock Café (niet het mooiste exemplaar dat we al gezien hebben ondanks de verwachtingen) beginnen we een fikse wandeling terug naar ons hotel.
Morgen vertrekken we hier alweer, en dat terwijl we nog maar een fractie gezien hebben.
We weten nu dat we op het einde van de reis nog wat extra tijd moeten uittrekken voor Bangkok: we willen de tempel van de dageraad zien, de liggende boedha in de Wat Pho, we willen de sfeer opsnuiven in Khao San Road en een cocktail drinken in de skybar uit The Hangover... nog heel veel te doen en te zien dus!
Maar morgen beginnen we eerst aan een ander hoofdstuk: op naar het Noorden: naar Chiang Rai!

Sawadee Kha!

Geschreven door Debbie-en-robbie-in-wonderland