Gisteren een beetje een recalcitrante Cigo, grote snavel en erg brutaal. Al een keer weggevlogen dus hebben we een stevig woordje met haar gesproken. Wat blijkt, ze vindt het saai, altijd leuke spannende tripjes en nu een ouwe l.llen vakantie, piept ze. Ze was t er duidelijk niet mee eens.

Oke, water bij de wijn dus. Want eigenlijk heeft ze wel een beetje gelijk. Dus een excursie geboekt. Evennuit de comfortzone, vroeg, 8.50 uur in de bus.

Eerst koersen we naar Rethymno en krijgen 1,5 uur de tijd van de hostess om daar rond te kijken. Veel te kort eigenlijk voor zo'n leuk stadje met zijn nauwe straatjes vol leuke winkeltjes. En we moeten ook nog aan de koffie, dat doen we in de Venetiaanse haven. Het culturele gebeuren schiet er dus ff bij in. Volgende keer dan maar want de hostess is streng, tijd is tijd, zei ze bij t verlaten van de bus.

Het voordeel van lopen met een kruk, de Joker dus, zetten we vandaag ook weer in. We hebben 2 gereserveerde plaatsen gekregen, voorin, boven in de dubbeldekker. Magnifiek uitzicht. De westkant van Kreta is kaal en rotsig, tenminste, dat wat wij gezien hebben.
We passeren hoge rotspartijen, de Kourtaliotiko Gorge, waar af en toe een geit huppelt. Ook Cigo kijkt zijn ogen uit!
Dan wordt de omgeving als maar groener. Dat komt door de onderaardse rivier, vertelt de hostess, t zal wel.......

De bus stopt bij het strand van Damnoni. Hier mogen we badderen en wat eten of drinken in een van de de typisch Griekse strandtentjes. Dan komt er een bootje aangevaren en stapt de buslading, eerst ff met de voetjes door het water, aan boord. Vanwege mijn Joker wordt ik door een Adonis aan boord geholpen!
We varen langs de oostelijke kustlijn met grillige rotsen en grotten. Ook hier weer af en toe een geit. Het water is turquoise en heel helder. Cigo tuurt in de diepte of ze visjes ziet, maar helaas.....

Bij het tropische strand van Preveli helpt Adonis mij weer van zijn bootje. We lopen een klein stukje strand en dan moet ook Cor er aan geloven, schoenen uit en waden door het laatste stukje van de grote rivier, de Megalos Potamos, die hier de zee in stroomt.

Wauw, wauw, dan lopen we zomaar een Palmbomenoerwoud in. Het lijkt wel een decor uit een film. De rivier stroomt hier middendoor, is ondiep. Je kan er in zwemmen. Prachtig. Halverwege rusten we ff uit op een rotsblok. Cigo houdt z'n koppie scheef en wil, heel even maar, los. Dat vinden we goed. En warempel, ze houdt zich aan de afspraak, fladdert wat in de rondte en gaat dan voor fotomodel spelen in een palmboom. De voorbijtrekkend toeristen bekijken t tafereeltje met een glimlach.

We varen weer terug naar Damnoni waar de bus op ons staat te wachten. Omdat niet al het zand van mijn voeten is poetst de chauffeur ze schoon. Komt vast door de Joker, hihi. We beginnen aan de terugreis, nog 1x een stop bij de "Gorge" en dan weer terug naar Heraklion. Er volgt een overstap in een kleiner busje voor de mensen die naar Amoudara moeten. Wij dus. Nog 10 minuutjes en we zijn er.
Voorzichtig pak ik Cigo, ze slaapt. Maar wordt wakker en met 1 oogje open zegt ze.......

TOPDAG!! En dat vonden wij ook, tel wat je hebt en niet wat je mist!

Geschreven door Pelgrimvooraltijd