Ook de tweede nacht was nog even wennen en het was ook vrij koud. Het is maar goed dat we een beetje oefenen. Ontbijt in de ochtendzon maakt veel goed. Met de auto even naar het winkeltje voor brood en beleg en groente voor de avond en dan door naar Sonntag. Daar de lift genomen naar Stein. De aardige mevrouw van de tickets komt er op terug dat we het volle pond moesten betalen want Pieter mocht als gehandicapte met een kinderkaartje en ik mocht als begeleiding gratis mee. Scheelde toch € 26. Daar zijn we meteen maar koffie met apfelstrudel van gaan nemen toen we met de lift boven kwamen. Het was de wandeling die we in 2007 gelopen hebben met Bart en Eva waarbij we Bart kwijt geraakt zijn en waar Eva halverwege de berg als een oud mensje met een stok helemaal kromliep en riep ‘ik kan niet meer!’ We zijn in alle rust met mooie stopjes naar boven gewandeld. Bij een hut een groot glas vlierbessen siroop en een kopje koffie genomen. Het begon heel koud te waaien en donkere wolken pakten zich samen en tegelijkertijd werd een enorme kudde koeien over het wandelpad gedirigeerd. Toen we gingen lopen moesten we dwars door de koeien en begon het boven ons hoofd flink te rommelen. Gelukkig liepen we aan de goede kant van de berg en met een paar druppels was het bekeken. Bij het naar beneden wandelen werd het alweer lekker warm. We hebben nog een extra rondje om gedaan door het ‘klankpad’. Allemaal geluidsexperiment in het bos en langs de beek. Weer bij de lift hadden we er een goeie 10 km op zitten. Moe maar voldaan weer terug naar de tent waar we taboule met asperges gegeten hebben. Het was nog wel even spannend toen de koeien van Heleen en Robert opeens Revy ontdekten en met volle vaart op tent afrenden gelukkig staat er een schrikdraadje tussen en bleven ze achter het draadje.

Geschreven door Pieter.en.Annemarieke.op.reis