Inpakken, de laatste dingen opruimen en uitchecken, we worden er steeds sneller in! Waar we het bij de vorige campings wel echt jammer vonden om weg te gaan, hebben we daar nu niet zo’n last van 😉 Maar zelfs het wegrijden gaat niet helemaal soepel: de code om het park af te komen doet het ineens niet meer. Zucht… ik weer terug naar de receptie, en de receptioniste (we hebben echt iedere keer dezelfde die ons helpt, haha) ziet me alweer aankomen. We kunnen er samen wel een beetje om lachen, dit kan er ook nog wel bij. Maar als de code gereset is, kunnen we op pad!

We rijden weer langs de wijnvelden, en zien nu ook dat de druiven geplukt worden. Ik dacht altijd dat druiven geplukt werden zoals ik vroeger bij opa en oma aardbeien en bramen plukte in de tuin, stuk voor stuk verzamelen in een mandje. De realiteit is dat er gewoon een enorme machine wordt gebruikt die de wijnranken schudt waardoor de druiventrossen los komen. Ach…de smaak verandert er vast niet door 😉 Rick heeft als tussenstop richting Toulouse een kasteel in Carcassonne gevonden om te bezoeken.

Château Comtal is een middeleeuws kasteel binnen de stadsmuren van Carcassonne. Het werd in de 12e eeuw gebouwd en bestond toen uit twee hoofdgebouwen en een uitkijktoren. Sinds de 12e eeuw werd het steeds verder uitgebreid en verbeterd, omdat het een strategische positie had: vlak bij de grens tussen Frankrijk en Spanje.

Doordat er halverwege de 17e eeuw vrede kwam tussen Frankrijk en Spanje, verloor het kasteel zijn strategisch belang waardoor het in verval raakte. In de 19e eeuw werd begonnen met de renovatie, maar uiteindelijk is slechts 30% hersteld. Doordat er in verschillende periodes aan het kasteel is gewerkt, is het gebouwd in verschillende stijlen: middeleeuws, gotisch en romaans. Aan het eind van het bezoek hebben we weer een ijsje gehaald, die er (naast dat ze erg lekker waren) leuk uit zien door de rozenvorm waarin ze in het hoorntje geschept worden!

Halverwege de middag komen we in Toulouse aan. Rick kan de auto parkeren bij het hotel, het is daar ZO smal dat het maar net aan goed gaat. Maar, gelukkig geen schade! We vragen een stadskaart bij de receptie en gaan op weg. Volgens de receptioniste is het leuk om langs het water en door het oude centrum te lopen. Nou, daar gaan we dan maar naartoe! In principe is de route richting het water gewoon rechtdoor.

In het centrum zien we óveral leuke balkonnetjes aan de gebouwen, die er ook allemaal mooi uit zien. We lopen langs een soort plein waar een soort van duurzame vervoersmiddelen-beurs aan de gang is, we zien dus alleen maar witte tenten. Hier niets te zien, dus we lopen verder richting het water.

Na ellenlang lopen checken we de kaart toch maar even. We zijn verkeerd gelopen, we schijnen daarnaast ook al door wat straatjes van het oude centrum gegaan te zijn maar daar vonden we eigenlijk niet zo veel aan. We begrijpen steeds niet waar we nou zijn, en als we eindelijk het water hebben gevonden zijn de leuke plekjes om wat te drinken waar de receptioniste het over had nergens te bekennen.

We besluiten maar weer het water over te gaan en terug te lopen naar het centrum. Inmiddels hebben we ook best trek gekregen, maar de restaurants zijn nog niet open. We gaan wel alvast op zoek naar leuke plekken om te eten. Het liefst iets Frans, dus de Italiaan die er goed uit ziet slaan we over. We gaan in een straat vlakbij de restaurantjes even wat drinken, omdat alles nog dicht is. Terwijl we daar zitten, vindt Rick met zijn mobiel een Aziatisch restaurant dat gespecialiseerd is in gyoza en udon noedels. Het is niet Frans, maar…klinkt wel goed! We reserveren daar een tafel voor een uur later.

Ondertussen heb ik een aantal bezienswaardigheden gevonden in Toulouse (ik kon me niet voorstellen dat er écht niets te zien was in zo’n stad), die redelijk dichtbij het restaurant zijn. Daar hebben we nu nog mooi de tijd voor! De markt die we die middag hadden gezien, blijkt vóór een van die bezienswaardigheden (het Capitool) te hebben gestaan. Misschien zijn we daarom helemaal de route kwijt geraakt?

Als we om het gebouw heen lopen, is er op het plein een polsstokhoogspring-toernooi bezig. Omdat we even op het plein willen kijken, worden we gecontroleerd en even later zien we ook zwaar bewapende militairen lopen. Uhm, we gaan wel even verder. We lopen verder naar de Jacobijnerkerk, waar we niet bij kunnen komen omdat de poort dicht is en vervolgens naar de Basiliek Saint-Sernin. Zo, hebben we toch nog wat gezien van Toulouse. Op naar het restaurant!

Er is niets gelogen van de recensies: we hebben nog nooit zo’n lekkere verse gyoza gegeten! Na een lange dag gaan we terug naar het hotel.

Morgen gaan we richting de Dordogne!

Geschreven door RickenCarmen