Lieve lezers,

Dit is het laatste verslag van deze reis door Azië...

Vlakbij Nagoya liggen twee oude dorpjes in de Kiso vallei. We bezochten vroeg op de morgen eerst Magome, om daarna aan de hike naar Tsumago te beginnen. De avond ervoor lazen we dat er beren voorkomen langs het pad. In de dorpjes zou je een bel kunnen huren om de beren op afstand te houden. We hebben opgezocht wat we moeten doen wanneer we een beer tegenkomen en het antwoord klonk belachelijk: indien je zeker weet dat je met een zwarte beer te maken hebt, roep dan "get out of here, bear!". We volgden de route en zagen de eerste bel al hangen. We hadden er geen gehuurd, wanneer we even geen bel zagen hangen riepen we daarom maar "we're bear aware/ get out of here!". Geen beer gezien...
Na twee uur kwamen we aan in Tsumago waar we genoten van een bord noedels. We kregen een lift terug naar Nagoya van een gezin met een busje en muziek van The Eagles. Ze waren onderweg naar Robocup, waar twee van de drie zonen aan een robot-voetbalwedstrijd mee zouden spelen. De vader van het gezin vroeg of we mee wilden kijken en daar zeiden we natuurlijk geen nee tegen. Het was heel grappig om dit mee te maken!

Opweg naar Kakagawa kregen we een lift van twee meiden die naar Toyohashi gingen. Ze vroegen ons mee naar een picknick feest onder de kersenbloesem. De bomen in het park stonden nog niet in bloei, maar het was erg gezellig!

We zijn na Kakegawa naar Tokyo gegaan, omdat de kersenbloesem hier al was geopend. In de parken, op de straten en bij tempels zagen we duizenden kersenbomen. Overdag én 's avonds zagen ze er mooi en sprookjesachtig uit!
Er is meer dan genoeg te doen in Tokyo, we genoten van de leuke wijken Shibuya en Shinjuku en speelden in gamehallen, staken een paar keer extra de straat over op het drukste kruispunt ter wereld, zagen per ongeluk een interessant museum en aten meerdere keren sushi...

In Nikko zaten we in een hotel met negen privébaden. De eerste dag deden we een rondje door de stad en bezochten we de Tosho-gu shrine. Ondanks dat deze onder constructie was, was er genoeg omheen te zien. We waren dus niet voor niets gekomen!
Toen we de volgende dag wakker werden zag het weer er niet best uit, we hebben daarom een dag lekker van de hete baden genoten.

Na een dag liften, met succes, kwamen we aan in de oude stad Kawagoe. Met het zonnige weer was het fijn om naar alle tempels te lopen. We sliepen hier weer in Japanse stijl, heel knus.
Na twee nachten vertrokken we richting Kawaguchiko, een van de vijf meren in de omgeving van Mount Fuji. We kwamen in het donker aan en hadden nog geen idee waar die enorme berg zat. De volgende morgen vonden we hem al snel, niet te missen zo groot. We hadden veel geluk met het weer, want er zijn periodes bekend vol mist is en dan is het maar de vraag of je Mount Fuji kunt zien... Iedere ochtend kregen we een uitgebreid ontbijt en daarna gingen we gelijk op pad. Aan het eind van de middag werd de kachel aangestoken in het hotel en dat rook heerlijk naar 'winter'. We hebben erg genoten van de omgeving en waren klaar voor de laatste dagen, in Tokyo!

Dit keer hadden we geen zin om te liften dus we namen we een bus naar Tokyo. In vijf weken tijd hebben we daardoor -op twee reisdagen na- alles liftend gedaan, het is (in Japan) zeker aan te raden!
In de ochtend bezochten we de Senso-ji tempel en zagen we de leuke straatjes eromheen.
We zijn, net als in het spel, als Super Mario karakters gaan karten, Chiron had een Mario-pak aan en ik ging als Yoshi. Na de uitleg (en de waarschuwing dat we niet moeten botsen) vertrokken we in een groepje met twee gidsen. Ze hadden een mooie route uitgestippeld, zo reden we bijvoorbeeld over de lange Rainbow Bridge. We hebben de 70 km/u aangetikt en dat is best hard in een klein karretje, zeker wanneer er een vrachtwagen voorbij sjeest. Het was zo grappig, mensen zwaaiden naar ons en we hadden de hele rit een grijns op ons gezicht. De twee uur durende tocht was zo voorbij!
In Japan zijn veel thema cafés en restaurants, dat wilden we een keer meemaken. We aten bij een Alice in Wonderland restaurant. Het was helemaal in de stijl van het sprookje, van de stoelen tot de muren en van het menu tot de serveersters.
De laatste avond aten we in een charmant restaurant op 202 meter hoogte, met een heel mooi uitzicht over de stad die niet donker lijkt te kunnen worden met al die lichtjes. Na deze heerlijke dagen was het tijd om de tassen te pakken, dit keer om naar huis te gaan!
In zes maanden hebben we drie keer een poncho nodig gehad en natuurlijk was de laatste keer op de laatste dag. Zo liepen we volledig ingepakt door de harde regen en wind naar het metrostation... We 'moesten' nog een laatste keer sushi eten, met de backpacks op zijn we toen bij een klein sushi restaurant naar binnen gegaan, eentje waarbij je naast de kok zit. Heerlijk! Hierna was het echt tijd om naar het vliegveld te gaan.

Na een reis die van deur tot deur zeker 30 uur heeft geduurd kwamen we thuis. Het was een heerlijk weerzien! Met dank aan de spandoek, de versieringen, de fototaart en het samenkomen! We hebben heerlijk gegeten en waren ontzettend moe, maar het was super!

Iedereen bedankt voor het lezen van deze blog en voor het plaatsen van de leuke reacties!
Liefs van ons!

Geschreven door Chironendominique