Ik ben al vroeg vertrokken om op tijd in Pamplona te zijn. Dan heb ik nog tijd om de vestingstad te verkennen. De herbergier heeft voor mij al een slaapplek gereserveerd in Pamplona. De tocht begon, en hoe kan het ook anders, met een flinke klim. Die slaat je meteen in de benen, want de spieren zijn nog niet opgewarmd. Hijgend en puffend kwam ik boven. Er waren toch nog meer hoogte-en daalmeters dan ik had verwacht. Zo'n 6 km voor Pamplona was er een hele steile klim met deels traptreden. Daar was een hardloopwedstrijd aan de gang en die gasten spoten er gewoon tegenop. Pffffff. Die helling moest ik ook op. Je zult begrijpen, dat de pijp schoon leeg was toen boven was.
Ik ben heel veel verschillende nationaliteiten tegengekomen, waar ik een praatje mee heb gemaakt. Frans, Spaans natuurlijk, Iers, Letland, Korea, Zuid Afrika, Peru, Rusland, Hongarije en Duitsland. Allemaal met hun eigen verhaal waarom ze dit wilden doen. Die Koreaan had muziek opstaan. Uberal auf der Weld scheint die Sonne. Ik weet niet van welke componist, maar ik ken een deel van de Duitse tekst. De man vond het geweldig en ff later zong hij fonetisch mee, maar geen idee. Leuk.
De herbergier heeft voor mij al een slaapplek gereserveerd in Pamplona. Zo zoetjesaan kwam Pamplona in zicht, althans een voorstadje. Ik moest alleen maar flink dalen en dat ging toch nog wel aardig in de kuiten zitten. Vanaf het voorstadje Villava was het verder nagenoeg vlak en liep je door het stedelijk gebied, waar je in de verte de kathedraal van Pamplona al kon zien.
Inmiddels geïnstalleerd in het hostel Jesus y Maria en ik ga de stad eens verkennen.

Geschreven door Willie.op.de.camino