Vanmorgen in een erg fris Malaucène terug vertrokken. Na een korte tussenstop bij de bakker en het benzinestation, beslisten we toch maar om een stuk van de route via de autostrade te rijden. We bolden dus eerst naar de dichtsbijzijnde oprit van de A7. "Bolden"' is misschien een slecht gekozen woord want het was eerder zwalpen dat we deden vandaag. Er stond immers een zeer felle wind die onze "stekkendoos op 4 wielen" voortdurend van de baan wilde blazen. Stevig het stuur vasthouden was de boodschap! Na een uurtje draaiden we de snelweg op in Bollène. Ook hier waaide het erg hard, we werden er nog eens extra voor gewaarschuwd via de Franse radio. Ik probeerde een geschikte vrachtwagen te vinden (=die ongeveer onze snelheid aanhield) om wat te profiteren van de slipstream. Dat lukte aardig maar ook op de snelweg waaide de wind ongenadig hard.
In de buurt van Vienne verlieten we de tolweg en dokten we 16 euro af. Van hieruit wilden we weer 'binnendoor' naar onze volgende tussenstop rijden. Dat is in het dorpje Mantenay-Montlin in de Auvergne-Rhône-Alpes. Net voor Lyon merkten we dat onze GPS van plan was om ons dwars door de stad te sturen... We deden nog een verwoede poging om dat te vermijden (met wat doelloos rondtoeren als gevolg) en uiteindelijk stelden we toch maar weer de GPS in om via de autostrade Lyon te passeren. Dat lukte uiteindelijk nog vlot en wat verder richtten we ons vizier op Bourg-en-Bresse. Via afrit 8 reden we nu weer binnendoor in de hoop van een tankstation tegen te komen. Een pompstation vinden dat én de juiste benzine in voorraad had én onze bankkaarten accepteerde, was geen sinecure vandaag. Ems was er niet gerust in dat het benzinepeil van onze tank nog maar een kwartje aangaf. Gelukkig is zij een kei in het speuren naar naftpompen. Lang leve de 4G! En zo kwamen we dus bij de Franse versie van "het gouden kruispunt" terecht. Bij de supermarkt Intermarché konden we goedkoop tanken en het geld dat we zo uitspaarden gaven we meteen weer uit in de kledingwinkels die er rond lagen. ;-) Na de vermoeiende rit van vanmorgen was de verleiding te groot om onze zinnen niet even te verzetten met wat shoppen.
Na dit intermezzo reden we over brede, rechte wegen verder richting onze tussenstop en een tijdlang deelden we de weg met een mooi Fiatje 500. De jonge mensen aan boord vertraagden even en gingen dan vriendelijk aan de kant rijden zodat we vlot konden passeren. Er werd flink gezwaaid en gelachen en na nog een tankbeurtje kwamen we rond 17.30 uur aan in B&B Le Boyer. Ons logement lag een beetje verstopt maar we waren meteen gecharmeerd door het mooie domein en de smaakvol ingerichte kamer.
We trakteerden onszelf nog op een pizza in een restaurant een dorpje verderop en kropen dan vlug onder de wol.

Geschreven door Zuid-Frankrijk2020