Vanmorgen deden we het "tranquillement". We sliepen wat langer en trokken dan toch nog onze loopkleren aan. We wilden het centrum van Malaucène 'lopend' verkennen en ondertussen brood kopen in de plaatselijke boulangerie. Vlot lopen doet dat hier niet, er is geen meter vlakke weg of pad te bespeuren! Het centrum van het dorp is vrij toeristisch. Er zijn souvenirwinkeltjes, restaurantjes, fietswinkels,... Het was er vanmorgen al vrij druk met veel wielrenners die fietsen uitlaadden uit hun wagen, vertrekkende groepjes fietsers, sportievelingen die een gehuurde fiets uitprobeerden, toeristen en Fransen met een koffietje op de terrasjes... Ondanks dat deze zijde van de beklimming van de Mont Ventoux één van de moeilijkste zou zijn, komen er toch ook veel wielrenners naar hier afgezakt.
Na het ontbijt dook Ems al even in het zwembad om echt wakker te worden en lazen we wat onder de Provençaalse ochtendzon. Bart is bezig in het toepasselijke boek "Ventoux" van Bert Wagendorp, Hilde leest een misdaadroman van Jo Claes (geleend van opa Holsbeek) en Ems verslindt (als ze niet in het zwembad ligt) 2 boeken tegelijk! "De laatkomer" van Dimitri Verhulst en "Mythos" van Stephen Fry.
Na een warme dag betrok het een beetje rond 19 uur en er hing onweer in de lucht. We legden het zwembad dicht en haalden voor alle zekerheid alle tuinstoelen binnen. Het begon uit het niets ook wat harder te waaien. Ondanks de dreigende lucht (we horen nog geen gedonder of zien nog geen bliksem) wandelden we toch nog even naar het dorp. Onderweg woont er blijkbaar ook een VW-liefhebber. De terrasjes in het centrum zaten vrij vol en van 'social distancing' was er weinig sprake. In de supermarkt waar we wat ijs kochten, had er niemand een mondmasker op behalve wij. Dat was in Metz en Lyon wel anders. Daar was je in de meeste winkels verplicht om een mondmasker te dragen. We zochten dus een rustiger plekje en snoepten daar van ons aangekocht ijs. Je bent een Fouquaert, of je bent het niet , hé! In het dorp liepen we ook nog 2 collega's van Hilde tegen het lijf. Wat is de wereld toch klein! Ze logeren toevallig ook in Malaucène.
Wanneer we dit verslag posten, is het intussen flink aan het regenen. Goed voor de plantjes!

Geschreven door Zuid-Frankrijk2020