Pas om half 8 weg. Vandaag ca 17 km voor de boeg door een glooiend landschap. Gisteren was heel bijzonder, want ik een broodje gehad op een prachtige plek met een fantastisch panorama. De vorige keer kwam er een ouwe man bij me zitten, die me over zijn jeugd vertelde als boer. Vroeger was alles beter. Hij zat wederom voor zijn huis en keek mij aan alsof hij mij nog kende en gaf mij een hand. Vervolgens ging ik daar weer lunchen met een vers broodje van de echte bakker met een fuet. Komt zijn buurman met mij praten. Niet dat ik er veel van versta, maar hij was zichtbaar trots, dat ik daar ging eten. Hij maakte wijdse gebaren en sprak al over Belorado. Er was een Amerikaanse vrouw die het maar niks vond en haar rug naar hem toe draaide. Hij vroeg aan mij " Americano?". Ik zei Si en hij maakte een wegwerp gebaar en gaf mij een hand en met een " amigo" en nog wat liep hij weg.
De route was saai en heet. Nauwelijks schaduwplekken. De hitte zuigt de energie uit je. Ik was blij, dat ik in Belorado was. Lekker ff douchen en de stof van me afspoelen. Het is dezelfde herberg als in 2020. Goeie vibe, ontzettend hartelijke ontvangst en de vorige keer hadden ze ontzettend lekker eten en kon je kiezen uit verschillende gerechten. In de keuken keuken leuke gesprekken gehad met verschillende mensen onder het genot van een biertje. Het eten bleek opnieuw erg goed. Lekker wijntje erbij en dan het bed weer in. Dit keer weer eens een prima bed.

Geschreven door Willie.op.de.camino