Gisteravond na de sneeuwschoen wandeling nog even in de sauna en al voor 10 uur volledig in slaap gestort. Vanmorgen rustig kunnen starten want we vertrekken om 11:30 uur met de sneeuwscooters. Het was sensationeel, stoer, snel en hobbelig en ook wel een beetje koud.
Het was een zonnige dag maar het was -12 en dat voel je dan echt wel, je wimpers slaan helemaal aan, je haar raakt bevroren en je vingertoppen worden echt wel koud. Na instructie gewoon een kwestie van gas geven. Niet te krampachtig sturen maar een beetje meebewegen met hoe de ski’s van de scooter een spoor zoeken in de sneeuw en meebewegen in de bochten. Het is eigenlijk niet te beschrijven hoe je het voelt als je op zo’n power apparaat door het bos gaat. We reden zo’n 20 /25 km/h. Bij een heel authentiek café paddenstoelen soep gegeten en daar door naar de rendier boerderij. Het is eigenlijk geen boerderij want de rendieren lopen overal los in het bos. Het is een Samische familie die dus rendieren hebben maar hier ook sledetochten met rendieren organiseren en vertellen over hun cultuur en over de rendieren. Ze vertelden dat het klimaatveranderingen veel invloed heeft op de natuur. De wisselingen in temperatuur en soorten neerslag zijn veel groter en sneller dan vroeger waardoor na veel regen, de natte gronden bevriezen in plaats van dat er eerst sneeuw valt waardoor de ondergrond zacht blijft en de dieren dus makkelijker bij hun eten kunnen. Ook hoge temperaturen zoals de afgelopen week rond en soms ook boven het vriespunt laat de sneeuw smelten en daarna weer opvriezen waardoor er meer ijsvorming ontstaat in de sneeuwlagen waardoor dieren minder makkelijk holen kunnen maken om zichzelf te beschermen, zoals de sneeuwhoen en de sneeuwhazen. Maar ook de rendieren die niet bij het eten onder de sneeuw kunnen. Ik ben toch heel erg geneigd om mensen wiens families al eeuwen met de seizoenen leven te geloven als ze zeggen dat ze de klimaatverandering echt opmerken.
Ze vertelde ook dat ze de rendieren nog steeds met lasso’s vangen omdat ze anders niet benaderen zijn omdat het hele schuchtere dieren zijn. We mochten ze wel wat rendiermos (liken) geven maar niet aaien want er zijn ze niet van gediend. Er lag een groot gewei op de grond en dan mochten degene die dat wilden met de lasso werpen en Pieter gooien in een keer raak! Door de schemering naar huis gereden nog even in de sauna opgewarmd en van het laatste diner genoten. Morgen weer op reis.

Geschreven door Pieter.en.Annemarieke.op.reis