We ontbijten op het “terras” van het hotel, dat eigenlijk gewoon tussen de huizen van mensen in ligt. Heel apart dat er zo’n ruimte is terwijl de huizen eromheen zo dicht op elkaar gebouwd zijn. Na het ontbijt pakken we de spullen, gaan tanken en met gierende banden de stad uit, weer op naar Frankrijk!

Net zoals gisteren is de route echt prachtig. We rijden eerst een stuk door appelboomgaarden, en in de verte zien we de bergen. We komen langs allemaal dorpjes, die duidelijk meer bewoond worden dan de dorpjes die we in Frankrijk tegen kwamen. De dorpjes zien er een stuk gezelliger uit met veel kleur in de huisjes en er zijn overal bloemen te zien. Ook is er een duidelijk “centrum” in deze dorpen met kleine winkeltjes, restaurant, groenteboer etc. We stappen niet echt uit bij de dorpen, maar er doorheen rijden is ook al leuk! We nemen de Lombarda bergpas en kijken eerst vooral tegen hellingen met bomen aan. Hoe hoger we komen op de berg, hoe minder begroeiing er is.

We nemen een pauze om het uitzicht te bekijken en een koekje te eten. We gaan op wat grote stenen zitten die op de grasvlakte liggen, en we zien ineens allemaal gedroogde koeienvlaaien om ons heen liggen. Blijkbaar is dit het gebied waar een gedeelte van het jaar de alpenkoeien grazen. De koeien zijn nu in een lager deel van het gebergte. Eerst horen we ze alleen (hun koeienbellen dan), maar na een tijdje naar beneden staren zien we ze ook lopen in het dal.

We rijden weer verder de berg op, het lijkt nu inmiddels een maanlandschap zo weinig groen is er. Op de top stappen we weer uit om wat foto’s te maken. Rick vindt ook nog een telefoon, welke hij afgeeft bij een soort trailer die op de berg staat. Wat zal de eigenaar van die telefoon balen, zeg...

We blijven niet te lang boven, het is namelijk érg koud! Wij zijn de enige gekken die daar met een t-shirt staan. We hadden dan ook niet verwacht dat het boven maar 11 graden zou zijn! Bij het bereiken van de top van de berg, passeren we ook meteen de Frans-Italiaanse grens. Tijdens de weg naar beneden komen we door het skigebied Isola heen dat nu natuurlijk gewoon helemaal groen is. Het is een gek idee dat dat gebied over een aantal maanden helemaal vol ligt met sneeuw! De bergpas die we hebben genomen is ook 6 maanden per jaar gesloten omdat het dan niet begaanbaar is vanwege de sneeuw.

Onderweg willen we graag het dorp Èze bezoeken, een dorp in middeleeuwse bouwstijl tussen Nice en Monaco in. Het dorp ligt op 425m hoogte en wordt ook wel “het Adelaarsnest” genoemd. De Romeinen en de Moren hebben dit verhoogde deel op het dorp gebouwd om piraten die het dorp wilden beroven, op tijd aan te zien komen. Uiteraard zijn wij niet de enigen die dit dorp willen bezoeken.

Als we bij het dorp aan komen zien we bij een bushalte al hordes mensen staan, die wachten op een pendelbus die hun terug brengt naar een parkeerplaats verderop. We gaan er vanuit dat er op de parkeerplaats in het dorp geen plek zal zijn, maar we kunnen niet meer terug en moeten de parkeerplaats op rijden. Als we bijna weer de slagboom door rijden om de parkeerplaats te verlaten, ziet Rick dat er een auto rechts van de slagboom gaat uitparkeren. Die plek is van ons!! We kunnen dus al snel het dorp gaan bekijken met een kaart die we bij een toeristenpunt hebben gekregen.

Ik heb de kaart bij me, maar ben al snel de weg kwijt dus we gaan maar gewoon lopen en zien wel waar we terecht komen. Het “centrum” van het dorp, waar een hotel voor mensen met (te) veel geld en allemaal toeristische winkeltjes zijn, is erg druk en daardoor niet echt leuk om doorheen te lopen. Maar als we even doorlopen komen we in rustige, oude straatjes terecht waarbij je iets meer kunt zien hoe het daar vroeger was. Om bij de top te komen, moeten we naar de tuinen toe waar een verzameling staat van 400 soorten cactussen, agaves, aloë planten en andere vetplanten. Het uitzicht is prachtig! Het schijnt dat als het heel helder is, Corsica te zien is. Dat zien we niet helaas.

Omdat het erg warm is (32 graden) en we genoeg gezien hebben, gaan we weer lekker terug naar de auto om de reis te vervolgen naar Saint-Raphaël. We gaan daar naar een stacaravan op een camping in de buurt van het Esterel gebergte en het strand. De route leidt ons langs de Promenade van Nice. Erg mooi om even te zien, maar zó druk met verkeer! We zijn blij als we Nice uit zijn 😉 We komen in de middag op de camping aan, en hebben een stacaravan langs de rand van het park waardoor het een rustige plek is tussen de bomen. We worden meteen begroet door een leuke kat die (denken we) in de stacaravan naast ons woont. Nadat we de spullen uit de auto hebben gehaald, gaan we even op het terrasje zitten en eten daarna wat op de camping in een restaurant bij het zwembad.

Morgen gaan we de omgeving ontdekken!

Geschreven door RickenCarmen