Niet- geplande reis..... naar huis!

Nederland, Amstelveen

Dag 30.

Na een enerverende reis zijn we weer thuis.

Leontien kwam om 13.00. Eerst heeft ze Cor verbonden en toen mij een catheter gegeven. Hoef ik niet op de pot..... Toen op de plastic brancard alle trappetjes op naar de ambulance. De chauffeur, een oudere man steunde ervan. Dan over het spannende grindweggetje de berg af. De rit naar Bolongna duurde een kleine 2 uur. Het plastic van de brancard liet mij erg zweten want deze ambulance had geen airco. Ondertussen krijg ik water van Leontien. Dan moeten we heel lang wachten voor de slagboom van het platvorm. Ze laden mij ook maar ff naar buiten voor wat frisse lucht. Inmiddels horen we dat Cor gelukkig niet via de gate hoeft maar gewoon met ons meemag het platform op.

De slagboom gaat open en we rijden met de ambulance naar het vliegtuig. Deze had trouwens vertraging...... we wachten op toestemming. Cor en Leontien verdwijnen via de trap in de achterkant van de kist. Ik sta alleen te wachten op mijn beurt.....

Ik word naar de andere kant gereden, in de etenslift gezet, doodeng, maar ik moet ze vertrouwen. Boven blijkt dat ik er niet in kan met de brancard, weer in de lift en in een eigenlijk te klein rolstoeltje gezet. Deze kan wel de draai maken. Uit het stoeltje gehezen en dan met 3 man sterk naar t bed getild. Tsssss..... waarom dat niet laag kan? Er is nog 20 cm boven mij, kan niet zitten. Krijg nog wel een klein kussentje en een dekentje van de Lufthansa stewardess.

Het is een uurtje vliegen. En dan begint na 3 kwartier "de hel". Mijn oren...... het lijkt op martelen. Te heftig, alle voorzorgsmaatregelen zoals altijd, niets helpt, zelfs de tramadol niet. Dan landen en wachten tot iedereen er uit is. Duitse broeders leggen mij dan op een "schepbrancard" en verwijderen een stukje ergens van en nu kan ik wel liggend het vliegtuig uit de schaarlift in. En dan staat broeder de Vries op mij te wachten. De mannen, Cor en de chauffeur gaan voorin, en ik met Leontien en een verpleegkundige achterin. De eerste 2 uur zijn nog een soort van gezellig. We kletsen wat af. Maar dan begint de pijn toch wel weer op te spelen. Krijg nog een tramadolletje en word pas weer wakker als we bij Duivendrecht zijn.

Wat een kanjers die mij begeleiden!! Ze helpen mij weer uit de ambulance maar met brancard ons huis in gaat niet. De kinderen hebben thuiszorgspul geregeld en de huiskamer verbouwd. Dus de rolstoel, nu wel met beensteun wordt gehaald en ik word vakkundig te bed gelegd. Kan niet omschrijven hoe dat voelt...... meer dan geweldig! Handen worden geschud, twee dikke klapzoenen en de kanjers vertrekken.Het is inmiddels 3.00 uur......

Kort nachtje voor Cor, die moet naar de huisarts. Deze kijkt naar zijn armen maar constateerd ook 2 gebroken ribben. Pffff..... Krijgt pijnstilling mee.

Vandaag start ik super slecht, veel overgeven. Ben blij dat Tamara bij mij is. Maar na bijslapen, verse kippensoep van Marinka, liefdevolle verzorging maken dat ik mij nu alweer beter voel.

Om 16.00 worden onze Kalkhoffjes en bagage keurig thuisbezorgd. De eerste was zit al in de machine en de fietsen staan weer in de schuur.

Iedereen heel hartelijk bedankt voor de "support" op ons blog tijdens de reis. En natuurlijk ook voor al het meeleven, appjes, bloemen en kaartjes!!

Geschreven door

Al 22 reacties bij dit reisverslag

Wat een avontuur Marja! Fijn dat jullie samen weer thuis zijn. En zo goed verzorgd. Lieve groet

Janny Nooij 2024-05-31 20:46:19

Marja en Cor, wat heb ik een respect voor jullie. Zoveel pech en er je dan zo doorheen slaan. Geweldig. Herl veel beterschap. 😘❤️👍🏼

Wim 2024-05-31 20:59:22

Lieve Marja en Cor wat een reis......welkom thuus. En voor beide welkom thuis

YvonneP 2024-05-31 21:05:24

Allemachtig, wat een onderneming maar gelukkig zijn jullie nu thuis! De blessure van Cor heeft dus ook nog een staartje gekregen... Beterschap allebei, hopelijk wordt de pijn ook minder Marja! Liefs voor jullie 😘😘

Els 2024-05-31 21:08:50

Wat jammer Marja dat het zo afloopt met jullie mooie tocht. Hopelijk voelt het wel goed om nu lekker thuis te zijn. Heel veel beterschap lieverd, ook voor Cor

Marian 2024-05-31 21:09:25

Wat een reis naar huis. Niet te geloven maar je bent weer in Amstelveen. En dan Cor ook nog gebroken ribben. Ik hoop dat de pijn minder gaat worden. Beterschap voor jullie 2tjes.

