Goedemorgen allemaal! Vandaag zijn we wat vroeger uit de veren, want er staat iets bijzonders op de planning: een dagtrip naar het eiland Samalona. We springen de bus in en rijden richting het steigerpunt recht tegenover Fort Rotterdam. Hier ligt een klein haventje waar we aan boord gaan van twee boten die onze groep zullen vervoeren.

Onderweg maken we een korte stop aan een ander eiland om wat eten op te pikken, en daarna varen we verder richting ons tropische doel. Samalona is minuscuul – minder dan 2 hectare groot en een omtrek van nog geen 500 meter. Het wordt bijna volledig omringd door een uitgestrekt koraalveld – en dat is ook meteen de reden waarom we hier zijn: snorkelen!

Eens in het water stellen we vast dat een deel van het koraal helaas is aangetast of vernietigd. Toch is er nog veel leven in de zee. Met een klein trucje – een paar fijngekauwde nootjes in het water spuwen – lokken we tientallen vissen. Sommige herkennen we van het aquariumbezoek vorige week, maar de ster van de dag is zonder twijfel een kogelvis, die we halverwege het snorkelen spotten. Magisch!

Tegen de tijd dat we weer op het strand staan, wacht ons een feestelijk middagmaal: een waar buffet van zeevruchten. Inktvis, gamba’s, wulkjes en nog veel meer lekkers, gebakken en gekookt op allerlei manieren. De geur alleen al doet het water in de mond lopen.

Na de lunch varen we terug richting Fort Rotterdam. Hoewel de hitte toeslaat (het zweet loopt letterlijk van benen en armen), nemen we toch nog even de tijd voor een kort bezoek aan het fort. Louis moet zelfs even gaan liggen – zo warm is het.

In de namiddag bezoeken we nog enkele locaties die belangrijk zijn voor Vake en Moeke. We stoppen onder andere bij de fraterniteit, een plek vol herinneringen, en sluiten af met een korte wandeling langs het nieuwe, op zee gewonnen gedeelte van de stad, net op tijd voor de zonsondergang.

Maar de dag is nog niet helemaal voorbij! We brengen ook nog een bezoek aan een gigantisch winkelcentrum – een moderne mall waar je letterlijk alles vindt: van de grote westerse merken tot Oosterse streetfood. En alsof dat nog niet gek genoeg is, hebben ze er zelfs een winterland mét een kleine skibaan. Midden in de tropen. Het contrast kan niet groter.

Na deze lange, warme en indrukwekkende dag kruipen we moe maar voldaan onder de wol. Morgen begint het volgende hoofdstuk van ons avontuur: een busrit richting Toraja.

Geschreven door Ceyssens.zijn.weg