Vandaag stond in het teken van de vulkaan. Om de vulkaan te bezoeken moesten we vroeg op om de bus naar Aso te nemen en dan de bus naar de vulkaan. Maar het begon met een uitgebreid Japans ontbijt. Zelf je eitje bakken op een schaaltje boven een brandertje, zelf plakrijst in zeewier rollen, van een schaaltje zoet, zuur bitter en zout eten, misosoep en groene thee drinken en natto eten (gefermenteerde soja boontjes die heel erg plakken en hele lange draden trekken en eigenlijk is het ook niet lekker maar het schijnt heel gezond te zijn!!)
Na het ontbijt naar de bushalte....Blijkt de bus toch nog een half uur later te gaan. Het was drie kwartier lopen naar Aso dus dat hebben we toen maar gedaan. Onderweg een mooie tempel tegengekomen en een kijkje genomen achter de huizen van de Japanners.Wij begrijpen wel waarom de opruimgoeroe Marie Kondo hier zo populair is want het is een grote troep achter heel veel huizen en ook bijvoorbeeld bij een tuincentrum enorme bergen kapotte plantenpotten, gieters wat er zichtbaar allang ligt. Het verrastte ons en we hebben het eigenlijk in alle plaatsen waar we tot nu toe geweest zijn ook gezien om het huis heen, heel veel rommel.
Bij een winkel annex restaurant een meeneem lunch gekocht (een echte Bento box en broodjes) en daar twee jonge mensen ontmoet uit Duitsland en Zwitserland die hier Japanse les volgen maar ook een tripje naar de vulkaan maakten.
Gezellig samen opgelopen en zij vertelden heel veel leuke weetjes over Japan en zij wisten ook precies welke bus we moesten hebben dat was heel handig want er zijn nogal veel bussen die op één plek stoppen en allemaal ergens anders heen gaan.
Boven bij de vulkaan bleek de top afgesloten zijn wegens giftige gassen. Op de plek waar we toen stonden was niet zoveel te zien dus besloten naar beneden te lopen naar het museum. Toen we bij het museum waren zagen we dat de weg naar boven toch weer open was… Gelukkig sprak een Belgische mevrouw ons aan of de weg open was. En omdat wij dat gezien hadden konden we ja zeggen en toen heb ik heel brutaal gevraagd of we dan misschien mee naar boven mochten rijden. Het was nogal ver om weer helemaal naar boven te lopen. Nou dat mocht! Dus kwamen we toch nog op de top van de vulkaan. We mochten niet helemaal naar de kraterrand omdat de giftige gassen daar te intensief waren maar op een platform waren we toch wel heel dichtbij. Het is indrukwekkend om te zien hoeveel stoom en gassen er geproduceerd worden want onderin de krater staat het water gewoon te koken. Toen we uiteindelijk weer naar beneden liepen en ook nog door een vulkanische woestijn gingen viel ons op dat er brandplekken zaten in het vlonderpad. Toen wij er op gingen letten zagen we dat ook stenen door het pad gebrand waren en dat grote stenen deuken in het asfaltpad geslagen hebben. Het moet toch een enorme kracht zijn waarmee zulke stenen door de lucht geslingerd worden.
Uiteindelijk weer helemaal teruggelopen naar het begin. En wonder, daar kwam na 15 minuten de bus, en bij het station in Aso hadden we ook meteen weer een aansluiting met de bus naar het pension en dat was heel fijn want we hebben uiteindelijk 17 km gelopen. Die laatste chauffeur had wel stress want hij stond even te wachten (het is een rit van 5 uur van Oita naar Kumamoto en dit is een rustplaats) en iedereen (allemaal toeristen) kwam vragen of dit de goede bus was en wilden instappen maar dat was niet de bedoeling, alleen degenen die al in de bus gezeten hadden en er even uit gegaan waren mochten weer in stappen, die werden geteld, toen verplaatste hij de bus 50 meter en mochten eerst de mensen met gereserveerde plaatsen instappen en daarna de anderen. Het was heel grappig op te zien. Het was vandaag prachtig weer de hele dag stralende zon, wel begonnen met 0° en geëindigd met 19° . Het bed op de grond sliep uiteindelijk best goed en we verwachten dat we vannacht heel goed zullen slapen omdat we echt moe zijn van het wandelen en de hele dag buiten zijn.

Geschreven door Pieter.en.Annemarieke.op.reis