Vannacht als een blok geslapen. Savonds eerst het plaatsje verkend en een pizza gegeten. Kom ik een vent tegen, die roept iets tegen me en ik loop naar hem toe. Hij heet Richard en komt uit Frankrijk en blijkt die dag vanuit Saint Jean Pied de Porte te zijn vertrokken. Een afstand van 46 km. Ook nog 10 kg op zijn rug. We kwamen aan de praat en ik vertelde hem over een Poolse chaffeur die mij een lift had gegeven. De man gaf mij een fles water mee. Het merk was Katinka. Ik Roncesvalles lag ik in een slaapunit, waar een Pools meisje zei: zo heet ik. Vraagt die Richard of dat een blond meisje is met een bril en dat was zo. Liet hij mij een foto zien van datzelfde meisje. Hij was haar in Slovenie tegengekomen. Hoe toevallig kan iets zijn. Later een biertje gedronken met François uit Frankrijk, Francisco uit Spanje, Rebecca uit Oostenrijk en Steven uit Ierland. François loop met een karretje net als een ingespannen paard. Dat karretje heet "Willie". Geen gein.
Dat ding heeft 2 wielen en daar loopt hij ook mee op geitenpaadjes. Geweldig.
Bleek van Nederlandse makelij te zijn.
Francisco trakteerde op een biertje. Dat bleken 2 grote kannen te zijn. Tis dat ik de volgende dag maar 6 kilometer wilde lopen. Ff de beentjes wat ontzien.
In de albergue was een handbalteam uit Madrid. Tjonge wat gingen die te keer. Geweldig.
Smorgens toch nog redelijk vroeg vertrokken(8 uur). Het begon al met een steile klim. Niet zo hoog, maar het sloeg me direct in de benen. De biertjes werkten niet mee. Omdat ik maar 6 kilometer zou lopen, deed ik het kalm aan. Wel een heleboel bekende gezichten gezien. Elke keer weer leuk om ff jou te zeggen en te klagen over de klim. 🤣🤣🤣 ik kan merken, dat ik zachtjes aan het berggebied ga verlaten. Het landschap wordt al glooiender. Ik werd onderweg aangenaam verrast door een enorme roofvogel. Die drifte een beetje op de luchtstroom. Ik heb geen idee wat het is. Ik heb m nog proberen te filmen, maar kan er niet van herkennen.
Ff verder stond een soort van koffietruck. Daar waren de eigenaar en zijn gast enorm aan het ouwehoeren. Ik verstond er niks van, maar moest wel lachen om die koppen. Ik heb er een kop koffie gedronken, want die in de albergue was niet te zuipen.
Inmiddels gearriveerd in Larrasoana. Eerst bij de kerk op een bankje een boek gelezen. Toen de taverna openging om 1 uur nog ff een bak coffee americana gedronken. En toen naar de Albergue San Nicolas oftewel Sinterklaas. Je verzint het niet. Morgen naar Pamplona. Ca 15 km. Volgens het boekje is het traject redelijk vlak. Eerst zien, dan geloven.

Geschreven door Willie.op.de.camino