Dat zijn de woorden van Chiron en ik kan dit niet tegenspreken!

Lieve mensen, jullie nemen elke keer de tijd om deze blog te lezen. Dat vind ik geweldig! Ik hoop dat jullie door het lezen van dit verslag een impressie krijgen, van hoe wij het mooie Laos hier hebben ervaren.

Chiron had al gelezen over de rustige dorpjes in het noorden. Muang Ngoy kun je alleen via de rivier bereiken. Het liefst wilden we de boot pakken en na drie uurtjes met een kajak terug gaan. We hadden één nacht geboekt, voor het geval dat... Toch besloten we om de backpacks mee te nemen. We hadden goed gegokt!

Dankzij airbnb kortingsbonnen (met dank aan het huisfront voor het sponsoren) betaalden we maar € 3,00 per nacht voor een tweepersoons bungalow met hangmatten, uitzicht op de Nam Ou rivier en een uitgebreid ontbijtbuffet. Chiron en ik boekten twee nachten extra. Onze Algerijnse buurman, die in Frankrijk vlakbij Genève woont, kwam op dezelfde dag aan. Toen we het uitzicht zagen waren we het alle drie eens: dit is het paradijs. Ondanks het leeftijdsverschil, Heshmi is 62 jaar, waren we onafscheidelijk. We konden niet meer 'even ergens gaan eten.' Door alle gesprekken met onze nieuwe vriend vlogen de uren snel voorbij.

Muang Ngoy is een dorp dat bestaat uit een 500 meter lange zandweg. Het had zo zijn charme, wanneer je na de regen de plassen probeerde te ontwijken. Helemaal wanneer je dit in het donker met je zaklamp moest doen. Achter onze bungalow werd gebouwd, de werklui maakten hun ontbijt op een vuurtje. Om 06:30 uur werden we vaak gewekt door de rook. Ze draaiden muziek en hoewel we de teksten niet konden verstaan, hebben we sommige hits té vaak gehoord.
In Muang Ngoy is zelfs een tempel. In sommige tuinen worden delen van bommen nu gebruikt als decoratie. Even verderop zie je de mensen hun eigen whisky brouwen van rijst, de zogenaamde Lao Lao (bevat een 'hoog' alcoholpercentage en smaakt goed). Al wandelend door het dorp bewegen de kippen zich met veel herrie voor je voeten. We hebben lang gedacht dat er geen auto's rijden, maar we hebben er helaas toch twee gezien. Na half elf 's avonds is het helemaal stil in het dorp. We betrapten op een avond twee buffels met kalfjes op de weg. Zij schrokken van onze zaklampen en verdwenen weer in het donker: alleen in Laos! Doordat er zo weinig verlichting is, loop je 's avonds onder een magische sterrenhemel.

Op een ochtend zijn we naar het volgende dorp, Ban Na, gelopen. Vlinders in de mooiste kleurencombinaties kruisten ons pad. In een grot zagen we helder water met vissen, die zich vreemd gedroegen. Bij het dorpje (als er tien mensen wonen is het veel) hebben we geluncht voordat we terugkeerden.

Na vier nachten wilde onze buurman zijn reis vervolgen. Hij heeft die dag twee boten gemist en moest daardoor nog een extra dag blijven. Heshmi had inmiddels de ouders van Chiron en mijn moeder op skype ontmoet.
Na de vijfde dag met Heshmi zijn we maar mee naar de boot gelopen. Met een stevige knuffel namen we afscheid. We zullen elkaar weer ontmoeten, misschien in Myanmar en anders in Frankrijk.

Met zijn tweeën zijn Chiron en ik naar een dorp gelopen, anderhalf uur verderop. We kwamen een hond tegen, die we al eerder in Muang Ngoy zagen. Hij had twee Engelsen naar het dorp begeleid. We bestelden wat te eten. Chiron zijn eten was redelijk. Hoewel er werd gezegd dat ze geen vlees serveerden, zat mijn bord vol insecten. Pip en ik aten daarom met Chiron zijn portie mee. We kozen ervoor om een andere weg terug te nemen. Pip liep mee en kende de weg. We staken rijstvelden vol buffels over en voorbijgangers vroegen of hij onze hond was, "ja, vandaag wel". We moesten door de rivier. Met de verhalen over slangen in mijn hoofd, was het een 'uitdaging'. Chiron en Pip hadden nergens last van en wachtten geduldig aan de overkant. Pip is heel de weg mee terug naar Muang Ngoy gelopen. Daar aangekomen vierden de mensen feest, het vlees van een buffel lag op een groot zeil. We zagen zijn kop op de wagen ernaast liggen. Chiron wilde graag deelnemen aan de 'buffalo barbecue', maar dát feest ging gelukkig niet door.

Op een van de laatste dagen gingen we naar het uitzichtpunt. Na een stevige lunch zijn we gaan klimmen. Waarschijnlijk komt het door mijn hoogtevrees dat we dit soort moeilijke paden blijven tegen komen. Er waren namelijk nauwelijks traptreden. We maakten gebruik van bijna elke steen en iedere tak om hoger te kunnen komen. Chiron 'fietst' overal zo doorheen, terwijl ik blijf roepen: "ik wil niet meer!", "ik vind het niet eens leuk!", "ik ga terug hoor!!!". Ik herinnerde me een van de dingen die Heshmi ons heeft geleerd: angst verdwijnt al doende. Het moest de moeite zijn, dus klauterden we verder. Wat een uitzicht!

De laatste avond in Muang Ngoy werden we door Gabriël (uit Zweden) en zijn vrouw Penny (uit Laos) uitgenodigd om te komen eten. Zij zijn de eigenaren van de bungalows en hebben drie, bijna vier, kinderen. Om vier uur 's middags waren we er klaar voor. Na een paar uur wachten, bleek dat de vader van Penny nog een keer met de boot op en neer naar Nong Khiaw zou gaan. Dat duurde nog twee uur, maar het was het wachten natuurlijk waard! Om 21:30 uur zaten we met de hele familie van Penny in de woonkamer te barbecuen, Lao-style. De stukjes vlees werden gegrild in het midden van de barbecue en aan de rand werden groenten en glasnoedels gekookt. We vonden het heel lief dat we mochten komen, echt een aparte en smaakvolle ervaring!

Na negen dagen en nachten gingen we weg. We vragen ons ernstig af wat we al die tijd gedaan hebben? We zijn hier in ieder geval zo lang geweest dat we de markt hebben gezien. Die vindt maar eens in de tien dagen plaats!

Enkele updates: Chiron heeft zijn fruitshake-verslaving verergerd en ik heb al meer dan twee weken geen koffie meer gedronken. Wat eigenlijk geheim moest blijven: ik heb zo veel pannenkoeken gegeten dat ik de tel ben kwijtgeraakt (ik lust ze niet!). Chiron is erg leuk met kinderen! Hij blijft ze terug op veilige grond zetten, wanneer ze naar de weg rennen of op stoelen klauteren.

Op naar Si Phan Don - Four Thousand Islands!
Veel liefs!

PS De kleine afzetters hadden waarschijnlijk minder te besteden ja, en ze staan inderdaad op de foto! Dank jullie wel voor de lieve woorden! Dat doet ons echt goed (: !

PPS Hier kun je bewegende beelden zien (letterlijk want we waren aan het lopen): https://youtu.be/ybxD_yIIeKc

Geschreven door Chironendominique