Vandaag 16 mei, en alweer 2 jaar dat je weg gleed naar een andere wereld. Wat is dat snel gegaan en wat heb ik al veel zonder jou gedaan. Ook nu weer een verre reis, die jij ook heel graag gemaakt had. Het betekent wel dat ik deze dag alleen moet zien door te komen, zonder mijn kids bij mij😔
Gelukkig weet ik mij gesteund door een paar lieve groepsleden.

Vanochtend relax, 5 mensen die een kano tocht van 4 uur gingen doen. Dus de rest
had die 4 uur zelf te besteden. Ik voelde mij nog steeds erg beroerd, inmiddels snip verkouden en nog rillerig. Dus relax aan het zwembad in de schaduw was echt lekker. Daarna zijn we vertrokken naar Hobas.
Een hele stoffige rit door een desolaat maanlandschap. Ik had geen idee van de droogte en door alle kieren kwam stof. Heel fijn als je al bijna geen lucht meer krijgt en je moet een doek voor je mond.
Met Reinard een ui geregeld voor vannacht. Vervolgens tentje weer opzetten en ik heb de hele dag hulp gehad van mijn medereizigers🥰👍.
Reinard is inmiddels ook ziek ( er hangt toch iets in de lucht), en de jonkies Isabel en Sander hebben samen met de chauffeur en Erik en braai maaltijd in elkaar geflanst. Erg lekker, maar mij smaakt nog niets, heb ook geen honger.
Het is nu 21 uur en iedereen kruipt in zijn mandje. Morgenochtend heel vroeg op voor een wandeling om de zonsopgang te zien. Om daarna weer te vertrekken naar het plaatsje Lüderitz. Je waant je hier in een vreemde woestijn variant van een kleine Duits dorp.
Ben benieuwd!
De andere groep op de camping is nog gitaar aan het spelen en liedjes aan het zingen, klinkt heel gezellig.

Geschreven door Anna-maria.op.avontuur