We starten vandaag in Singapore maar eindigen in Kuta (Bali). Het ontbijt was zoals altijd bij dezelfde zaak, met onze toast en eitjes. Op de planning deze voormiddag stonden twee totaal verschillende tochten. De koopverslaafden onder ons gingen naar de mall, en voor de meer cultuurminnenden was de bestemming de Indische wijk.

Op aanraden van de receptionisten gingen we richting Raffles City Shopping Centre – te voet te verstaan, want ik wilde nog passeren langs de hoofdkazerne van de Singaporese brandweer. Eenmaal aangekomen in het shoppingcenter bleek het vooral te gaan om Europese merken die we allemaal kennen, en niet om de gezellige Chinese rommel die onze kinderen en vrouwen adoreren. We hebben dan ook snel de keuze gemaakt om onze biezen te pakken en naar Chinatown te gaan om daar iets van shopping op te pikken.

De bezoekers van de Indische wijk hebben vooral tempels bezocht en hun ogen de kost gegeven. Bij het buitengaan van een hindoeïstische tempel kregen Kathlijn en Vake als het ware een appel als cadeau. Oom Johan kreeg er geen, maar hij heeft mij persoonlijk opgebiecht dat hij te vroeg is buitengegaan en dus minder lang (boetedoening) in de tempel had doorgebracht.

Tegen 11.30 uur was dan toch iedereen terug in het hotel om uit te checken, ook degenen die net terug waren van het ontbijt. Vake heeft een bus besteld om ons naar de luchthaven te brengen. Toen die aankwam, wisten we niet of we de luchthaven überhaupt zouden halen: volgens de chauffeur was de bus 10 jaar oud, maar volgens ons eerder meer dan 30 jaar. In de gietende, tropische regen hebben we hem dan volgeladen met onze valiezen en zijn we vertrokken naar de luchthaven.

In de luchthaven van Singapore zelf, was alles hypermodern: zelf inchecken, de labels op onze koffers plakken, de koffers op de band wegen (iemand zijn koffer was over de 25 kg), … We zijn ook naar de Jewel gaan kijken, wat eigenlijk een soort oerwoud is, met centraal een waterval, met water dat van het glazen dak naar beneden valt. Natuurlijk is de omliggende ring voorzien van talloze winkels die het geheel bekostigen.

Op de zeer ruwe landing na, verliep de vlucht naar Bali vlot. Bij de immigratie ging het wat minder soepel, en we waren getuige van de eerste kakkerlak van onze reis – op de toog van de immigratieambtenaar. Na een roekeloze tocht met verschillende taxi’s zijn we dan toch in ons hotel geraakt en hebben we nog een biertje gedronken.

Op dit moment zijn we aan het genieten van een vals zingend bandje in een café aan de kust. Karaoke ten top! Had Kim hier geweest, zou hij al ondertussen de aanwezige gasten verbaasd hebben met zijn zangtalent (of niet), en de sfeer hier nog naar een hoger niveau getild. Louis neemt de honneurs waar en hij geeft alles wat hij heeft op het poduim. Kim, wat zou je zo trots zijn op je petekind! En hem vergezeld hebben onder de spot.

Einde

Geschreven door Ceyssens.zijn.weg