Vandaag Langlaufen het is, maar eerst wil ik nog iets kwijt over gisteren.
Toen ik na het diner op punt stond naar mijn Lodge terug te keren, kwam er een mevrouw op mij 8af. Helvi de echtgenoot van Reijno. Omdat ze het zo vervelend voor mij vinden, mag Suzanne, een NL meisje die hier 3 maanden verblijft en werkt als tussenjaar, de rest van de week met mij optrekken, eten en naar de extra bezienswaardigheden die ik nog wil zien.
Ik was een beetje overdonderd en heel ontroerd over zoveel empathie. Reijno en Hevi willen gewoon dat al hun gasten het heel erg naar hun zin hebben.
Ik vroeg mij wel af of Suzanne van 19 dat wel zag zitten, maar dat heb ik onterecht gedaan.
Dus vandaag een les Langlaufen. Dat valt nog niet mee om de techniek onder de knie te krijgen. Het gaat om techniek van je armen, niet je benen dus, het ritme, je stokken en focus.
Natuurlijk ben ik (slechts 2 keer) op mijn gat gegaan en zie dan maar weer eens overeind te komen met 2 van die lange latten en je benen in de knoop. Dacht dat ik het nooit zou leren, maar na 2 uur oefenen, kreeg ik steeds beter het gevoel te pakken. Zelfs 2 keer al een behoorlijk heuvel af gegleden. Maar dan weer omhoog, dan moet je een beetje rennen, vertrouw op je latten, je hebt grip , zei onze leraar. Oké Ann Mary you have got grip, you have got grip. Nou, ik ben boven gekomen zonder te vallen, maar of de latten grip hadden, kweet niet hoor. Maar kreeg er zowaar lol in. Nu wel moe en morgen voel ik ws spieren waarvan ik niet weet dat ik ze heb.
Daarna samen met Suzanne geluncht, elkaar wat beter leren kennen. Ze wist na haar HAVO niet gelijk wat ze wilde. Ws iets met kunst. En.....ze heeft zich van de week ingeschreven voor een kunstopleiding.
Maar hoe beland je dan in Finland??? Nou mijn vader heeft een reisburo, Askja Reizen, en werkt samen met 3 grote betere accomodaties in Finland, waaronder Himmerki. ( Mummmm altijd handig zo'n netwerk, Spitsbergen en Canada staan ook nog op mijn bucketlist, al even gegoogeld).
Dus hij heeft Reijno gemaild met de vraag of ze nog hulp konden gebruiken tijdens het seizoen. Ja, dus. Susanne is in december gearriveerd en blijft tot half maart. Heel leuk omdat zij al wat weet van de Finse cultuur.
Na de lunch zijn we naar het Ann Pentik museum, shop en the galleria gegaan. Die laatste was helaas gesloten. In het museum en de winkel een uurtje doorgebracht en verleden en heden bewonderd. Leuk om te zien dat er veel overeenkomsten in spullen en materialen waren, alleen de namen zijn anders. Pentik is een begrip in Fins Lapland, keramiek, stoffen, servies, bedlinnen, handdoeken. You name it. Het servies o.a. in Himmerki is van Pentik.
Daarna naar de S-Market in Posio, Suzanne had nog boodschappen nodig en ik vind het wel leuk om in een Finse Super te struinen. Posio is een niet zo grote plaats in tegenstelling van wat ik eigenlijk verwachtte.
Ik zie haar straks nog, dan komt ze samen met mij eten.
Vrijdag, de vrij te besteden dag, gaan we naar Santa Klaus, ja de echte Ezra en Zoë, oma gaat naar de kerstman.
Morgen naar de Korouoma Canyon, volgens Suzanne een ware belevenis. Een hiking van 5 km naar de Canyon, daar lunchen bij een kampvuur, whowww.
Al met al een heerlijke dag en toch wel gezellig om met iemand te keuvelen en de Finse Laplanders zijn een alleraardigst volk.
Dat witte huis is van Reijno een Helvi met een fantastisch uitzicht over Lake Kitka. Niet slecht!

Geschreven door Anna-maria.op.avontuur