Vanmorgen om 07.45 vertrokken. Ontbijt een banaan. De route begon deze keer eens met een afdaling. De hele route is relatief vlak en eentonig. Er is geen enkele pleisterplaats/rustplaats onderweg en ook geen mogelijkheid om water te tappen. In Luquin drukte me een local me nog op het hart om genoeg water mee te nemen. Ik probeerde hem duidelijk te maken, dat ik toch echt genoeg in mijn camelbag had. Hij zag natuurlijk geen fles en maakte zich daarom zorgen om mij. Wel lief. 😂😊😂
Na 2 a 3 km voegde mijn route zich weer bij de huidige en kwam ik weer eens mensen tegen. Babsy uit Arizona en Peter uit Denemarken liepen voor alle zekerheid samen op. Babsy was gevallen en had een dik knie. Ik kwam ze later weer tegen op het terras in Los Arcos.
Het was nog even een dingetje om een bed te krijgen. De eerste 2 albergues waren al vol en ik kreeg te horen, dat alles vol was. In Albergue Austria maakten ze nog een bed vrij voor mij. Pffffft, wat een geluk, anders had ik nog 8 km moeten doorlopen en daar had ik helemaal geen zin in. Het valt mij op dat de meeste pelgrims rustig en bedaard zijn, behalve Italianen. De tsjonge wat zijn die gasten luidruchtig.
Ik deel mijn kamer met Amerikanen. Een jong stel en een ouder echtpaar. Nu maar eens het stadje verkennen en een terrasje pakken. Koffie en dan een biertje.
By the way, de vliegen zijn hier verdomde lastig.

Geschreven door Willie.op.de.camino