En dan worden we toch opgeschrikt door nachtlawaai... Rond halzes uur gaat het brandalarm af in een naburige kamer. Als snel horen we de uitbater van de brasserie op de gang. We twijfelen even maar trekken voor de zekerheid toch maar onze kleren aan. Als snel blijkt dat er niets aan de hand is gaan we terug naar bed.
Rond 9 uur ontbijten we beneden in de brasserie.
We kopen in het dorp brood, ham en yoghurt, stoppen alles in de frigobox met de nodige "pains de glace" want we willen een wandeling gaan maken rond een meer. Onderweg passeren we langs een brocantezaak die geopend is. Alles is er netjes geordend en geprijsd. We snuisteren er een poosje rond en komen er buiten met een charmant vaasje. Een reis naar Frankrijk zonder een tweedehands vondst, is als een café zonder bier!
Aangekomen bij l' Etang des Landes, maken we ons op voor de wandeling door het natuurgebied. We denken er eens aan om Ems' verrekijker mee te nemen om vogels te spotten. De wandeling rond het meer is helemaal aangegeven met pijltjes. Als we bijna rond zijn, is er echter één pijl is ons de verkeerde richting uitstuurt. Als de bewegwijzering bij een grote baan ophoudt, keren we dus op onze stappen terug en improviseren we even. Het blijkt een goede inschatting te zijn van Bart en we komen terug aan bij ons busje.
We picknicken nabij de parking en kijken gefascineerd toe hoe een boer met zijn landbouwmachine het losse stro omtoverd tot grote rollen.
Daarna bezoeken we het dorpje Toulx-Sainte-Croix waar de kerk in 2 gehakt lijkt en waar de pastoor ooit een fraaie uitkijktoren liet optrekken. We beklimmen de 74 treden en genieten van het uitzicht en het briesje dat er waait.
Vervolgens zetten we koers naar een geologische bezienswaardigheid: Les Pierres Jaumâtres. wanneer we er toekeomen op de parking, blijkt onze VW niet de enige oldtimer te zijn. In totaal staan er 5 oude voertuigen.
We wandelen, het bos in, de vele andere bezoekers achterna. Daar bevinden zich opeenstapelingen van gigantische ronde keien in allerlei vormen. De plek telt zo’n veertig granietblokken die op magische wijze in evenwicht lijken te staan. Uiteraard zijn er verschillende legendes ontstaan rond dit natuurfenomeen maar eigenlijk is het een prachtig voorbeeld van wat erosie kan doen met het landschap. De zachtere gesteenten rond de granietkernen zijn in de loop van miljoenen jaren onder invloed van de weerselementen weggesleten en hebben gezorgd voor deze opmerkelijke stenen composities.
Na zoveel activiteiten in de natuur, kijken we uit naar ons avondmaal in Soumans.
We eten deze keer boven in de brasserie (de eigenaars zijn bezig met een herinrichting van de zaak) en genieten we allebei van een huisgemaakte pizza. Ik kies de vegetarische pizza en Bart kiest er één met marolois, een plaatselijke kaas.
Na zo'n actieve dag in de buitenlucht en een heerlijk maal, haalt mijn Jérommeke het einde van 'Vive le Vélo' niet...

Geschreven door Zuid-Frankrijk2020