Nadat het reisgezelschap gisteren vertrokken is, is het in het hotel erg rustig. Volgens ons zijn er ongeveer vijf gasten aanwezig. Daar waar gisteren een uitgebreid ontbijtbuffet klaar stond, kan je nu aangeven wat je als ontbijt wilt. Ook nu weer hebben we alles voor we gingen ontbijten in de auto gedaan en zijn met de auto naar het restaurant gereden. Na het ontbijt rijden we dan ook meteen weg om naar Swaziland te rijden. Het is vandaag bewolkt. De routebeschrijving van Elsies Reizen start deze dag vanuit Hazyview, een plek waar we niet zijn en ook niet naar toe willen. Van diverse mensen hebben we gehoord dat in deze omgeving de verkeerspolitie je aan kan houden voor niets. Nou voor niets? Ze willen graag geld aftroggelen door te zeggen dat je ergens te hard hebt gereden of ingehaald hebt terwijl dat niet op deze plek mocht. Wanneer je om een betaalbewijs vraagt dan wordt het voor hen wat lastiger, zeker als je ook nog naar hun naam vraagt. Door echt aan te dringen op een bewijs van betaling, laten ze dan toch, zonder betaling, maar door. Dit willen we allemaal voorkomen en rijden daarom direct door naar Nelspruit/Mbombela. Vanaf hier nemen we toch de tolweg naar Swaziland. Er beginnen wat spatjes te vallen. Gelukkig blijft het bij deze spatjes. We rijden nog steeds de Panoramaroute. Ook hier veel bosbouwgebied. Het is om 08:30 uur 18 gr. Nog niet echt warm. We zien een spoorlijn liggen en zowaar een trein rijden. Hoe dichter wij bij Nelspruit komen hoe minder bosbouw en wordt het weer het “gewone” dorre en droge landschap. In de bergen in het behoorlijk nevelig. Inmiddels rijden we op de tolweg. Iets verder blijkt, vanwege wegwerkzaamheden, maar een rijbaan beschikbaar te zijn. Een bordje geeft aan dat de wachttijd 45 minuten is om van de andere rijbaan gebruik te kunnen maken. Gelukkig blijkt het wachten maar 10 minuten te zijn. Deze tolweg is een drukke weg omdat het een verbindingsweg is met Mozambique, dus ook veel vrachtverkeer. We rijden door bananen- en suikerplantages. Het is nog steeds bewolkt, maar wel 22 gr. Bij Jeppe’s Reef gaan we grens over naar Swaziland. Altijd vroegen we ons af of we wel de juiste weg reden, want niets leek erop dat dit de toegangsweg naar de grens is. De grensovergang gaat makkelijk. We krijgen een papiertje mee waarop het kenteken van de auto. Dit moeten we moeten we met de andere papieren, zoals het document waarin staat dat het autobedrijf toestaat dat je de auto over de grens van Zuid-Afrika mag brengen, laten zien. Stempeltje, stempeltje en we mogen doorlopen naar het ander loket. Weer stempeltje, stempeltje en omgerekend 35 eurocent betalen voor het gebruik van de tolwegen en we zijn in Swaziland. Het is wel oppassen geblazen want langs de “snel”weg lopen koeien en geiten. Ook hier rijden we door bosbouwgebieden. Het is een mooie weg met dalingen en beklimmingen. Pigg’s Peak is niet bijzonder. Het landschap hier is niet echt bijzonder, maar zien nu wel wat regelmatiger huizen en kraampjes waar men beeldjes van zandsteen verkopen. Het is een eindeloze weg zonder iets waar je wat zou kunnen eten of drinken. We komen op de rondweg van Mbabane, de hoofdstad van Swaziland. Het is even zoeken welke rijbaan we moeten nemen om richting Manzini te gaan. Aan deze weg ligt de afslag naar Mlilwane Wildlife Sancturay. Na de afslag komen we op een hobbelweg die ons naar de ingang van het park brengt. Even papieren invullen bij de receptie en we kunnen weer door rijden. In dit park leven weinig “wilde” dieren a la leeuwen, luipaarden, etc. Hierdoor kun je in het park fietsen, wandelen of paardrijden. Door het park rijdend komen we bij de maincamp aan. Na onze laatste keer dat we hier geweest zijn (2008) is er weinig veranderd. De beehives (hutten die eruit zien als kleine bijenkorven) staan in verschillende cirkels rond een veld. Deze beehives zijn ruim en hebben twee aparte bedden en een badkamer. Rond deze bijenkorven lopen impala’s, nyala’s en wrattenzwijnen rond. We gaan eerst lunchen voor we een wandelingetje naar het meertje gaan maken. Bij binnenkomst lag hier een grote krokodil. Ver kunnen we niet lopen, want het begint al schemerig te worden. Op een eilandje in de vijver zien we nog wel een bijzonder grote krokodil liggen. Het lijkt of deze zich na 2008 niet meer bewogen heeft. In de schemering lopen we terug naar onze bijenkorf. Ondanks dat het donker begint te worden is het nog lekker om buiten te zitten. Hoe anders zal dat morgen zijn. Wanneer we dorst en trek krijgen lopen we naar het restaurant. Tijdens de lunch konden we aangeven waar we tijdens het diner willen gaan zitten. Dat is een plekje aan de vijver geworden. Ook hier is het Nederlander-gehalte hoog. Omdat er veel gasten zijn is er een buffet waar ook wij gebruik van kunnen maken. Na het eten drinken en internetten we nog wat voor we weer terug naar onze korf lopen. Wanneer we naar onze korf lopen zien we nog rond het kampvuur een groep dansers optreden. We gaan er even bijzitten, maar het begint te regenen en het is ook wel een erg toeristisch gebeuren. Morgen zijn we van plan om of een grote wandeling in het park te maken of te gaan fietsen. De glasfabriek en kaarsenmakerij die in de omgeving te bezoeken is, hebben we vorige keer al gezien.

Geschreven door Ottengas.reizen