Vandaag gaan we twee kastelen bezoeken: Château de Cheverny en Château de Blois. We zullen de hele dag weg zijn, want om 22:00 uur is er een lichtshow bij het kasteel in Blois die we graag willen zien!

Château de Cheverny is gebouwd in de 17e eeuw voor de familie Hurault, op de overblijfselen van een fort van begin 16e eeuw. Vandaag de dag wordt het kasteel bewoond door afstammelingen van de Huraults, namelijk de Markies en de Markiezin van Vibraye met hun drie kinderen. Er is ook een muur waarop de stamboom van de familie te zien is. Heel gek om dan op de onderste regel van de stamboom nu geen geboortedatums van honderden jaren geleden te zien, maar de geboortedatums van mensen die jonger zijn dan wij 😉

We hebben al gelezen dat dit kasteel vaak wordt genoemd als het mooist ingerichte kasteel van deze regio. Ik ben wel benieuwd op wat voor dingen de mensen die deze reviews schreven dan hadden gelet, want ik vind vaak al die inrichting en al die stijlen best wel op elkaar lijken. Maar als we eenmaal door het kasteel heen lopen begrijp ik het wel! De kamers zijn echt ingericht alsof er op ieder moment mensen binnen kunnen komen om te eten (zie foto van de eetzaal) of waar de kinderen kunnen gaan spelen met de houten hobbelpaarden. Er is in een soort zithoek zelfs een nephond neergelegd, die af en toe zijn hoofd optilt. Mét bakje hondenbrokken ernaast, natuurlijk 😉 In een van de kamers, de wapenzaal, is er ook het harnas te zien van de Hertog van Bordeaux, van toen hij 4 (!!) jaar oud was. Bizar, toch, een kindje in een harnas… Óveral in dit kasteel hangen ook van die enorme wandtapijten aan de muren. Op sommige tapijten staan taferelen afgebeeld uit de Griekse verhalen. Rick herkent er uiteraard van alles in, ik zie vooral drama en dode mensen. Maar blijkbaar vond men dat vroeger geschikte muurbekleding voor in de slaapkamer en de woonkamer, haha 😉

Na het kasteel is het tijd voor de tuinen om het kasteel heen. We lopen eerst door de siertuin en komen vervolgens bij de Orangerie, waar nu een café in zit. Vroeger werd de Orangerie gebruikt als beschutting voor de sinaasappelbomen tijdens de winter. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het gebruikt als opslagplaats voor een gedeelte van de nationale kunstinboedel. Na een stuk verder wandelen, langs en over het water met bruggetjes, komen we een doolhof tegen. Daar moeten we natuurlijk even in. Rick bedenkt paden die er niet zijn en propt zich gewoon door de heg heen (hadden anderen ook gedaan aan de staat van het groen te zien). We komen steeds twee andere Nederlanders tegen (alleen de Nederlanders zijn blijkbaar zo gek om een doolhof in te stappen), dus iedere keer als wij hun zien terugkomen omdat er blijkbaar geen uitgang is daar, keren wij ook weer om. Na een paar keer hetzelfde tafereel, besluiten we het stel maar gewoon te volgen. Zo veel opties waren er ook niet meer, eigenlijk 😉 Na een paar minuten staan we gelukkig weer buiten het doolhof. Zo, hebben we ook weer gedaan. De boomgaard met bijenkorven slaan we maar even over, wie weet in wat voor situatie we anders weer verzeild raken.

Als we richting het kasteel teruglopen, horen we geblaf van honden. Deze honden, die worden gefokt voor de jacht, hadden we aan het begin al gezien. Ze lagen toen allemaal te maffen, maar nu worden ze gevoerd! De verzorger komt met een grote kruiwagen met voer aan en verspreidt dat voer door het verblijf. Alle honden moeten rustig wachten tot de verzorger het seintje geeft dat ze mogen eten. Er zijn er een paar bij die stiekem al wat voer pikken. Een kleine waarschuwing van de verzorger zorgt er al voor dat ze snel weer netjes gaan zitten. Dit wordt iedere dag getraind, zodat de honden gehoorzaam blijven. Na het sein vliegen de honden op hun voer af, en binnen de kortste keren is alles op en wordt de verzorger belaagd omdat ze allemaal aandacht willen hebben. Even later is de rust weer teruggekeerd. We gaan op een bankje met uitzicht op het kasteel zitten en eten nog even broodjes die we hadden meegenomen. Voor wie vroeger stripverhalen heeft gelezen en denkt, wat ziet dat kasteel er bekend uit… Dat klopt! Dit kasteel was voor Hergé, de tekenaar van de Kuifje-stripverhalen, de inspiratie voor Kasteel Molensloot waarin kapitein Haddock woont. Er is dan ook een Kuifje-museum bij het kasteel, maar dat hebben we overgeslagen. We gaan op pad naar de volgende bestemming: Blois!

