Vandaag stond in het teken van Aikido.
Om 10.30 de eerste training dus om 9.30 verzamelen op een centraal punt. Fukuoka is een leuke stad om door heen te lopen, naast hele kleine straatje ook brede winkel boulevards. Mensen in alle typen kleding spoeden zich naar werk of...?? Mooi om te zien. Bij de dojo werd er stevig getraind en ook het gezamenlijk schoonmaken leverde mooie beelden op.

Om de hoek bij ons appartement zit een tatami productiebedrijfje, daar worden de traditionele vloermatten gemaakt. Die matten geven een heel mooie sfeer in een tradiotinele kamer en het is leuk om te zien hoe ze gemaakt worden.


Tussen de middag samen eten en daarna even rusten want om 18.30 weer een training.
Pieter vond de trainingen heel leuk veel tijd voor details en hij heeft goede tips gekregen. Mooi is dat de warming up wereldwijd gelijk is en de gebruikte termen overal Japans dus het samen trainen is zonder taal barrière.
De dojo’s liggen verspreid over de stad maar Pieter moest in een dojo op een half uur lopen zijn, dus we hebben weer veel kilometers gemaakt.
Terwijl Pieter trainde ben ik van half 7 tot 8 in Loft geweest, een warenhuis met 7 verdiepingen vol met spullen voor je huis in de breedste zin des woords.vooral de afdeling keuken gerei was intrigerend, voorwerpen die ik helemaal niet kende of een heel andere vorm hebben dan bij ons en heel veel, maar overal was heel veel van. Slippers, hoofdhandoekjes, kleine (onbegrijpelijke ) spelletjes, telefoonhoesjes, tassen en voor mij echt dé afdelingen bentoboxen en notitie boekjes.de foto is die van de notitie boekjes. Toen ik binnen kwam klonk er een heel hard geluid en werd er iets om en af en toe een sirene erdoorheen , ik mocht gewoon naar binnen maar het bleef doorgaan. Omdat reclame-uitingen hier soms ook nogal heftig zijn wist ik niet precies wat het was...toen ik inmidddels op de derde verdieping was en het geluid wel heel irritant werd en het personeel ook wat onrustig werd toch maar even gaan vragen.Wel een bijzonder fenomeen dat je iets vraagt aan iemand die zegt sorry en loopt meteen weg om terug te komen met iemand die Engels spreekt, maar er werd me verzekerd dat ik me geen zorgen hoefde te maken.......tja je weet het niet in een land met zoveel aardbevingen. ( wij wisten niet dat er elke dag bevingen zijn die gevoeld worden maar meestal aan de westkant van het grootste eiland)

Na de avond training met een heel grote groep in een gezellige ontspannen sfeer gegeten. Iedereen bestelt diverse kleine gerechten en vervolgens wordt alles dwars doorelkaar in willekeurige volgorde op tafel gezet, aan het eind van de maaltijd komt iemand vertellen wat je hoofdelijk moet betalen. Wel handig dat je kleine gerechten kunt kiezen waardoor we ook echt vegatrisch konden eten.
Voor ons doen laat thuis (en dus een laat verslag😊) maar dat gaf ook wel weer inzicht in wat er laat op de avond nog gebeurt in de stad.Mensen die nog werken aan de weg, een jonge vrouw die met een oranje jas een bord in beweging houdt om ons te wijzen op korting bij een of ander product, kleine eettentjes op de stoep en mooi verlichte tempel tuinen.

Geschreven door Pieter.en.Annemarieke.op.reis