Lieve lezer,


Tijd voor de blog van Nieuw-Zeeland. Na Taiwan waren we eind vorig jaar in Nieuw-Zeeland, China en Thailand. We zijn onaangekondigd voor de feestdagen naar huis gevlogen (zo leuk om iedereen te verrassen!). Door omstandigheden zijn we uiteindelijk langer thuis gebleven. De reden was vervelend, maar het was goed en fijn om bij onze familie te zijn.

We zitten nu in Mexico, maar daarover later meer...

NZ

In oktober en november zijn Chiron en ik in Nieuw-Zeeland geweest. We hebben eerst ruim drie weken in een 'spaceship' (een campervan) rondgereden, hebben vervolgens een maandje op een boerderij gewerkt en maakten daarna nog twee kleine roadtrips.

Van welke planeet komen jullie?

Het was even wennen aan de linkerkant, maar we genoten van de vrijheid die de campervan ons gaf. In onze kleine 'keuken' maakten we alle gerechten die we lang niet meer hadden gegeten (zoals boerenkoolstamppot, geprakt met campingvorken). Hoewel we ons hadden voorgenomen om even géén rijst te eten, faalden we daarin hopeloos: het eerste dat we klaarmaakten was een volle pan rijst...

Rijden door Nieuw-Zeeland is mooi en dat is een understatement, je kijkt je ogen uit. Groene heuvels, bergen met besneeuwde toppen, bossen, heldere rivieren en felblauwe meren wisselen elkaar af. We wandelden door de bossen, stonden vaak versteld van het uitzicht en genoten van de rustige wegen. We hadden geluk en bezochten Milford Sound op een zonnige dag. Het regent er gemiddeld 182 dagen per jaar!

We merkten dat we nul moeite hoefden te doen om een mooie foto te maken in Nieuw-Zeeland...

We zagen gloeiwormen, veel verschillende vogels, zeeleeuwen, zeldzame pinguins (vastberaden beestjes) en per ongeluk zelfs kiwi's. Het was fijn in de natuur te zijn, in de ochtenden genoten we van de vogelconcerten en 's avonds van de fonkelende sterren.

Farmlife

Vanaf eind oktober hebben we een maandje op een boerderij vlakbij Christchurch gewerkt. Dave en Julie hebben een zelfvoorzienende boerderij in Clarkville waar ze met haar vader wonen. Achter het huis hebben ze een lang stuk grond met weilanden en daarachter een reservaat: veel groen met een kleine rivier. Ze kweken groenten voor eigen gebruik en hebben schapen, kippen (uit een fabriek gered), koeien, bijen en een hondenpension. Dave is gepensioneerd chef en Julie geeft les in voeding, dat maakte het interessant om ook in de keuken mee te kijken. We werkten er in ruil voor kost en inwoning en hebben veel kunnen leren van hun levensstijl.

Het werk was heel afwisselend; meterslange muren van haardhout stapelen, borders maken, de kippen terug naar hun hok sturen, de dieren voeren, de tuinen en het land water geven. We hebben gehooid en ik heb met een vrachtwagen gereden (vond ik stoer).

We begonnen iedere ochtend met het voeren van de kippen en die hadden áltijd kritiek, het maakte niet uit hoe vroeg we kwamen: alle 26 kippen brachten in koor een soort "nou nouuu" uit. Na uitgejoeld te zijn liepen we verder naar het reservaat, om de koeien te tellen (die waren in het verleden wel eens ontsnapt).

Het leek elke dag Pasen. We verzamelden 's middags de eieren, maar de kippen verstopten hun eieren en aangezien ze overal mogen scharrelen was dit nogal een zoektocht. Sommige kippen waren braaf en legden ze wel in het hok, een aantal had een vaste verstopplaats en anderen waren in rep en roer wanneer we weer een geheime voorraad in de bosjes of een rommelschuur hadden gevonden.

In de avond krijgen de kippen, schapen en koeien fruit en groente. Dezelfde soort bakken die we voor het voeren gebruikten, namen we ook voor andere klusjes mee. De schapen begrepen dit niet, wanneer ik met een bak vol onkruid of zaagsel voorbij kwam, kwamen die schapen aanrennen in de hoop weer een stuk sla te krijgen...

