Vandaag gaan wij naar de Okavanka Delta.
Dat betekent dat we de grens over gaan naar Botswana. Dus 2 keer het ritueel van paspoorten. Maar ook aan de kant van Botswana de check van de bus. Wij mogen namelijk niets invoeren, maar we gaan naar een onbewoond eiland waar niets is. Dus we moeten wel alles meenemen. Dus fruit, groente, alles is verstopt achter de slaapzakken, matrassen, tenten etc. etc.
Gelukkig, meneer was goed gezind en wij mochten door. Nu nog 2.5 uur met de Bush bus door Bwabwata National Park.
Dan komen wij op een plek tussen de bomen, daar mochten we uitstappen. Tussen de bomen verscholen zien we een huisje, tent, mountainbike, 3 honden. Daar blijkt de bewaker van de parkeerplaats te wonen. Hier wordt alles naar de trucks, die inmiddels gearriveerd zijn, overgeheveld door een flink aantal helpers. Zij gaan ook mee met ons naar het eiland. Onze bus blijft daar 2 dagen staan en wordt dus bewaakt. De grote bagage gaat er ook uit en gaat vast naar de Lodge waar we over 1 dag zijn en alles wat je niet nodig hebt. De spullen in je kluisje kunnen blijven zitten. Er zijn gelukkig veel helpers, de hele camp- en keukeninboedel moet namelijk mee. Wij mochten alleen een D-pack mee met het hoognodige.
Nadat alle spullen in de open truck geladen is en de koffers in een kleinere truck, mogen wij over de tenten etc klimmen en een plekje zoeken. Het is ongeveer een half uur rijden over een heel klein paadje dwars door de Bush. Echt weer heel gaaf. Op enig moment kwamen we bij de rivier bij de Lodge en lagen de speedboten al klaar.
Ook daar werd alles weer overgeladen in de ene speedboot en wij met reddingsvest aan in de andere. Dat was 45 minuten varen die de Delta. Alle oevers dik begroeid met floating Papyrusplanten. Echt zo gaaf, je weet niet waar je kijken moet. Heel veel mooie vogeltjes, een babykrokodil en de bootcaptain weet alles te vinden en stopt dan zodat we foto's kunnen maken. Echt een tocht waar Meindert ook zo van zou genieten.
Na 45 minuten kwamen we bij een aanlegplek waar de Mokoro's (kano's) al klaar lagen. Daar werd alles weer overgeladen in een Mokoro en wij gingen in 2-tallen met de bootcaptain in de andere Mokoro met de kleine spullen zoals D-Pack, fotocamera. Heerlijk Heaven in Paradise. Zo mooi, alleen de geluiden van vogels, de Hippo's en de Mokoro die zachtjes door het water glijdt. Eindeloos mooi.
Na ongeveer een half uur kwamen we aan op Wudiga eiland.
De helpers gingen gelijk aan de slag, ook alles uit de Mokoro's halen en toen ik met mijn tent begon werd het gelijk overgenomen door de helpers, (ik neem ze mee de rest van de vakantie, hihihi)
Ook corvee wordt door hen gedaan, wat een feestje.
Vervolgens worden we door de kampleider
Shakes meegenomen achter de bosjes.
Daar kregen we uitleg over het openbare toilet. Eindelijk begrepen we waarom dat ding de hele tijd al meegaat in de truck. Door de helpers werd een diep gat gegraven. Als je moet poepen is het de bedoeling dat je het daar doet. Ja mag niet alleen, er moet altijd iemand mee. Plassen mag je naast de tent. Als je wil wandelen mag het rondom het kampement, wil je verder dan moet er een helper mee. Er lopen hier olifanten en nijlpaarden.
Nadat alles en iedereen geïnstalleerd is, hebben we met Shakes een korte wandeling gemaakt waarbij hij veel uitleg heeft gegeven en de rules uitgelegd. Zo moeten we tijdens het wandelen in één lijn lopen anders trap je nesten van mieren of vogels kapot.
Ook half 5 zijn we weer met de Mokoro's het water op gegaan om de Hippo's te spotten en de zonsondergang. De Hippo's hebben we wel gehoord maar niet gezien en verder was het super zo zachtjes glijdend door het water. Al die kanaaltjes waar wij doorheen varen zijn gemaakt door de Hippo's en olifanten. Als ze er lange tijd niet doorheen lopen dan groeit alles weer snel dicht. De nijlpaarden gaan aan land s'nachts.
Bij terugkomst was Reinhart( nu Bruce op dit eiland) al bijna klaar met koken. Vanavond frietjes, hoe krijgt hij het voor elkaar, met Springbokvlees en gemengde groente. Delicieus!!!!
Na de koffie, ik pas want ik wil vannacht niet hoeven plassen, zijn we nog naar het open veld gegaan met Shakes om naar de sterrenhemel te kijken. Die is echt zo geweldig mooi hier. Zoveel sterren, ik heb nog een vallende ster gezien. Mag ik een wens doen.
Uiteindelijk zijn we met 12 op dit eiland. Die 4 hebben er namelijk voor gekozen om bij te boeken in de Lodge. Dit alles zou zo druk en actief en heftig zijn, dat zagen ze niet zitten. Wat jammer dat je je niet goed voorbereid op een reis, zodat je weet dat het een hele intensieve, actieve reis wordt. En wat hebben ze tot nu toe al veel gemist, wat een sukkels.
Het allermooiste gedeelte van de reis, wat mij betreft.
Nu nog even het laatste schrijven bij het kampvuur en dan mijn mandje in. Eerst nog even plassen en dan trusten!!!!!

Geschreven door Anna-maria.op.avontuur