Ondanks dat de tent voorzien was van opgemaakte veldbedjes is een bed toch wel erg lekker. We hebben ons wat verslapen. De wekker was wel gezet, maar helaas hebben we geen rekening gehouden met het uur tijdverschil. Na afscheid te hebben genomen van de vrouw van Bart (Virigo) en zijn zonen (Roelf en Ryan) stapt dan ook Bart in om de reis nu echt te beginnen. Volgens de planning vertrekken wij om 08:00 uur naar Kisoro. (Vooraf hadden een aantal van ons aangegeven in Kisoro nog eens naar de Gorilla’s te willen. We zouden toch in Kisoro komen. Ondanks dat we het dus in maart al hebben aangegeven waren er geen permits meer beschikbaar.)

Het blijft een mooi landschap als we via Buwama, Masaka, Kabale naar het zuiden rijden. Veel terrasvorming, hoge bergen, tropische wouden, soms rode aarde dan weer zwarte vanwege de uitloop van de vulkaan Parc de Volcans. Onderweg stoppen we bij een bakker om wat voor de lunch te kopen. De eerste samosa’s (een soort van enveloppe van dun deeg gevuld met vlees of met groente) worden gekocht. Vanwege de tijdswinst lunchen we in de truck. Het is nog een lange rit die we moeten gaan. Tot Kabale hebben we een goede weg gehad, maar als we afslaan naar Kisoro wordt de weg slechter.. Zoals bij onze vorige reis door Oeganda staan ook weer op precies dezelfde plaats 2 vrachtwagens vast in de modder. De hele bevolking staat er bij en bemoeid zich ermee. Gelukkig kunnen we er toch nog wel redelijk snel langs. Ook de 2 lokale bussen, die concurrent van elkaar zijn en een soort wedstrijd houden wie het eerste in Kisoro is, moeten hun tijd inhalen. Ingrid zou niet graag hun passagier willen zijn.

Aan het eind van de middag komen we in Travellers Rest aan, het hotel waar Dian Fossey (Gorilla’s in de mist) ooit heeft overnacht. Bij aankomst stond Ria ons al op te wachten. Een paar jaar geleden heeft zij een half jaar dit hotel gerund en heeft tevens als verpleegster in het ziekenhuis van Kisoro gewerkt. We zijn nog niet binnen of we worden door Joost en zijn vriendin (zij runnen nu het hotel) naar het terras geleid. Hier staat een groepje wezen (je bent al wees als één van je ouders is overleden) klaar om een dansje te doen en er wat bij te zingen. Uiteraard is het wel de bedoeling om aan het eind van het optreden wat aan het weeshuis te doneren. Na vele jaren Afrika is ons dat niet vreemd, dus hadden we vanuit Nederland al pennen en kleurboeken meegenomen. Nog nahobbelend van de rit hebben we hier toch weer van genoten onder het genot van een drankje. In de tussentijd werden de kamers verdeeld. Eergisteren sliepen we nog in een tent nu krijgen we een suite aangeboden. Wat een luxe.

Het is de bedoeling om voor het diner nog even te douchen, maar we zitten nog zo lekker. We hebben echt het gevoel even thuis te zijn. Travellers Rest blijft een heerlijke plek in Kisoro.

Met Ria en Ina hebben we afgesproken om morgen naar het ziekenhuis te gaan. Ria wil morgen een les in til-technieken aan de verpleegsters geven en in die tussentijd krijgen Ina en Ingrid een rondleiding. Ina (OK-assistente) heeft overigens een paar jaar geleden een dag op de OK mogen helpen. Boeiende verhalen kan ze hierover vertellen. Morgen om 10:00 uur zouden we elkaar weer zien.

Geschreven door Ottengas.reizen