Wil 2024-05-31 21:41:22

Jullie hebben het geweldig gedaan. Petje af. Afgeharde pelgrims. Zou Cor gewoon nog doorgefietst hebben als jij je kuitbeen niet gebroken zou hebben vraag ik mij nu af. Maar het overwinningsteken is er gewoon nog. En wat zallig om dan in je eigen bed te liggen. Sterkte en herstel snel!

victors.travels 2024-05-31 22:54:19

Oost, West, thuis best in deze case.

Inge 2024-05-31 22:58:54

Jeetje onze brokken piloten zijn weer veilig thuis. Wat een gedoe om thuis te komen. Fijn dat jullie zorgzaam begeleiding. Fijn alle aandacht, ondersteung, liefde en aandacht die jullie mochten ervaren. Twee geallen pelgrims slaan er zich geweldig.doorheen.

Nelly 2024-05-31 23:06:30

Tjongejonge wat een verhaal! En wat een ongelooflijk lange terug reis! Wel goede zorgen maar snap dat je vast een traantje hebt gelaten 😥 Ik wens Cor ook beterschap hoor! Fantastisch dat de kinderen jullie thuiskomst hadden voorbereid! Nou heel veel sterkte nog met jullie herstel! 😘🙏

Ellen D 2024-05-31 23:06:44

Zo dat was nog een dingetje. Joh wat ben je dan blij en dankbaar in je eigen bed te liggen. Einderlijk de stress een beetje laten varen en toe mogen geven aan de vermoeidheid en alle emoties. Nu samen goed uitrusten en herstellen. 😘😘

carolines.wandeldagboek 2024-06-01 01:34:35

Gelukkig weer thuis. Wat een ondernemind en wat een opluchting🙏 en wat een kanjers die je begeleid hebben👍👍 En die Cor, gebroken ribben!!😡 Jullie hebben wel pech, maar verliezen ondanks alles niet de moed🥰 KANJERS💖 Nu lekker gaan ontspannen thuis, in hoeverre dat gaat.💖🥰

Titia 2024-06-01 07:20:18

Alle kracht en liefde gewenst. Tot snel

Joke 2024-06-01 08:28:59

Jeetje, wat een toestanden! Fijn dat jullie weer thuis zijn. Heel veel sterkte en beterschap allebei.

Doeke 2024-06-01 08:40:44

Tsjonge wat een operatie maar fijn dat er zoveel lieve mensen zijn die je helpen. En dan Cor met z’n gebroken ribben… Op alle foto’s zie ik je nog steeds lachen en dat is jouw kracht! Nu eerst maar eens bijkomen van alle belevenissen en zorgen dat je weer op de been komt. Een voorspoedig herstel voor jullie allebei 😘🍀

Aleida 2024-06-01 09:14:35

De komende dagen zijn dagen om bij te komen en alles een plekje te geven. Dit had je toch allemaal van tevoren niet kunnen bedenken..... Ook nu ben ik in gedachten bij jou/jullie Geduld is nu ....een schone zaak. Maar alles gaat voorbij ....ook 'rottige' dingen. De zon keert weer terug, daar kunnen op vertrouwen. Liefs,

Elza 2024-06-01 09:57:07

Wat een toestand! Toch blij dat alles goed verloopt en nu op naar een spoedig herstel en straks kijk je terug op een bewogen pelgrims trip. Zelf word ik er wat bangerig van en je hebt me aan het denken gezet of ik überhaupt wel alleen ga vertrekken; Stel je voor...nu de zon en lekker buiten buiten bekomen van je reis. Post maar eens af en toe een verslagje dan schrijf je het van je af. Beterschap x

Anita 2024-06-01 10:57:28

Lieve schatten. Wat een toestanden. Ik hoop nu jullie thuis zijn dat jullie snel opknappen. Liefs Roos

Rosanna Ramakers. 2024-06-01 12:31:29

Wat zullen jullie blij zijn na het bizarre einde van jullie reis om weer thuis te zijn. Het zal vermoeiend en pijnlijk geweest zijn. Nu tot rust komen thuis, uitrusten zowel lichamelijk als emotioneel. Laat jullie maar goed verwennen. Beterschap voor allebei. Lieve groet van mij.

Vera 2024-06-01 16:43:42

Wat een gedoe, zeg! Fijn, dat jullie weer veilig thuis zijn. En nu maar revalideren.... Sterkte beiden.

Rina 2024-06-01 17:12:14

Ha Marja en Cor, Wat een veerkracht hebben jullie toch. Bijzonder. Nu eerst maar herstellen .... en dan (ik ken je wel een beetje Marja ;-), weer plannen maken. Xxx

hetty 2024-06-01 18:57:21

Nou puh dat was een bad story met een soort van happy end! Erg jammer van jullie tocht straks, later misschien een herkansing of never nooit meer? Ik leerde vroeger dat je beter gebroken ribben kon hebben dat gekneusde is minder pijnlijk. Nou ja hoe dan ook. Aanvaarden en zien op te knappen! Ket is een opgave dat wel. Maar een auto ongeluk is ook niet tof. Ben je gelukkig wel zelf heel maar de auto moet afgevoerd worden. Waren binnen 3 dagen weer uit en thuis. Nu afwachten wat de verzekering doe t. De schuld lag bij ons. van oprit afkomen en auto over het hoofd zien.

Elisabeth 2024-06-01 21:10:44
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.