Voor we ontbijten, gaan we even naar de receptie om te kijken wat we vandaag allemaal kunnen doen. In lange wandelingen waarin geklommen moet worden hebben we geen zin. We kiezen voor een tocht door het moeras. Het is 08:00 uur. Volgens de gids zouden we nu moeten vertrekken. Dus niet, want we willen nog even ontbijten. Afgesproken wordt dat we dan om 09:00 uur vertrekken. Als we dit net hebben afgesproken komen Annette en Nathan er aan om samen met ons te ontbijten. Dat komt mooi uit, want we zullen naar plek gebracht moeten worden, waar de wandeling begint. Na het ontbijt trekken we onze door Annette schoongemaakte bergschoenen aan en gaan op pad. We rijden langs theeplantages en Ingrid vraagt of wij misschien ook de theefabriek zouden mogen bezoeken. We besluiten dit op de terug weg te doen. Het is best nog wel een stukje rijden voor we aan de wandeling kunnen beginnen. We moeten weer eens een stukje dalen voor we in het moeras zijn. Het is echt mooi hier. Helaas zien we weinig dieren. Wel wat vlindertjes, maar weinig vogels en al helemaal geen apen. Maakt niet zoveel uit, de omgeving is prachtig. In de verte zien we ons busje staan en zwaaien naar Annette in de hoop dat ze ons ziet. Na twee uur gelopen te hebben komen we weer bij de auto. Annette heeft ons dus niet zien zwaaien. We rijden naar de theefabriek in de hoop dat we deze mogen bezoeken. Bij de ingang van de fabriek staat een auto met twee gewapende mannen erbij. Het zich er angstig uit. Het blijkt de auto van de baas te zijn. Zou de baas een zodanige angsthaas zijn dat hij niet alleen durft te rijden?Hij zal zijn redenen hebben. De gids gaat vragen of we een bezoek mogen brengen. Helaas, het mag niet. De reden? Het is vandaag maandag dus moet er na twee dagen rust weer hard gewerkt worden en wij zouden alleen maar een vertragende factor hierin zijn. Nou, dan niet. Tegen 13:00 uur zijn we weer in het hotel. Annette en Nathan zetten ons af. We spreken met elkaar af dat we na de lunch worden opgehaald om naar het dorp te rijden. Misschien dat we hier wat kunnen rondlopen en naar het uitzichtpunt kunnen wandelen. We trekken even wat anders aan voor we gaan lunchen. Als we net met de lunch klaar zijn komt Annette ons ophalen. Voor de zekerheid hebben we ook onze regenjacks maar meegenomen. De lucht ziet er wat dreigend uit. Op een soort van pleintje stappen we uit en beginnen het dorp in te lopen. We hebben bij wijze van spreken nog geen twee stappen gezet of het begint al te regenen. We schuilen onder een afdakje. Helaas helpt het afdakje niet meer omdat de wind is gaan draaien. Wij zoeken een andere plek. Annette blijft nog even staan. De bewoner van het huis waar Annette aan het schuilen is komt eraan. Zij heeft geluk, ze mag in huis schuilen. Na ongeveer een half uur zo gestaan te hebben wordt de regen iets minder. We besluiten om snel naar de auto te lopen. Hierbij moet je nog voorzichtig zijn, want de straten van zand en klei zijn door de regen spek glad geworden. Als ook Annette in de auto is proberen we naar het uitzichtpunt te rijden. Het heeft echter weinig zin omdat alles bewolkt is en je toch geen goed zicht hebt. We rijden dan ook weer terug naar het hotel. Het is een beetje hangen en wurgen wat het weer betreft. Dan weer wat bewolkt en dan weer wat zonnig. Vest aan, vest uit, naar binnen dan weer naar buiten. Zo brengen we de rest van de middag door. Tegen het einde van de middag zit de werkdag van theeplukkers erop en lopen ze weer terug naar het dorp. Andere bezoekers hebben intussen ook hun intrek in het hotel genomen. Het zijn allemaal mensen die iets in ontwikkelingswerk doen. Het zieltjes-winnen gehalte is hoog. Tegen zevenen gaan we weer eten. Dit keer met z'n tweeën. Nathan en Annette eten in het dorp.

Geschreven door Ottengas.reizen