Vandaag de langste reisdag van de hele
trip. We rijden van Gremouth richting het Tai Poutini National Park. Naast de gewone stops, staat vandaag de Scienic Helicoptervlucht voor een aantal van ons, et moi, op de rol. Weer anderen gaan met de Heli op de glacier landen en dan daar een wandeling maken, en naar de blue holes. En een aantal gaat lekker in de omgeving wandelen.
Onze scienic tocht houdt in dat je 30 minuten boven, in eerste instantie de Fox glacier, gaat vliegen. Omdat het weer heel veranderlijk was, bleef het tot het laatste moment de vraag of de toer door kon gaan. Uiteindelijk toch wel maar ws slechts 20 minuten en dan boven de Frans Josef. Er werd ons verteld achteraf te betalen. We werden met een busje naar het Heli platvorm gebracht, om vervolgens na de safety rules plaats te mogen nemen in de Heli. Ik zat bij het raam en had daardoor wederom heel goed uitzicht. We vlogen richting de Fox. Inmiddels was het helemaal opgeklaard en we volgden de Fox tot helemaal bovenaan waar een dik pak spierwitte sneeuw lag. De gletser was wat meer richting blauw. De piloot maakte daar zijn rondje zodat we vanuit alle hoeken foto's konden maken. Een toen kondigde hij aan naar de Frans Josef te vliegen. Zo gaaf! Over die bergkammen heen. De wind speelde met de Heli en een hele grote vlakte kwam in zicht. Er stond al een Heli met 4 toeristen en wij landden een heel stuk verder. Een voor een stapten we de sneeuw in. De dag daarvoor was er nog een pak sneeuw gevallen. De zon scheen vol op. Het was in een woord groots!!! Zo mooi. We hebben daar ongeveer 20 minuten gebivakkeerd, foto's en filmpjes gemaakt. De piloot maakte van ons ieder een foto met eigen en zijn camera. Die foto konden wij in de Heli al gelijk bekijken en bepalen of je die foto wilde kopen. Tuurlijk!!!
Om ook nog op de koop toe over de Frans Josef naar beneden te vliegen. In de verte kon je zien hoe beide gletsjers in de Tasmanian Sea uitmonden.
Na deze overweldigende belevenis zijn we met onze bus naar Lake Matheson gereden en daar hebben we een wandeling van anderhalf uur gemaakt. Die meer wordt wel het spiegelreflectiemeer genoemd. En dan de weerspiegeling van de Mount Cook en Tasman. Helaas vandaag een briesje. Daarna de reis weer vervat nog, 3.5 uur naar Wanaka. Ook de rest van de lange busrit was zeer de moeite waard. Via de Haast Pass van de West Coast naar de regio Otago langs de onstuimige Haast rivier en de rit voert ons door het oostelijke deel van het ruige Mount Aspiring. Na Makaroa verandert het landschap in uitgestrekte vlakten en meren. Het meer wat opdoemt aan de rechterkant is Lake Wanaka en na het passeren van the Neck dient aan de linkerkant Lake Hawea op. Na ook daar weer de nodige foto's geschoten te hebben was het nog maar een klein stukje naar ons hotel. Daar arriveerde we om 20.00 uur. Gelijk maar eten aldaar gereserveerd. En nu na een hele lange dag mijn blog nog even schrijven 😁
Morgen een vrij te besteden dag. Berbe en ik rijden met Graham mee naar Wanaka en gaan dan lopend terug. Een s'avonds misschien even in de hottub. Eerst zo maar even lekker slapen😴😴

Geschreven door Anna-maria.op.avontuur