Weer vroeg opgestaan om te wandelen een korte route langs het kanaal..... nou ja kort ruim 6 km. Daarna lekker bij de tent ontbeten en op de fiets naar Steenwijk. Helemaal langs het kanaal gefietst heel veel jachten gezien. Heerlijk weer.
In Steenwijk op het terras geluncht en tot onze verrassing heel veel vegan producten. Interessante studie gemaakt van mensen: een jonge vrouw, zwanger, die haar ontslag krijgt op het terras en waarvan haar ex werkgeefster haar ook nog even toevoegt of ze zich wel bewust was wat ze een kind aandeed door het in deze tijd op de wereld te zetten. Ik moest me beheersen om niet iets t ezeggen ....!
Op de tandem met aanhanger op smalle fietspaden blijft toch een beetje spannend maar toen we eenmaal weer op de wat bredere weg reden zoefden wij er vrolijk op los (30 km ongeveer). Het camping leven zit vol verrassingen naast ons kwam een grote Landrover staan met een daktent een prachtige stoelen met schapenvachten alsof ze zo uit een Safarifilm weg gereden waren. Ook legde er twee jongens aan van 17 jaar met een mini tentje en ongeveer 60 blikjes bier en een fles sterke drank.....Ik was enigszins bezorgd over nachtelijke onrust maar ik geloof dat ze om 11:00 uur zo’n beetje bewusteloos in een tentje zijn gevallen. Inmiddels is het de volgende dag en zijn ze gedoucht en wel, vertrokken nadat ze bij ons hun telefoons opgeladen hebben en blijken het alleraardigste jongens waarvan er eentje zei ‘dit doe ik ook niet weer‘.

Het mooie weer daagt uit tot eenvoudig eten met heerlijke salades. Na het eten kwam onze grote vriend Benjamin afscheid nemen. Benjamin die vond Pieter een hele lieve man had hij tegen zijn moeder gezegd, en hij kwam steeds kijken als Pieter aikido aan het doen was, wat voor kunstjes hij nog meer kon. Benjamin vertelde over zijn leven over zijn Iraanse moeder, dat hij volgend jaar naar Iran gaat , hoe hij het op school heeft… Wij hebben ons hart aan hem verloren... was wel schokkend te bedenken dat zijn vader en zoon van ons had kunnen zijn en hij dus ons kleinkind had kunnen zijn.

Nog lang buiten kunnen zitten maar maar wel veel grote muggen die flink steken. Het boek ‘wees onzichtbaar‘ in een ruk uitgelezen. Prachtig.

Geschreven door Pieter.en.Annemarieke.op.reis