Het was al een tijdje geleden dat ik mijn loopschoenen aantrok dus zocht ik gisteren, via de Komoot-app (dat is een app die fiets- en wandelroutes maakt/aanbiedt) een geschikte route. Dat is hier niet zo eenvoudig want er is hier geen meter vlak. Ik krijg via de app de suggestie om een wandelroute in de buurt te gaan lopen. Die route is blijkbaar gemaakt door een Duister want ze heeft de naam "Schöner Blick Rondje vanuit Malaucène". In de buurt is een ruim begrip. Ik moet eerst nog een 5-tal kilometer lopen richting Suzette, naar het beginpunt van deze wandeling. Ik sta vandaag dus maar vroeg op en om 7 uur trek ik de loopschoenen aan. Het is al wat warmer dan gisteren maar er staat een stevige wind. De eerste 5 kilometers zijn al moordend... heel veel bergop en langs de gewone weg. Gelukkig is het nog rustig op de baan en kan ik ook genieten van de mooie vergezichten met de ochtendzon. Op het einde van de 5 kilometer is er een bospad waar de eigenlijke wandeling begint. Het lopen gaat redelijk maar op sommige stukken moet er gewandeld worden want het pad is soms te steil. Onderweg krijg ik al wel een mooi beeld van Les Dentelles de Montmirail. Dat is een indrukwekkende rotsformatie in de buurt. Maar daarover straks meer. Na een 30-tal minuten klimmen kom ik op het hoogste punt van de "wandeling" en kan het afdalen beginnen. Dat gaat vlotjes want de paden zijn nu zacht dalend en vaak goed beloopbaar. Na een uurtje sta ik weer op de hoofdweg en kan de saaie terugtocht richting Malaucène beginnen. Rond 9 uur ben ik weer "thuis" en staat er een stevig ontbijt op mij te wachten. Dat gaat er goed is na zo'n loopje op de nuchtere maag.
Wat later maken we ons klaar om een stukje te rijden naar Gigondas, dit is het dorpje waar er heel wat wandelwegen naar en rond die bekende Dentelles de Montmirail beginnen. Omdat het al bijna middag is, kopen we eerst nog wat gezonde suikers voor we de wandeling aanvatten. Tof dat je er ook mee kan telefoneren ;-) !
Het begin van de tocht is nu ook weer stevig klimmen en de markeringen zijn (zoals zo vaak in Frankrijk) erg slecht. Het is hier precies crisis want een nieuw likje verf om de routes deftig aan te geven, kan er precies niet van af. We zoeken ons soms echt suf naar een aanwijzing omdat ze helemaal verdwenen of afgeschenen zijn. Na een halfuurtje komen we op het hoogste punt (de Rocher du Midi op 470 m) van onze wandeltrip en hiervoor moeten we nog even extra klimmen naar een uitkijkpunt. Het waait ondertussen wel heel erg stevig, we moeten onze banaan met 2 handen vasthouden... Na het afdalen lopen we richting de bekende rotsformaties. Het is nu bijna voortdurend bergaf en na een uurtje staan we weer aan het vertrekpunt. Na een tussenstop aan de supermarkt zijn we rond 14 uur weer thuis. Het zwembad laten we vandaag maar toe, het waait te hard maar gelukkig geen overvloedige regenval zoals in België...

Geschreven door Zuid-Frankrijk2020