Vamorgen om kwart voor 6 ging de wekker, om 7 uur voor Pieter de eerste training maar gelukkig op 15 minuten lopen van ons appartement dus samen vroeg op pad. Het was een mooie training (om te kijken 😉). Om half 9 douchen en ontbijten. Rustig aan gedaan en na 10 uur richting Fukuoka Tower, een heel hoge kantoor toren die ook een toeristische functie heeft.
Maar logistiek moesten we even nadenken. Om 19 uur namelijk weer training en dat is op 30 minuten lopen van het appartement maar tussen ons hotel en de Fukuoka tower in dus dat zou nog een uur extra lopen zijn. Dus de aikidospullen mee in een extra rugzak en na en ommetje over een overdekt groente -vis- van alles wat- marktje, op een strategisch metrostation in een kluisje gestopt. Vervolgens de juiste metro vinden in een gigantisch ondergronds winkelcentrum met heel veel uitgangen en heel veel Metrolijnen die met elkaar verbonden zijn door gangenstelsels met allemaal winkels.
Maar de goede metro gevonden en tussen metrostation en de Tower een sandwich gegeten (een gewone boterham heerlijk!) Bij de Tower stond een grote groep toeristen die vooral met elkaar bezig waren en helemaal niet opletten. Toen we er niet goed tussen door konden kwam er opeens een meneer van de bewaking zwaaiend met zijn armen en roepend de weg voor ons vrijmaken… Ook toen er al niemand meer was… Dat was heel lief en grappig!
Nog voor we de lift ingingen werd een foto van ons gemaakt met een nachtuitzicht vanaf de Tower. Pieter kreeg een bordje met de locatie in zijn handen geduwd en ik een nep boeketje bloemen, geen idee waarom maar het ziet er leuk uit, zie voor de foto hieronder. Het uitzicht boven was adembenemend het was prachtig weer dus heel goed zicht over de stad en over de zee. En natuurlijk kan je ook hier je laten fotograferen onder een lichtgevend hart als je tenminste elkaars handen vast hield en je handen op een hartje aan de zijkant hield.
Iedereen was alleraardigst met hulp van Pieter in de luid de liefde helpen en de mevrouw in de lift liet zich met plezier fotograferen omdat ze zo’n leuk blauw hoedje op had.
Daarna zijn we de weg overgestoken en zijn we aan zee geweest. Eerst heerlijk lopen, schelpen geraapt, even de wind door mijn hoofd laten gaan en een echtpaar blij gemaakt omdat ik wel een foto van hen wilde maken. Ze bleven maar buigen zo blij waren ze ermee, daar word je gewoon verlegen van… Toen hebben we de beroemde Fukuoka poffertjes gegeten, niet met boter en suiker maar gevuld met inktvis en daar overheen sojasaus en een soort mayonaise en visvlokken. Het smaakt een beetje naar frikandel speciaal, lekker hartig hoor! Daarna langs zee en langs de rivier wandelen naar het Ohoripark.Hier waren we onze eerste hele dag in Japan ook. De kersenbloesem is echt uitgebloeid alleen de prunussen met dubbele bloemen bloeien nu nog in de rododendrons beginnen te bloeien, ook heel mooi. Toen toch maar de metro gepakt naar het kluisje want het was nog ver lopen en we hadden al flink gelopen. Dat was nog een hele uitdaging om de kluis terug te vinden in dat gaan we stelsel onder de grond maar op tijd gelukt en met een tussenstop voor koffie op weg naar de dojo. Het was een hele grote groep die daar aan het trainen ging terwijl ik dit verslag schrijf...We gaan niet meer uit eten, we kopen wat in de supermarkt en eten in ons appartementje want met de wandeling daarnaar toe hebben we zeker 24 km gelopen vandaag....., en Pieter 2 × 5 kwartier getraind, nu echt tijd voor rust het is inmiddels ook 10 uur hier en we waren om 5:45 uur op ! Maar het was een heerlijke dag met weer mooie ervaringen, mooie uitzichten, mooi weer, mooie mensen!

Geschreven door Pieter.en.Annemarieke.op.reis