Vandaag zijn Miek en ik naar de Townships geweest.
Wij werden opgehaald door 2 hele vriendelijke jongens, beiden 24 jaar, die ons meegenomen hebben de Townships in.
De Townships in Swakopmund bestaan uit 3 regio's.
De eerste regio is voor nieuwkomers. Deze regio kenmerkt zich door huisjes van golfplaat, hout en maar ook alles wat ze ervoor kunnen gebruiken, zolang het geen steen is. Toilet deel je met 3 huisjes. De bedoeling is tijdelijk, voor een stenen huisje in aanmerking komen duurt gemiddeld 10 jaar en dan moet je aan een aantal voorwaarden voldoen. Zoals werk b.v.
De 2e regio bevat stenen huisjes met 2 slaapkamers, no lounge, toilet buiten.
De 3e regio bevat huisjes met 3 kamers, lounge en eigen toilet binnen.
In ieder huisje wonen gemiddeld een vader, moeder, 5 -7 kinderen en opa's en oma's.
Er is 51 % werkeloosheid en de mensen zijn heel inventief met het bedenken en hergebruiken van spullen om die te verkopen. Petflessen vullen met zand en daar een muurtje van metselen, werkt sterk isolerend, flesdopjes in een lapje naaien, die dan weer aan elkaar zetten en je hebt een hele mooie pannenonderzetter; de binnendraden van telefoondraden hebben allerlei kleuren en daar kan je hele mooie schalen en kommetjes van vlechten. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Ze zorgen hun hele leven voor elkaar en zijn gelukkig met hun bestaan zo en gaan niet uit de Townships weg. Terwijl heel duidelijk voor hen ook is hoe de rijke blanke Afrikaan leeft en woont.
De hele kleine kinderen gaan naar de kindergarten. Wij zijn daar langs geweest,
zo schattig die kleintjes. 1 Meisje wilde dat ik steeds haar handje pakte en dan voelde zij aan mijn gezicht, your are white!!!!
De grote kinderen gaan allemaal naar primaire school in de Townships. Als er daarna financiële middelen zijn, gaan sommigen door naar High school of universiteit. Maar de meeste zijn vroegtijdige dropouts.
Er is nog steeds aids en HIV, maar de government heeft een heel goed beleid. De gemiddelde leeftijd waarop er getrouwd wordt is 29-30 jaar.
Na op verschillende plekken een inkijkje gekregen te hebben en een les in de kliktaal, de oude San taal, niet te doen, en al helemaal niet als je zo'n strot hebt als ik momenteel, kregen we nog een lunch aangeboden met typisch Afrikaanse gerechten.
Hmmmm, jammie, Monaka wormen. Tja, je moet alles geprobeerd hebben in je leven.
Bleek heel lekker, gebakken met kruiden. Dat die oogjes je nog een soort van aankijken moet je niet te moeilijk over doen, vol eiwitten.
Aan het eind werden we nog toegezongen door een deel van een gospelgroep. Zo mooi en zuiver.
Onze tour zat er op en de boys hebben ons afgezet bij een Pharmacie. Ik moet eerst wat inslaan voor mijn strot. In de Townships heb ik al op advies van de boys iets gekocht wat ook goed helpt. Lijkt op zoethout nootjes, maar wel een hele bittere nasmaak. Veel water drinken!
De rest van de middag samen met Miek geshopt en s'avonds met een deel van de groep uit eten.
Inmiddels weten we dat Gerda ook een longontsteking heeft en opgenomen is. Morgen horen we meer.
Joke moet nog 3 dagen AB via het infuus en dan 14 dagen herstellen in een resthouse. Mag niet meer mee. Wim bleek ook een longontsteking maar was er heel snel bij en AB is goed aangeslagen, kan de reis vervolgen.
Ik al 2 dagen geen koorts meer, geen pijn bij mij longen of tussen de schouderbladen. Slik nog PCM om de 6 uur, maar heb nog steeds een hardnekkige kriebelhoest. Het is bacteriëel en seizoensgebonden hier.
Morgen gaan we verder, weer 3 dagen offline. Gaan nu echt de grote dieren spotten.

Geschreven door Anna-maria.op.avontuur