Vandaag een relaxed dagje. Lekker uitslapen en ontbeten. Nog een foto samen met de beheerder van het Pension en dan willen we op weg.
We hoorden opeens veel lawaai tijdens het ontbijt. We keken naar buiten en zagen hele schoolklassen starten met hun Camino. Het was erg druk in de straat. Heel veel mensen beginnen vanaf hier (Sarria). Het lijkt de Nijmeegse Vierdaagse wel.

We lopen de stad uit en gaan eerst een bergje op. Goede workout in de ochtend. Het is een wat smal paadje en de fietsers moeten hier ook voorbij. Sommige fietsers hebben geen bel en rijden dan ineens vlak achter je. Een mevrouw riep vlak achter Gerard dat ze voorbij wilde en Gerard was te laat om opzij te stappen. De mevrouw moest afstappen en viel bijna om. Een andere wandelaar schrok hier zo van en viel opzij de beplanting in. Gerard hielp hem weer overeind. Gelukkig niets bezeerd en iedereen kon zijn weg vervolgen.

Na 6 km namen we een kleine pauze met koffie en daar waren onze Amerikaanse vrienden ook. Het zijn hele aardige mensen en erg in ons geïnteresseerd. Ze maakten een wat langere pauze en wij gingen weer op pad.
Onderweg liepen ook de schoolkinderen. Voor hun was het een soort kamp en ze kwamen uit Ierland. Ze vroegen waar we vandaan kwamen. Zo vertelden wij dat we uit Nederland waren komen lopen. Dat vonden ze toch wel heel bijzonder.

Met nog 3 km te gaan namen we nog wat te drinken op een terrasje. Omdat we maar 13,5 km lopen vandaag hebben we geen haast. Als we weer vertrekken komen we Leo weer tegen. Dit keer met zijn vrouw Angela. Ze was weer helemaal beter. Een stukje met ze meegelopen tot onze slaapplaats in Ferreiros. Een mooie plek om te vertoeven. Er was ook een wasmachine en daar maakten we gelijk gebruik van. Onze jasjes konden ook wel een wasbeurt gebruiken. Met alle zon en de wind was het wasgoed ook zo weer droog.

De albergue staat boven op een heuvel en er is een mooie “huiskamer” met zicht op de tuin. Er staat ook een koffie-automaat en een magnetron. Niet dat wij daar ons eten gaan opwarmen. We nemen vandaag weer het pelgrimsmenu. Zoals elke keer weer heel goed. We ontmoeten nog een Nederlander uit Bergambacht. Wel grappig als je eerst in het Engels vraagt waar men vandaan komt en dan Holland hoort. Meteen omschakelen en lekker verder praten in je eigen moerstaal.

Het was een kort dagje vandaag, maar dat is soms niet anders. We lopen morgen naar Castromayor.

Geschreven door Langenweg