We kunnen vlak bij het kasteel parkeren. Er is een parkeerplaats bovengronds, maar ook ondergronds. We kunnen niet goed zien of er bovengronds nog plek is, en aangezien de ondergrondse parkeerplaats er gesloten uit ziet stap ik even uit om dat te checken. Terwijl ik nog aan het kijken ben of de parkeerplaats wel open is, rijdt Rick opeens achter me aan. Dus ik denk, wat doet hij nou… blijkt dat er militairen aan kwamen lopen om te checken waarom Rick daar zo bleef staan. Rick had wel een militair voertuig gezien, maar dacht dat het niet echt was en gewoon door een soort van “collectors item” van iemand was. Niet, dus… oeps!😉 Gelukkig is de garage inderdaad open, dus we kunnen parkeren en op naar Château Royal de Blois!

We krijgen aan het begin van de tour een tablet mee die precies kan volgen waar we zijn in het kasteel, en dan de informatie over iedere kamer geeft. Er is ook een optie om met de tablet een “rondje” door de kamer te draaien, en dan zie je op het scherm hoe alles er vroeger uit zag! Op een aantal foto’s een voorbeeld van wat ik bedoel 😊 Je kunt ook van alles aanklikken dan, en dan daar weer een korte uitleg van lezen wat het precies is. Uiteindelijk voelt het wel echt alsof ik “in” de ruimte sta zoals hij vroeger was, wat dan heel verwarrend is als ik opkijk van de tablet, haha! In tegenstelling tot het kasteel dat we vanochtend bezochten, zijn de kamers hier best wel leeg. Ook hier zijn de muren en plafonds wel erg mooi versierd, maar we hebben nu niet meer het gevoel dat er zo iemand binnen kan lopen die er woont. Sommige kamers zijn overigens niet meer zoals vroeger, zoals de keuken (voor het verschil, zie de foto’s 😉). Dat is ook niet heel gek, aangezien in dit kasteel sinds eind 18e eeuw ook een legerkazerne was onderbracht. De open haarden zijn vaak nog wel zoals ze vroeger waren (echt bijna iedere kamer had een open haard), heel mooi versierd en met initialen erop van mensen die belangrijk waren voor het kasteel.

In één van de kamers waar we doorheen lopen, “De Koningskamer”, is vroeger een moord gepleegd. In de tweede helft van de 16e eeuw was er een godsdienstoorlog tussen de katholieken en de hugenoten (protestanten). De Franse koning Henri de 3e, die zelf katholiek is, geeft in 1576 de protestanten godsdienstvrijheid in heel Frankrijk, met uitzondering van Parijs. De Franse katholieken waren er niet blij mee en vonden dat Henri de 3e te grote concessies deed aan de protestanten. De katholieken verenigen zich in de Ligue, het Heilige Verbond ter bescherming van het katholieke geloof. De leider van dit verbond was hertog Henri de Guise, een jeugdvriend van koning Henri. Henri de Guise werd steeds populairder onder de bevolking, en werd dus een steeds grotere concurrent. In mei 1588 kwam de bevolking van Parijs in opstand tegen Henri de 3e, en de koning voelde dat hij de macht kwijt zou raken aan zijn vroegere jeugdvriend. Hij maakte een plan en vroeg Henri de Guise op 23 december 1588 langs te komen in zijn paleis om naar de Staten-Generaal te komen. In een aantal foto’s is de rechtszaal met een mooi plafond te zien, dit is waar de Staten-Generaal bij elkaar zou komen. Toen Henri de Guise tijdens zijn bezoek de Koningskamer in kwam om de koning te spreken, werd hij door de lijfwachten van de koning vermoord. De broer van Henri de Guise, kardinaal Louis de Guise, werd de volgende dag in het paleis vermoord. Ze werden verbrand in de open haard zodat hun volgelingen niet meer de kans kregen om hun eer te betonen, en hun as werd in de rivier gegooid. Nog geen jaar later werd trouwens ook koning Henri de 3e vermoord in Parijs door Jacques Clément, een monnik die wraak wilde nemen voor de moord op Henri en Louis de Guise. Van de kamer van de Koning heb ik trouwens geen foto gemaakt, vond dat een vreemd idee. Dus de foto die jullie zien is van de kamer van de Koningin, de moeder van Henri de 3e. Achteraf lees ik dat zij ook in die kamer is overleden, maar dat zal er in ieder geval minder bloederig aan toe zijn gegaan 😉

