De dagen vliegen voorbij en iedere dag gebeurt er wel weer wat. Bij de receptie lag een leuk foldertje met tochten met een 4 x 4 terreinwagen. Dat leek ( inderdaad leek) ons wel wat en we hebben de stoute schoenen aangetrokken om met die wagen op pad te gaan. Ik had de woeste ideeën dat we "off the road" zouden gaan en door het water zouden rijden, maar toen de andere medereizigers er stonden, oa een meisje van bijna 3 had ik daar al zo mijn bedenkingen over. De vader ging met het meisje comfortabel voorin zitten en wij zaten op een soort "slachtbankjes" achterin met 1 enkele deur om eruit te gaan, aan de achterkant dus. Dat was maar goed ook want je werd van links naar rechts geslingerd. De bankjes waren zo breed als kinderbilletjes en de veiligheidsriemen waren volgens mij vergeten tijdens de verfbeurt, want de wagen was mooi lichtblauw. Er was een man van 2 meter die zat met een rug als een kat op zijn even smalle bankje met zijn hoofd als een kalkoen voor zijn lijf hangend. Op de grond zaten aluminium strips waar je nog een beetje grip op had, verder dus niks. Geen handvatten geen riemen, geen comfortabele zit dus.... Het eerste stukje ging prima over de weg en we stopten bij mooie uitzichtpunten waar de chauffeur van alles over wist te vertellen. Het was een leuke chauffeur al reed ie een groot deel van de weg met 1 hand aan het stuur (zonder stuurbekrachtiging) en in 1 hand zijn telefoon. Ach dat kan allemaal maar. Het meisje zat naast papa op de voorbank, gewoon los zonder kinderzitje, zonder veiligheidsriem en wij schudden van links naar rechts bij iedere bocht op onze smalle slachtbankjes. Het was prachtig, schitterende azuurblauwe baaitjes en af en toe een stop om de benen te strekken. Als kers op de taart gingen we van de weg af en toen was het helemaal feest. Hobbel de bobbel, de wagen maakte geluiden die volgens mij niet helemaal goed waren maar we kwamen boven op een uitzichtpunt bij een prachtige elektriciteitsmast. Ik heb daar nog een "yoga- hondje" gedaan voor de show en daarna terug naar de camping. We moesten ons eerst ontvouwen toen we uit deze blender kwamen. Het was leuk maar zeer ongeschikt voor mensen mét en zonder rugklachten. Danny is nu aan de paracetamol na dit uitje voor zijn rug en dat vind ik wel heel erg jammer.
Afijn dit hebben we ook weer gehad.
Gister hebben we gegeten op het meest paradijselijke strandje bij de beach-bar met de palmen en de blauwe zee. We zijn binnenkort 15 jaar getrouwd en ik had deze avond uitgekozen voor ons trouwetentje. Daar hoort natuurlijk paella bij en dit keer is écht de laatste paella keer. Het smaakte heerlijk maar ik denk dat de kruiden uit een smaakversterkerspotje kwamen. Hij was net zo ranzig bruin als de eerste versie in Tossa al lagen er nu wel verse garnalen op. Op zo'n plek smaakt alles heerlijk! Dat we in de avond stijf stonden van de E nummers en de koude pies hadden en tig eruit moesten, dat stukje sla ik maar even over.
Daarna nog een heerlijk ijstoetje voor mij en daarna lekker chillen op ons nieuwe strandlaken die we die middag in Tossa hebben gekocht op de plaatselijke markt. Die markt was ook weer leuk. ik heb daar allemaal verse groenten gekocht en leuke tafelkleedjes voor op de tafeltjes bij ons thuis in de tuin. Die zijn zo leuk en zo praktisch. Ik had er al een paar en nu hebben we er genoeg voor op alle tafeltjes in alle prieeltjes.
Het was me het dagje weer wel. Kijk maar naar de foto's, we hebben genoten al zit Danny nu in de camper met het massagekussen voor zijn rug. Zo zonde, hij was er net vanaf. Vannacht heb ik hem al uit de kreukels moeten trekken .maar dan is het niet zomaar over.
Morgen gaat de weg naar Carcassonne, een tip van mijn zus. Dat lijkt ons ook weer leuk , want volgende week vrijdag moeten we in Reims zijn,waar Danny een uitje heeft met zijn werk. Maar voor het zover is zal er wel weer van alles gebeuren......

Geschreven door Saskias.reizen