Een bezoekje aan een Ralphs supermarkt vind ik al een belevenis op zich. Het is niet normaal wat je daar allemaal kunt kopen. Toevallig zit de B en B in een Joodse wijk en zien we allemaal jongetjes met keppeltjes lopen en rabbi’s met zwarte hoeden op. De plaatselijke buurtsuper, hoewel buurtFOOD warenhuis beter op zijn plek zou zijn, heeft die zelfs koosjer eten te koop en alles is over de top. Der appels glimmen, de bananen zijn allemaal geel en krom, de taarten zijn alsof ze uit een dure banketbakkerij komen, de salads zijn allemaal supervers, het brood wordt direct afgebakken tot en met dieetbrood en glutenvrije varianten aan toe. Hele gangpaden vol met koelvitrines met wel 100 soorten ijs en diepvriesproducten. Bijzonder vond ik wel de soepen die je versgemaakt kunt kopen. Vind ik het in België of Frankrijk al over de top dit is nog een slag luxer. Ik kies voor het sladebuffet en schep mijn droomsalade in een plastic bak. De sushi wordt vers gemaakt en een overjarige chinees staat met vakmanschap de plastic bakjes te vullen met de heerlijkste sushi. Ook die is niet te versmaden. Als je aanleg hebt voor obesitas dan wordt het je hier wel erg moeilijk gemaakt.
Bij de kassa is er ook weer over nagedacht.. Ze staan allemaal achter de kassa en werken hard. Er wordt me zelfs een tasje gevraagd en ze pakken het nog voor me in met een grote grijns. “Have a nice day, here is your bag,.
De pier van Santa Monica blijft een geweldige ervaring. Net zoals 3 jaar geleden huren we een fiets en fietsen langs de kust naar Venice beach. Wat ontzettend leuk is dat. Er zijn geen duinen, wel palmen, en er gebeurt van alles. Van beachvolleybal tot circusmensen die elkaar opzoeken en acrogym gaan doen. Op bepaalde plekken zijn een soort losse ringen waarbij je van de ene ring naar de andere kan zwaaien. De jongens en mannen met blote borst zijn het leukst om naar te kijken, want de sixpacks zijn hier niet te tellen.
Het was een hele leuke middag met ook nog leuke straatmuzikanten op de pier.
Maandag zijn we naar San Francisco gevlogen. Dat is ook een bijzondere ervaring. Je hebt onderweg geen entertainment, je mag wel naar reclamefilmpjes gaan kijken. Als je toch een film wilt zien dan kan je direct met je creditcard betalen door hem door de gleuf van het scherm te halen. Over vooruitgang gesproken.
San Francisco ziet er wat futuristisch uit en je waant je in de Jetsons uit de 60 er jaren als je in de monorail stapt zonder bestuurder. Dat wordt weer een leuke dag morgen.

Geschreven door Saskias.reizen