We ontbijten een laatste keer in het ruime, comfortabele appartement onder het dak in 'la Chevannaise'. We laden de bus in en schrijven nog iets in het gastenboek voor we vertrekken richting Reims. Het is een zonnige dag. Onderweg stoppen we bij een kerkje waar de resten van een meronvingische sarcofaag liggen te verweren. Blijkbaar is het dan toch niet zo'n uitzonderlijke vondst...
We rijden door het weidse, golvende landschap waar de boeren overal volop graan aan het oogsten zijn. We wijken even af van onze route om voor een tweede keer tijdens deze reis op zoek te gaan naar dolmen. Midden in een stoppelveld treffen we die aan. Net als de vorige keer, zonder enige duiding erbij en waarschijnlijk is het bouwsel zelfs een doorn in het oog van de boer die dat veld moet bewerken. Intussen is het duidelijk dat we weer door de champagnestreek rijden: wijngaarden alom.
Rond de middag tanken we bij een grote Carrefour supermarkt en doen we wat boodschappen voor de lunch. Dit keer kopen we geen brood maar 1/4 kip met aardappeltjes en een salade. Aan de oever van de Seine vinden we een goede picknickplek. De kip gaat nog even in de over (het warme motorcompartiment van de bus) terwijl we de tafel dekken en toezien hoe de plaatselijke petanqueclub alles in gereedheid brengt voor hun Olympische Spelen. We zitten tenslotte aan de Seine...
Terwijl wij ons tegoed doen aan een lekkere picknick, hebben de muggen het op ons bloed gemunt. Eén van de dames van het petanquegezelschap had ons gewaarschuwd...
We stoppen nog even in een winkelcentrum en rijden dan door Epernay. We zien er een grote luchtballon voor toeristen en een mooie toren van een champagnehuis. Wanneer we de stad uitrijden, voelen we duidelijk dat die in een dal ligt. Het kost de bus wat moeite om hieruit te geraken.
Stilaan komt Reims in zicht. We kunnen in de verte alweer een kathedraal (n° 7!) onderscheiden. De gps loodst ons vlot naar ons appartementje dat Bart via Airbnb regelde.
We moeten in de flat eerst de afstandsbediening van de parking zien op te pikken, voor we de poort kunnen openen. We parkeren ons busje dus even verderop. Omdat we met de gsm niet op de site van Airbnb geraken, maakte Bart gisteren foto's van het computerscherm. Zo hebben we alle instructies die de eigenares van het appartement ons doormailde om binnen te geraken bij de hand. Denken we... We moeten heel wat stapjes doorlopen (juiste naam invoeren aan voetgangerspoortje, deur van het gebouw openen met een cijfercode, dan het sleutelkastje aan de deur van de flat openen met een andere code om zo de sleutel van het appartement te bemachtigen want daar ligt het kastje van de afstandsbediening van de poort van de parking). Het doet denken aan een uitdaging van Fort Boyard... Vooral als blijkt dat één van de cruciale foto's die Bart maakte onscherp is. We vinden in heel de trappenhal geen enkele deur waar 'Paris 24' op staat, laat staan dat er een deur met een sleutelkastje is. We vinden in de inkomhal wél een brievenbus met de naam van de eigenares van de flat. Dat is alvast hoopgevend. En wanneer ik het aantal deuren in het gebouw en het aantal brievenbussen tel, rijst het vermoeden dat er ergens achter één van de deuren nog flats verstopt moeten zitten. En ja hoor, we vinden die ene deur waarachter er nog 3 andere verstopt zitten, waarvan een mét sleutelkastje en Paris 24 op de deur. Problem solved!
We kunnen de bus op het binnenplein parkeren en ons installeren in de charmante flat.
Het is nog een mooie zomeravond, ideaal om het levendige Reims al even te verkennen en nog ergens brood te kopen. Het is wel een eindje wandelen naar het centrum maar dat deert ons niet.
Terug in onze studio eten we nog iets en kijken we nog wat tv voor we ons te slapen leggen achter het muurtje in de flat.

Geschreven door Zuid-Frankrijk2020