Lieve mensen, de beste wensen voor 2016! Dat kan volgens mij nog net gezegd worden(;

Voordat onze reis begon hadden Chiron en ik een reservering gemaakt bij het hotel Zana Beach House. Van 24 december tot 27 december 2015 waren we in ieder geval verzekerd van een -fijne- slaapplek. Het is best lastig om zo ver vooruit te plannen, je weet niet op welke plekken je langer (of juist niet) wilt blijven plakken. In Siem Reap kwamen we erachter dat Anna ook naar Sihanoukville zou komen, met twee vrienden. Toevallig of niet, Anna had uit 259 accommodaties hetzelfde hotel geboekt!

We kwamen een dag te vroeg aan. Het hotel was helemaal volgeboekt, dus sliepen we de eerste nacht ergens anders. Nadat we onze tas in een te warme kamer hadden gedropt, gingen we op zoek naar eten. De 'Turkish and Greek Soul Kitchen' had onze aandacht, helemaal toen er een bekende zat. Omer uit Israël leerden we bij de grens naar Cambodja kennen en zagen we sindsdien vaak toevallig en soms gepland. Net zoals alle aderen keren, vertrok hij de volgende dag weer.

Het was raar om in een ander land te zijn tijdens de kerst. Toch begon het ergens op te lijken: we zagen 'Home alone' op de televisie, aten kalkoen, kregen zelfs onverwachte cadeautjes (bedankt voor de financiële bijdragen!) en konden gelukkig skypen met thuis. Zo waren we er een beetje bij: Joe de kat probeerde de verbinding te saboteren bij Chiron thuis en mijn ouders zongen "It'll be lonely this Christmas without you to hold".

Op het strand werden we vaak lastig gevallen, dat begint al voordat je een plekje hebt gevonden. Iedereen wil iets verkopen, van zonnebrillen tot stinkfruit (geen grapje: de misselijkmakende naar zweetvoeten ruikende durian vrucht is in sommige hotels zelfs verboden). Op onze lege pizzadoos schreven we een antwoord voor al deze verkopers, zo konden we ongestoord blijven lezen/kletsen/relaxen. Dat hielp!
Op een gegeven moment waren wij zo ongeveer de enige toeristen, toen werden we aangestaard in onze badkleding. Samen met Anna zijn we daarom op de laatste dag naar Otres Beach gegaan. Het strand was veel mooier, breder en met echt blauw water.

Tijdens een etentje met Anna op de laatste avond, kwam Omer het restaurant binnen lopen. Hij kwam net terug na een paar dagen Koh Rong. Het is echt grappig om elkaar zo vaak tegen te komen, maar altijd gezellig!

Tot in Koh Chang,
Liefs van ons!

Geschreven door Chironendominique