Alle dieren waren eigenaardig, of moordlustig. Zo was er Het Incident met de haan...
Op de voorkant van de voerbak zit een plaatje waar de kippen op moeten gaan staan om hem te openen. Als ze eraf stappen, gaat de voerbak automatisch dicht. Zo kon het gebeuren dat er een dode vogel in lag die van het voer had gesnoept. Op een middag kwam ik in het altijd verlaten kippenhok (de kippen zijn tot ieders ergernis hele dagen de hort op, om in de weg te lopen en tuinen te vernielen), toen ik een geluid uit de voerbak hoorde komen. Ik verwachtte een vogeltje vrij te laten maar schrok toen ik de bak opendeed en de kleine haan zag zitten! Hij leefde in ieder geval nog en sprong er rustig uit. Ja de haan is veel kleiner dan de kippen, maar je zou denken dat ze zuinig willen omgaan met hun enige mannetje...

Op dezelfde boerderij

Dave leerde ons gerookte vissen schoonmaken en dat je ook de tong, ogen en hersenen kunt eten. Dat probeerde we in de schuur alvast uit door een oog uit een vissenkop leeg te zuigen... Julie vond het helemaal niets en mocht niet weten dat die delen van de vis 's avonds in de fishpie kwamen (die overigens geweldig smaakte).

Chiron kreeg een keer een stroomstoot en schreeuwde, ik dacht dat hij een schaap bang maakte en moest lachen... Hij heeft er niets aan over gehouden gelukkig!

Kiwiway

We hebben wat van de kiwi en de maori cultuur geleerd op de boerderij. Zo mochten we een keer mee gaan vissen naar whitebait. Dat is een lokale delicatesse, het zijn kleine visjes met een milde smaak die met bijvoorbeeld ei worden gebakken.

Dave wilde voor ons een maori gerecht maken met groenten uit 'God's garden' en om die te vinden maakten we eerst een wandeling naar het reservaat. Daar haalden we bij de rivier een groente, die wat weg heeft van spinazie. Wij vonden het reservaat achter de boerderij sowieso fijn om te zijn: het is groen, ruim en je kunt er ongestoord de zonsondergang bekijken.

Het leukste en liefste op de boerderij waren de koeien, die aten kiwi's uit onze hand (ui tuften ze uit), lieten zich aaien, begroetten ons met een luid "moeee" en maakte ons aan het lachen toen ze citroenwater in hun drinktrog hadden gemaakt.

Roadtrip!

De laatste acht dagen hebben we afgesloten met een roadtrip op het Zuidereiland en een op het Noordereiland.

We boekten een Airbnb in Governors Bay, maar toen we aankwamen waren de verhuurders nog niet thuis. Toen we dankzij aanwijzingen voor een huissleutel binnenkwamen blaften de honden kort, waarna ze terugkeerden naar de huiskamer. Blijkbaar hadden wij ze in hun tv-tijd gestoord, de viervoeters waren de Engelse 'Tussen kunst en kitch' aan het kijken!

We kwamen er bij toeval achter dat Chiron zijn neefje 'in de buurt' was en spraken met hem af. Het was leuk elkaar aan de andere kant van de wereld te zien.

Op het Noordereiland reden we naar de Coromandel. We bezochten de Cathedral Cove (Chiron deed de wandeling in recordtijd). Daar vlakbij is hot water beach, waar warmwaterbronnen zijn, je kunt op het strand een bad met heet water uitgraven. Dat was wel apart om te zien, op sommige plekken was het water zelfs te heet om in te staan.

Het wordt bijna afgezaagd om te zeggen dat het weer een prachtige omgeving was, zie de foto's!

Nieuw-Zeeland... Zo ver weg waren we niet eerder. Het zuiderlicht hebben we niet gezien, wel hebben we voor het eerst een -kleine- aardbeving gevoeld waarbij het leek alsof er een truck tegen het huis reed. We hebben nooit schapen voorrang hoeven geven, maar hadden wel bijna een aanrijding met een wilde stier. Het is een prachtig land!

Vliegen naar en uit Nieuw-Zeeland is meestal erg duur, met wat gepuzzel hebben we een route naar onze zin gevonden. Wie een leuke prijs wil betalen maakt veel tussenstops, na 33 uur was de volgende halte: Shanghai!


Veel liefs!

Geschreven door Chironendominique