Vandaag staat er weer een reisdag op het programma, en dus gaat de wekker iets vroeger dan gewoonlijk. Om 7 uur moeten de valiezen aan het onthaal staan, en om 7u30 vertrekken we. We nemen een kleinere weg langs de linkerkant van de Sadan-rivier om de ochtenddrukte van Rantepao te vermijden.

Een hobbelige rit richting luchthaven
De rit naar de luchthaven duurt ongeveer een uur. Na Makale verlaten we de hoofdweg en slaan we af richting vliegveld. Tot onze verbazing komen we op een gescheiden weg met twee rijstroken in elke richting. Groot is de verbazing wanneer we verzocht worden om aan de rechterkant te rijden. Wat blijkt? Een grote boom is op de linkerrijstroken gevallen, en die kant is niet meer berijdbaar. Even later wordt het nog spannender: er is een wegverzakking, en het lijkt erop dat onze bus niet verder kan.

Met wat teamwork en wat stenen verleggen lukt het gelukkig toch. En dat voor een weg die nog niet eens zo oud is...

Een luchthaven met één vlucht
Eenmaal aangekomen op de luchthaven blijkt die nog niet open te zijn – het is namelijk de enige vlucht die hier vandaag vertrekt. Het gebouw ziet er indrukwekkend uit, maar voelt tegelijk ook erg klein en rustig aan. Het inchecken van onze 18 personen duurt toch bijna een uur, maar uiteindelijk raken we allemaal door naar de wachtruimte.

Na een halfuurtje zien we ons vliegtuig aankomen. Niet veel later mogen we instappen en vliegen we richting Makassar. De vlucht is kort maar aangenaam – veel beter dan een rit van twaalf uur over hobbelige wegen. In slechts 45 minuten staan we alweer op de grond.

Naar Lombok – gateverwarring
In Makassar nemen we snel een hapje en maken ons klaar voor de tweede vlucht van de dag, richting Lombok. We moeten boarden aan gate 1, maar instappen gebeurt aan gate 3, terwijl we onderweg ook nog gate 2 passeren – waar een identiek vliegtuig klaarstaat. Gelukkig vergist niemand zich, en kunnen we zonder problemen vertrekken.

Omdat het vliegtuig niet vol zit, krijgen de lange mensen onder ons een stoel met extra beenruimte aangeboden – een klein geluksmomentje!

Louis en de verdwenen sweater
Na een korte vlucht landen we op Lombok en gaan we richting bagageband. Alles lijkt vlot te verlopen… tot blijkt dat Louis zijn sweater kwijt is. Ondanks herhaalde waarschuwingen van moeke en Gwen om die netjes in zijn rugzak te stoppen, is hij toch ergens blijven liggen. De zoektocht naar het kledingstuk kost ons een halfuur vertraging, maar uiteindelijk vertrekken we met om naar het hotel.

Aankomst in het paradijs
Na een rit van ongeveer een uur komen we aan in ons hotel: een resort met charmante huisjes vlak aan het strand. De perfecte plek om even op adem te komen. We schuiven aan voor het avondmaal met zicht op zee – al is het inmiddels donker – en genieten van een zwoele avond op dit nieuwe eilandavontuur.

Geschreven door Ceyssens.zijn.weg