Na het bezoek aan het kasteel gaan we de stad Blois in. Vanavond om 22:00 uur is er een lichtshow bij het kasteel, dus we moeten ongeveer 4,5 uur zien te overbruggen. We hadden bij de Tourist Office al een kaart gehaald voor een stadswandeling. We bezoeken een kathedraal en gaan daarna langs een kerk. Rick heeft een restaurantje gevonden dat vlak bij het kasteel zit, dus we lopen weer die kant op en kijken nog even bij de rivier. We hebben niet gereserveerd bij het restaurant, maar we kunnen toch plaatsnemen. Er is ook nog helemaal niemand als wij aankomen. Het is ook nog wel redelijk vroeg, iets na 19:00. Ik heb het niet gezien, maar Rick ziet al dat zo ongeveer alle tafels gereserveerd zijn. Dus het wordt al snel gezellig druk! Omdat we nog 3 uur moeten wachten op de lichtshow, hopen we dat de bediening niet zo snel is. We hebben pech want het eten staat al snel voor onze neus, haha. We hebben heerlijk gegeten, ik had twee visgerechten en Rick had een visgerecht en daarna vlees. Uiteindelijk weten we het nog te rekken tot 21:00. We besluiten nog een stukje (extra langzaam) te gaan wandelen op de brug bij de rivier. Uiteindelijk komen we iets na half 10 aan bij het kasteel.

We hadden verwacht dat al het geluid in het Frans zou zijn, maar we krijgen oortjes mee met Nederlands geluid! Top, dan weten we tenminste wat we straks allemaal zien 😉 De lichtshow is zó mooi gemaakt! We staan dus op de binnenplaats van het kasteel, en op alle muren van het kasteel zijn bewegende beelden/dia's te zien. De beelden wisselen af tussen gewoon “mooie” beelden van bijvoorbeeld bloemen en vlaggen, en beelden die te maken hebben met de geschiedenis van het kasteel. De gebeurtenis van de moord in het kasteel is ook een onderdeel van de show. Ook komt Jeanne d’Arc in het verhaal voor, de nationale heldin van Frankrijk. Zij speelde een beslissende rol in de Honderdjarige Oorlog tussen Engeland en Frankrijk. Zij leidde in 1429 (nadat ze haar hele leven al “roepingen van God” had gehad over deze missie) een bevoorradingsleger van 4000 man naar het belegerde Orléans. Met haar enthousiasme en het vertrouwen dat ze uitstraalde kon ze de Fransen opnieuw motiveren om door te vechten. Ook overtuigde ze Charles de 7e om zich tot koning te laten kronen in Reims, zodat de macht niet bij de Engelsen terecht kwam. Dit heeft een beslissende rol gespeeld in het verloop van de oorlog, wat er uiteindelijk voor zorgde dat de Engelsen verslagen werden. Op 19-jarige leeftijd werd zij opgepakt en door een partijdige kerkelijke rechtbank veroordeeld tot de doodstraf, zogenaamd vanwege ketterij, godslaster en leugens. Hier klopte niets van, in de openbare zittingen kon men haar ook niet betrappen op iets. Daarom werd ze in klein gezelschap (aanhangers van de aanklager) ondervraagd en onder druk gezet om een document te tekenen waarin ze haar goddelijke roepingen afzweerde en het gezag van de kerk erkende. Zij kwam hier later weer op terug, en gaf aan bezweken te zijn onder de bedreigingen. Hier hadden de rechters op gewacht, en ze werd direct veroordeeld tot de brandstapel. Jaren na haar dood werd ze alsnog onschuldig verklaard, en in 1920 werd ze zelfs heilig verklaard. In bijna iedere stad die we bezocht hebben, komen we ook beelden tegen van Jeanne d’Arc. Niet dat zij er nog iets aan heeft, maar wel mooi dat ze na haar onterechte veroordeling en dood nu als een heldin wordt gezien in Frankrijk.

De lichtshow was het zeker waard om zo lang op te wachten. Op de terugweg naar huis is het heel donker op de weg want er is geen verlichting. Gelukkig is het niet lang rijden naar de camping en met groot licht kunnen we toch genoeg zien. Het was een lange en leuke dag! Morgen gaan we nog één kasteel bezoeken, en daarna gaan we op weg naar de Champagnestreek!

Geschreven door RickenCarmen