Om half acht uit de veren en om 8u vertrekken. Oploskoffie was niet te zuipen, dus onderweg maar een bakkie doen. Even bij de Lidl langs om een stokbrood en een fuet te halen voor onderweg. Het duurt even voor je de stad uit bent, maar eindelijk is daar de Atlantische oceaan weer. Wat een prachtig uitzicht. Het is net vol vloed en de golven beuken op de rotsen. Ik snap dat ze hier surfen. Na een aantal kilometer asfalt begint eindelijk her vlonderpad langs het strand. Een nieuwe ervaring zo'n verende ondergrond. Onderweg kom ik voor het eerst andere pelgrims tegen. Dat levert weer leuke gesprekken op. Wat opvalt is dat er veel jonge vrouwen zijn. Veel uit de UK en Canada en allemaal zijn ze een paar maanden onderweg en is de camino een deel van de reis.
De route is een afwisseling van mooie natuur, monumenten en vissersplaatsjes.
Allemaal kleine bootjes die met een trekker in en uit het water worden gehaald. Het barst er ook van de visrestaurants, waar het meeste op een barbeque wordt klaargemaakt. De verleiding was er, maar het was me toch te vroeg om te eten. Toch zaten de restaurants er om 12 u redelijk vol.
Inmiddels ben ik om iets voor 2-en gearriveerd bij de Albergue en iedereen moet ff wachten tot die opent.
Ff de dagelijkse routine van bed opmaken en douchen. Even naar de plaatselijke minimarket voor wat pingfood, maar dat hadden ze niet. Dus zit er niets anders op dan bij het cafetaria te gaan eten. Wat een straf. Morgen beter.
Zo, nu eerst eens in mijn boek duiken. Wordt vervolgd.

Geschreven door Willie.op.de.camino