Vanmorgen de koffie op en snel naar de veerboot, maar wordt halverwege opgevangen door een dame op de fiets. Ze sprak me aan en of ik naar de overkant wilde en ja, dat wilde ik. Prijs was hetzelfde en ik hoefde niet meer te haasten.met de watertaxi naar de overkant als enige passagier.
Het stadje aan de overkant heb ik weinig van gezien, want ik moest best aardig wat kilometers maken en het was niet allemaal vlak.
Ik ben toch wel blij dat ik de kustroute heb gekozen, want het was best wel warm en hier aan de kust had ik nog een windje.
Ik kwam onderweg allemaal mensen tegen, waar ik al eerder mee gesproken had en we kwamen elkaar weer tegen bij een eettentje aan het strand. Een vrouw uit Taiwan, een Amerikaanse met haar moeder. De dochter woonde in Groningen, een meisje uit Virginia, een man uit Australie en een vrouw uit Duitsland.
De route was vrij simpel. Een veldweg langs het strand, afgewisseld met bospaden. De plaatsjes zijn langgerekt, want ze liggen opgesloten tussen de bergen en de oceaan.
Ik ben er ook achter waarom de bal onder mijn voet zo zeer begint doen bij de kleine teen. Er zit een ribbeltje in de schoen onder de inlegzool. Ik had gelukkig een reservepaar inlegzooltjes meegenomen. Die zijn van kurk en heb ik met een scherp steentje bewerkt. Loopt toch een stuk prettiger.
Pas om 5 uur aangekomen bij het hostel. Ik had gelukkig gereserveerd vandaag, want er is hier niet veel en de eerstvolgende albergue is 10 km verder. Dat was me te ver.
Al met al een mooie zonnige dag met leuke mensen.

Geschreven door Willie.op.de.camino